در این پژوهش، تأثیر سیکل‌های مختلف عملیات حرارتی بر ریزساختار، خواص مکانیکی و رفتار خوردگی منطقه جوش آلیاژ آلومینیم 6061، مطالعه شد. در این راستا نمونه‌ها به روش GTAW به طور اتوماتیک با فلز پرکننده 4043 جوشکاری شدند. سیکل‌های مختلف عملیات حرارتی شامل عملیات 6T و عملیات ناپیوسته انحلال‌سازی و پیرسازی، قبل و یا بعد از جوشکاری بر روی نمونه‌ها اعمال گردید. مطالعه ریزساختار منطقه جوش توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به سیستم آنالیز EDS صورت گرفت. خواص مکانیکی مورد بررسی شامل روند توزیع و تغییرات سختی و استحکام کششی بود. رفتار خوردگی نمونه‌ها توسط آزمون تعیین حساسیت به خوردگی بین دانه‌ای، آزمون پلاریزاسیون تافل و آزمون غوطه‌وری متناوب، بررسی شد. محیط آبی 5/3% وزنی کلریدسدیم با 5/5=pH به عنوان محیط خورنده، انتخاب شد. نتایج نشان داد که عملیات جوشکاری بر روی نمونه 6T شده، با ایجاد ناحیه نرم شده در مجاور جوش، منجر به کاهش استحکام کششی می شود. در حالی که عملیات 6T پس از جوشکاری، با توزیع یکنواخت سختی در اتصال جوشکاری شده، بیشترین استحکام کششی را به همراه دارد. نتایج آزمون حساسیت به خوردگی بین دانه‌ای، عدم حساس شدن آلیاژ را در اثر عملیات حرارتی تأیید کرد.با اعمال سیکل‌های مختلف عملیات حرارتی، فلز جوش در موقعیت کاتدی تر از فلز پایه قرار گرفت لذا مقاومت به خوردگی بیشتری نشان داد. مطالعه سطح خوردگی پس از آزمون پلاریزاسیون، موضعی بودن خوردگی را تأیید کرد. با این وجود، درسیکل‌‌های مختلف عملیات حرارتی توأم با جوشکاری، تفاوت قابل توجهی در نرخ خوردگی منطقه جوش مشاهده نشد.