در این پژوهش فریت های باریم آلائیده شده با منگنز، مس، کبالت، تیتانیم و قلع به روش های حالت جامد و سل - ژل تهیه شدند. شناسایی فازهای موجود توسط پراش پرتو ایکس صورت گرفت. اندازه و مورفولوژی ذرات و همچنین دانه ها توسط میکروسکوپ های الکترونی روبشی و عبوری بررسی گردید. منحنی های پسماند مغناطیسی قطعات شکل دهی شده از فریت های مذکور نیز ترسیم شدند. همچنین پذیرفتاری مغناطیسی برحسب دامنه میدان و دما در محدوده 300-100 ارزیابی شد. به منظور بررسی خواص مایکروویو، ذرات فریت به میزان 70 درصد وزنی با پلی مر مخلوط و منحنی های تلفات انعکاس رسم گردیدند. تغییرات قسمت حقیقی و موهومی نفوذپذیری مغناطیسی و تراوایی الکتریکی نسبت به فرکانس نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. تغییرات تلفات انعکاس برحسب زاویه در فرکانس در مورد ترکیب آلائیده شده با منگنز، کبالت و قلع نیز بررسی شد. نتایج آزمایش های پراش پرتوایکس مشخص کرد که اکثر ترکیبات تهیه شده ، تک فاز فریت باریم بوده و با افزایش عناصر مذکور فازهای ثانویه ناشناخته ایجاد شده اند. همچنین اندازه پودرها بین یک تا پنج میکرون متغیر است. در مورد ذرات تهیه شده به روش سل - ژل اندازه ذرات در محدوده پنج تا چهل نانو می باشد. مشخص شد که با افزایش میزان عناصر مذکور چگالی نمونه ها نیز زیاد تر می شود. از طرفی اولین و دومین ثابت ناهمسانگردی با زیاد شدن عناصر آلیاژی کاهش می یابند که ناشی از تغییر جهت ناهمسانگردی از محور c به صفحه قاعده هگزاگونال است. با کاهش ثوابت ناهمسانگردی مقادیر نیروی وادارنده، القای باقی مانده و مساحت حلقه پسماند نیز کاهش یافت. مشخص شد که با زیاد شدن عناصر آلیاژی در نمونه هایی که به روش حالت جامد تهیه شده اند، قسمت حقیقی پذیرفتاری افزایش و قسمت موهومی آن کاهش می یابد. در مورد ذرات تهیه شده به روش سل - ژل رفتار یکسانی بین تغییرات قسمت حقیقی و موهومی پذیرفتاری مغناطیسی برحسب دامنه میدان مشاهده شد. همچنین با تغییر نوع آلائیدن، حداکثر مقدار حقیقی پذیرفتاری مغناطیسی برحسب دما نیز متغیر است.