حوضه آبریز زاینده رود در شرایط کم آبی به سر می­برد که منبع اصلی تامین­کننده آب این حوضه سد زاینده رود می­باشد. این پژوهش سعی دارد با توسعه مدلی کارآمد با تابع چندهدفه­ به دنبال مدیریت بهینه از آب موجود سد ­باشد. مدل در چهار رویکرد توسط تابع­های تحلیل ریسک به نام­های: قابلیت­اعتماد (RT)، برگشت­پذیری (RES)، کمبود نسبی (DEFT)، آسیب­پذیری (VUL)، و قابلیت­اعتماد نسبی (RelRT) توسعه داده شد. سه رویکرد اول تابعی دوهدفه به اختصار با نام­های 1- RT+RES، 2- RT-DEFT، 3- RT-VUL می­باشند، و رویکرد چهارم به دلیل ارزیابی مفهوم کلاسیک قابلیت­اعتماد توسط تابع تک­هدفه 4- RelRT توسعه داده شد. تابع­های چندهدفه با روش کلاسیک مجموع وزن­دار توسط نرم­افزار GAMS با الگوریتم CPLEX و بهینه­سازی شدند. با تغییر وزن هر هدف با مجموع واحد (1) برای هر سه رویکرد، منحنی­های پرتوی(Pareto) بهینه به­دست آمدند. مدل در یک دوره­ی 144 ماهه (12 ساله) با تجربه­ی سه دوره­ی تر، نرمال، و خشک همراه با بهینه­سازی، شبیه­سازی شد. دوره­ها بر اساس آورد به مخزن سد زاینده­رود بر روی یک داده­ی تاریخی 42 ساله تعریف شدند که مقدار بیشینه­ی آورد برای دوره­ی تر، مقدار کمینه آورد برای دوره­ی خشک، و بین این دو مقدار برای دوره­ی نرمال در نظر گرفته شد. این دوره شامل سال 1372 تا 1385 می­باشد. متغیر تصمیم، مقدار رهاسازی ماهانه به تعداد 144 متغیر می­باشد. نیاز آبی سالانه 2100 میلیون متر مکعب، 3/1 برابر نیاز آبی سال 1385 در نظر گرفته شد. شاخص­های عملکرد دیگری برای ارزیابی نتایج و مقایسه رویکرد­ها با یکدیگر تعریف شدند، که نقطه­ی ایده­آل هر منحنی پرتو نیز براساس آن­ها انتخاب شد. بین سه رویکرد تابع دوهدفه، رویکرد دوم می­تواند روشی عملیاتی باشد و برای بهره­برداری نقطه­ی ایده­آل پرتوی آن با وزن­های 7/0 برای RT و 3/0 برای DEFT کاربرد دارد. سپس یک تحلیل حساسیت بر روی این رویکرد با افزایش قید حداقل ذخیره­ی ماهانه مخزن از 250 به 500 میلیون متر مکعب انجام گرفت و مقدار بهینه­ی رهاسازی به دست آمد. با دو روش تحلیل حساسیت نیاز آبی بر روی نتیجه­ی تحلیل حساسیت حجم مخزن انجام گرفت. بر اساس نتایج تحلیل حساسیت، 40 % کاهش نیاز آبی رویکرد دوم می­تواند یک سناریوی کاربردی برای بهره­برداری از مخزن باشد. یکی از روش­های جایگرینی 40 درصد نیاز آبی استفاده از مدیریت تقاضا و منابع آب زیرزمینی می­باشد که دستیابی به این سناریو برای مدل به وسیله­ی 20 % مدیریت تقاضا و 20 % تامین از آب زیرزمینی امکان­پذیر خواهد بود. در این صورت مقدار قابلیت­اعتماد از 7/0 با 100% نیاز آبی به مقدار 95/0 با 60% نیاز آبی بهبود می­یابد. کلمات کلیدی: 1- بهره­برداری از مخزن سد 2- بهینه­سازی چندهدفه 3- شاخص­های عملکرد مخزن 4- تحلیل حساسیت 5-منحنی پرتو