Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad Silani,Mahmoud Kadkhodaei,Peiman Mosaddegh
محمد سیلانی (استاد مشاور) محمود کدخدایی الیادرانی (استاد راهنما) پیمان مصدق (استاد راهنما)
 
STUDENT
Niksa Mohammadi Bagheri
نیکسا محمدی باقری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی مکانیک
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395
The study aimed to develop a novel methodology for numerical simulation of MyoRing surgery by adopting exact surgery procedure into finite element consideration. This study considered both the patient specific geometry and in vivo material model to assess the effect of the MyoRing on surgery outcome. In this project, a straightforward approach was addressed to analyze the effect of MyoRing in keratoconus corneas using 3D finite elements method based on anterior segment optical coherence tomography (AS-OCT) and Pentacam data. The assessment of corneal biomechanics is essential for studying ophthalmological operations, such as refractive surgeries, and for more accurate prediction of refractive outcome. The aim of current study is to characterize keratoconus tissue in order to construct a patient-specific model to simulate the implantation of MyoRing for patients with keratoconus. The chief goal is to identify preoperative factors that influence the postoperative performance of MyoRing for the management of keratoconus. In a retrospective study, medical records of keratoconus patients, who underwent MyoRing implantation using the PocketMakermicrokeratomer, were analyzed by using finite element model before implantation and for a visual outcome after surgery. 3D geometry of the cornea of each patient was obtained from its specific topography. The patient-specific model is obtained from the so called “raw data”, which are generated by systems based on the projection of a slit of light onto the cornea and on the principle of the Scheimpflug photography. To simulate the intervention, the intracorneal ring segments were modeled and placed at the same location where they were placed in the surgery. In the proposed model, the effect of MyoRing on refractive corrections after surgery was studied. The goal of this study is to investigate the relative contribution of surgery on the keratometry data of keratoconus cornea predicted by a hyperelastic finite element model. Keywords : Keratoconus, Finite Element Method, Keratometry, MyoRing, Biomechanics.
قرنیه یکی از مهم ترین ابزارهای شناختی انسان به شمار می‌رود. این بافت حیاتی متناسب با اهمیتش، یکی از آسیب‌پذیرترین بافت‌های بدن انسان است. بیماری قوز قرنیه از جمله بیماری‌های غیرالتهابی قرنیه به شمار رفته که بیمار طی این عارضه با خطر ازدست رفتن بینایی مواجه است؛ این در حالی است که متأسفانه این بیماری در ایران نسبت به سایر کشور بسیار شایع‌تر بوده است. تلاش جهت بهبود دید در این بیماران در موارد پیشرفته و یا بیمارانی که بهبود قابل ملاحظه‌ای با استفاده از عینک و یا عدسی سخت تماسی نداشته‌اند برپایه ی پیوند قرنیه است که عوارض حین و پس از جراحی می‌تواند نتایج آن را به مخاطره بیاندازد. در این بین، پیدایش و گسترش استفاده از حلقه‌های درون قرنیه‌ای افق جدیدی را در درمان این بیماری گشوده است؛ که باتوجه به نتایج بینایی و مخاطره کم تر این جراحی، امروزه به روشی رایج و مطلوب در بین جراحان تبدیل گردیده است. چالش کنونی جراحان در این روش جراحی، جایگذاری حلقه‌ها با استفاده از نموگرام‌هایی است که برمبنای جمعیت آماری تعیین شده اند. این امرسبب شده که در اکثر موارد، نتایج پس از این جراحی، حد مطلوب بینایی را برای فرد ایجاد ننماید. ازاین رو در این پژوهش در گام نخست با استفاده از نتایج کلینیکی بیمار، مدل سه بعدی اجزای محدود قرنیه ی بیمار ساخته شده است. در ادامه با درنظرگرفتن مدل ساختاری مناسب قرنیه ی قوزدار و شبیه سازی آزمون تونومتری کرویس، خواص مادی قرنیه ی قوزدار مختص بیمار به روش اجزای محدود معکوس از نتایج کلینیکی بیمار استخراج شده است. در ادامه، روند جراحی جایگذاری حلقه درون قرنیه ی بیمار براساس آداب اتخاذشده توسط جراح بر روی مدل اجزای محدود پیاده سازی شده است. در گام بعدی، نتایج شبیه‌سازی جراحی برمبنای گزارشات کلینیکی بیمار تفسیر و ارائه شده است. در این گام با بازیابی نتایج کلینیکی توپوگرافی قرنیه، نقشه‌های قدرت انحنای مماسی و محوری بیمار با پیش بینی این نقشه‌ها از نتایج شبیه‌سازی مورد مقایسه قرار گرفته است و بیشینه‌ی خطای 10 درصدی در اختلاف نتایج گزارش شده است. درنهایت درگام آخر، با شبیه سازی اپتیکی ساختار چشم، تأثیرات روند جایگذاری حلقه درون‌قرنیه‌ای بر روی خطاهای انکساری قرنیه از دیدگاه ردیابی پرتو نور مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. در فصل پایانی این پژوهش می‌توان نتایج انکساری و حدت بینایی قرنیه ی بیمار را با ادغام نتایج شبیه‌سازی اجزای و شبیه سازی اپتیکی، پیش‌بینی نمود. نتایج حاکی از آن است رده های پایین ابیراهی قرنیه از جمله خطای کروی و آستیگمات، که نقش مهمی در میزان حدت بینایی بیمار داشته، با خطای بیشینه ی 16 درصدی پیش بینی شده است. کلمات کلیدی : قوز قرنیه، خصیصه‌یابی، تونومتری، شبیه‌سازی اجزای محدود، حلقه درون‌قرنیه‌ای، توپوگرافی، جبهه‌موج

ارتقاء امنیت وب با وف بومی