در این پروژه تاثیر فعالسازی مکانیکی روی تشکیل سیالون نانوساختار مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور دو روند کلی برای تولید سیالون نانوساختار در نظر گرفته شد. در روند اول هدف استفاده از مخلوط پودر Si 3 N 4 و Al 2 O 3 به عنوان ماده اولیه بود. بدین ترتیب که ابتدا سعی گردید ترکیب Si 3 N 4 با استفاده از روش آلیاژسازی مکانیکی تولید شده و سپس طی آسیابکاری با Al 2 O 3 ساختار سیالونb بدست آید. در روند دوم آسیابکاری مخلوط پودرهای AlN و SiO 2 برای تولید سیالون مد نظر قرار گرفت. تغییرات ایجاد شده در ساختار پودر بوسیله پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) ارزیابی شد. به منظور تولید نیترید سیلیسیم، پودر سیلیسیم همراه با گاز نیتروژن یا محلول آمونیاک، آسیابکاری و سپس عملیات حرارتی شد. آسیابکاری پودر سیلیسیم در اتمسفر نیتروژن یا محلول آمونیاک منجر به تشکیل فاز آمورف شد. عملیات حرارتی پودر آمورف نشان داد که سیلیسیم در حین آسیابکاری اکسید شده است. در روند دوم مخلوط پودرهای اکسید سیلیسیم و نیترید آلومینیم به مدت زمانهای 10 و 20 ساعت آسیابکاری شد. مخلوط پودر آسیابکاری شده به مدت زمانهای 2 و 4 ساعت در دماهای 1200 و 1300 درجه سانتیگراد عملیات حرارتی شد. نتایج نشان داد که آسیابکاری مخلوط پودر اکسید سیلیسیم و نیترید آلومینیم منجر به تشکیل سیالون b در دمایی کمتر از دمای گزارش شده توسط دیگر محققین شده است. افزایش زمان آسیابکاری از 10 ساعت به 20 ساعت باعث افزایش درصد تشکیل سیالون b شد. افزایش زمان عملیات حرارتی در دمای 1300 درجه سانتیگراد تشکیل سیالون b را افزایش داد. افزایش دمای عملیات حرارتی برای هر دو نمونه 10 و 20 ساعت آسیابکاری شده باعث افزایش درصد تشکیل سیالون b گردید. سیالون b تولید شده در همه موارد ترکیب شیمیایی Si 3 Al 3 O 3 N 5 (3=z) داشت. عملیات حرارتی پودر 20 ساعت آسیابکاری شده در دمای ?C 1300 منجر به تشکیل یک سیالون با ترکیب شیمیایی SiAl 7 O 2 N 7 شد. افزایش زمان عملیات حرارتی در این دما از 2ساعت به 4 ساعت منجر به غالب شدن این فاز گردید.