سینتیک اکسیداسیون مولیبدنیت در شرایط غیر هم دما و اثرات فعال سازی مکانیکی بر آن با استفاده از روش برازش مدل کوتز – ردفرن و روشهای بدون مدل اوزاوا ، فریدمن وکسینجر بررسی گردید. بدین منظور از آزمایشهای TG ، DTA ، DSC ، BET و XRD استفاده گردید. فعال سازی مکانیکی نمونه ها در یک آسیاب گلوله ای سیاره ای در اتمسفر هوا انجام شد و شرایط بهینه آسیاب کردن در نسبت وزنی گلوله به بار 20 و تعداد دورRPM 800 تعیین گردید. تغییرات سطح ویژه، کرنش شبکه، انرژی ذخیره شده و درصد فاز آمورف با فعال سازی مکانیکی بررسی گردید و مشخص شد در مراحل اولیه فعال سازی پدیده غالب افزایش سطح ویژه و در پایان، افزایش کرنش شبکه و افزایش درصد فاز آمورف می باشد. آزمایشهای TG و DTAبه صورت غیر هم دما با سرعتهای گرم شدن 5، 10، 15 و 20 درجه بر دقیقه تحت جریان گاز اکسیژن با دبی ml/min 50 انجام گردید. سینتیک اکسیداسیون با استفاده از روش برازش مدل کوتز-ردفرن بررسی و مشخص شد که این روش به تنهایی نمی تواند یک روش قابل اعتماد جهت تعیین پارامترهای سینتیکی در شرایط غیر هم دما باشد. بنابراین اطلاعات بدست آمده از این روش با استفاده از روشهای دیگر ارزیابی و مشخص گردید که اکسیداسیون مولیبدنیت آسیاب نشده، یک واکنش کنترل شیمیایی با انرژی اکتیواسیونkcal/mol 25/34 و ضریب پیش نمایی ec -1 10 8 ×2 می باشد که با پیشرفت واکنش و تبلور محصول تولید شده، شکل اولیه ذرات تغییر می کند ولی مکانیزم همچنان کنترل شیمیایی باقی خواهد ماند. با انجام فرایند فعال سازی مکانیکی نمونه به مدت 5 ساعت، دمای شروع واکنش ازC° 470 به C° 308 کاهش یافته و مکانیزم آن نیز به کنترل نفوذی با انرژی اکتیواسیونkcal/mol 55/60 و ضریب پیش نمایی ec -1 10 19 *6 در کسر واکنشهای کمتر از 6/0 تغییر می کند و با پیشرفت واکنش، مکانیزم مجدداً به کنترل شیمیایی تبدیل می شود. افزایش زمان فعال سازی گرچه منجر به کاهش بیشتر دمای واکنش می گردد اما مکانیزم واکنش را تغییر نمی دهد. در این حالت تغییرات انرژی اکتیواسیون اندک بوده و فعال سازی بیشتر با تغییر ضریب پیش نمایی بر سینتیک واکنش اثر گذار خواهد بود. استفاده از روشهای بدون مدل علاوه بر تایید اطلاعات بدست آمده از روش کوتز – ردفرن نحوه تغییرات انرژی اکتیواسیون را با پیشرفت واکنش مشخص کرد که با توجه به آن می توان مکانیزم حاکم بر واکنش را در هر کسر واکنشی تعیین نمود. با استفاده از روشهای بدون مدل و مقادیر انرژی اکتیواسیون، انجام واکنشهای موازی در مرحله اکسیداسیون بررسی و مشخص شد کهMoO 2 در یک واکنش موازی با MoO 3 تشکیل نمی شود. نتایج بدست آمده نشان داد که انرژی اکتیواسیون بیشتر تابع سطح ویژه، و ضریب پیش نمایی بیشتر تابع انرژی ذخیره شده و درصد فاز آمورف می باشد.