Skip to main content
SUPERVISOR
Seyedmadi Hejazi,Seyed Mehdi Abtahi Forooshani
سیدمهدی حجازی (استاد راهنما) سیدمهدی ابطحی فروشانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mahdi Hosseinalizadeh Khorasani
مهدی حسینعلی زاده خراسانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی عمران
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1392

TITLE

Investigation into the Effect of Polypropylene on Performance of Hot Mix Asphalt
: In the past decades modifiers of bitumen have been used for increasing asphalt concrete quality in this way fibers can be used widely because of favorable physical and chemical properties as well as their proper-mixing with bitumen. The main aim of this study is therefore to enhance the quality of asphalt concrete by using Polypropylene fiber in monofilament form, for this purpose different lengths, percentages and fines of fibers were used . consequently, the optimized values of fiber length, fiber fines and fiber percentage were obtained. optimized percentage of fiber lengths of 3.75 , 7/5,15,30 mm were selected and finally the optimized efficient length was determined. Specific weight test , marshal stability and flow value have been obtained for all tested samples. Efficient percentage of fibers at different fines of 340 , 680 , 1700 (denier) were 1%, 2%, 4% , respectively .In fact , the more the fiber fines leads to the higher efficient percentage moreover by comparing the asphalt concrete samples which reinforced by fibers , the one with 4% fiber and 1700(denier) fines proposed the most marshal stability however maybe the asphalt concrete sample with 1 % fiber and 340 (denier) is more economical overall, discreet monofilament fibers don’t have a great impact on the marshal stability test results but by increasing the percentage of fibers, flow values increased and specific weight result decreased.
در چند دهه اخیر برای بهبود عملکرد قیر از انواع اصلاح‌کننده‌ها استفاده شده است. در این‌ میان، الیاف‌ به علت ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی مطلوب و اختلاط راحت می تواند بیشترین کاربرد را در این زمینه داشته‌ باشد.هدف اصلی این پژوهش، بهبود ویژگی‌های مخلوط‌های آسفالتی به کمک استفاده از مونوفیلامنت‌های بریده شده پلی‌پروپیلن می‌باشد. بدین منظور از درصدهای مختلف الیاف، ضخامت های مختلف و طول‌های متفاوت استفاده شده است. بنابراین، جهت تسلیح نمونه‌های آسفالتی از سه الیاف با ضخامت‌های مختلف استفاده شده و جهت تعیین طول و درصد بهینه‌ی هر الیاف، طول‌های 75/3، 5/7، 15 و 30 میلی‌متر و همچنین درصدهای مختلف الیاف، مورد استفاده قرار گرفته است. در نهایت نیز طول، درصد و ضخامت بهینه‌ی الیاف و یا به عبارت دیگر ترکیب بهینه‌ی مخلوط آسفالتی تسلیح شده، تعیین گردیده است.به منظور بررسی تاثیر مونوفیلامنت‌های بریده شده پلی‌پروپیلن بر عملکرد مخلوط‌های آسفالتی این الیاف با طول، ضخامت و درصدهای متفاوت به آسفالت افزوده گردید. سپس به کمک آزمایش‌های وزن مخصوص، مقاومت مارشال و روانی اثرات آن مورد ارزیابی قرار گرفت.درصد بهینه‌ی الیاف با دنیرهای 340، 680 و 1700 به ترتیب 1، 2 و 4 درصد می‌باشد. درواقع هرچه الیاف مصرفی ضخیم‌ترگردیده، متناسب با آن، درصد بهینه‌ی الیاف نیز بیشتر شده است. از مقایسه‌ی مخلوط‌های آسفالتی تسلیح شده به کمک الیاف با ضخامت‌های مختلف مشخص گردید که آسفالت حاوی 4 درصد الیاف با دنیر 1700، بیشترین استقامت مارشال را داشته است. ولی از لحاظ اقتصادی، شاید استفاده از 1 درصد الیاف با دنیر 340 مقرون به صرفه‌تر باشد.در مجموع، استفاده از مونوفیلامنت بریده شده پلی‌پروپیلن در ساخت مخلوط‌های آسفالتی، نسبت به حالت بدون الیاف، منجر به افزایش چشمگیر استقامت مارشال نگردیده ولی هرچه درصد الیاف مصرفی بیشتر گشته، به تبع آن، میزان روانی افزایش یافته و تراکم‌پذیری و درنتیجه وزن مخصوص کاهش یافته است.کلمات کلیدی: آسفالت، اصلاح‌کننده، مونوفیلامنت، پلی‌پروپیلن، آزمایش مارشال.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی