Skip to main content
SUPERVISOR
نوید نوروزی (استاد مشاور) جواد عسگری مارنانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mobin Shahamat
مبین شهامت

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1396
Controlling complex (e.g. large-scale nonlinear) systems in order to achieve sophisticated specifications is one of the main challenges of modern engineering. Handling both complexities of the system dynamics and of the sophisticated specifications at the same time leads to difficult problems which Key Words : Hierarchical control, Concrete systems, systems, Simulation relation, Simulation function, Time-delay.
یکی از چالش‌های اساسی مهندسی نوین، کنترل سیستم‌های پیچیده (مانند سیستم‌های غیرخطی دارای ابعاد بزرگ) برای دستیابی به اهداف کنترلی پیچیده است. پیچیدگی‌ دینامیک‌های سیستم و همچنین داشتن اهداف کنترلی پیچیده به طور همزمان، باعث به وجود آمدن مسائل دشواری می‌شود که روش‌های موجود در کنترل معمولی، امکان پاسخ‌گویی به آنها را ندارد. برای مواجهه با این مسائل می‌توان از مدل نمادین سیستم استفاده کرد. مدل نمادین این امکان را به طراح می‌دهد تا با استفاده از روش‌ها و شیوه‌های نمادین، کنترل‌کننده‌ای برای سیستم‌ طراحی کند. همچنین در سال‌های اخیر نرم‌افزارهایی برای طراحی خودکار کنترل‌کننده‌ها توسعه داده شده‌اند که با استفاده از مدل نمادین و اهداف کنترلی تعریف‌شده، به کنترل‌ مدل نمادین می‌پردازند. با اصلاح و بهبود کنترل‌کننده طراحی‌شده توسط این نرم‌افزارها، می‌توان به کنترل‌کننده‌ای برای سیستم اصلی دست یافت. متاسفانه محدودیت‌هایی برای استفاده از مدل نمادین نیز وجود دارد. به عنوان مثال، اگر ابعاد سیستم بزرگ باشد، پیچیدگی محاسبات مربوط به ساخت مدل نمادین به صورت نمایی افزایش خواهد یافت. برای مواجهه با این مشکل، می‌توان از کنترل طبقاتی استفاده کرد. ساختار کنترل طبقاتی حداقل شامل دو لایه است. در لایه‌ اول، مدل دقیق و پیچیده‌ سیستم تحت کنترل وجود دارد که به آن سیستم واقعی یا اصلی گفته می‌شود. لایه‌ دوم، شامل مدل ساده و غیردقیق سیستم تحت کنترل است که به آن سیستم انتزاعی گفته می‌شود. در این روش ابتدا کنترل‌کننده‌ای برای سیستم انتزاعی طراحی می‌شود. سپس با اصلاح و بهبود قوانین کنترلی طراحی‌شده، کنترل‌کننده‌ای برای سیستم واقعی به دست می‌آید. یکی از روش‌هایی که برای تعیین سیستم‌های انتزاعی با ورودی‌های قابل اصلاح در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است، روشی مبتنی بر مفهوم رابطه‌ شبیه‌ساز است. در این رویکرد، نیازی به تطبیق کامل مسیر حالت‌های سیستم واقعی و سیستم انتزاعی نیست، بلکه می‌توانند به طور تقریبی شبیه به یکدیگر باشند. توابع شبیه‌ساز، نمایش کمّی رابطه‌ شبیه‌ساز است و اگر این تابع بین سیستم انتزاعی و سیستم واقعی وجود داشته باشد، خطای بین مسیرهای حالت سیستم واقعی و سیستم انتزاعی در محدوده کراندار قابل قبولی باقی خواهد ماند. با توجه به وجود تأخیر در بسیاری از سیستم‌های کاربردی، در این تحقیق به کنترل طبقاتی سیستم‌های گسسته‌ دارای تأخیر زمانی با استفاده از توابع شبیه‌‌ساز پرداخته می‌شود. بعد از حصول اطمینان از وجود تابع شبیه‌ساز بین سیستم انتزاعی و سیستم واقعی، مدل نمادین سیستم انتزاعی را در نظر گرفته و با استفاده از الگوریتم‌هایی که در علوم کامپیوتر با نام روش‌های صوری توسعه داده شده است، به کنترل مدل نمادین پرداخته می‌شود. سپس با اصلاح و بهبود کنترل‌کننده‌ طراحی‌شده، کنترل‌کننده‌ای برای سیستم انتزاعی و در نهایت کنترل‌کننده‌ای برای سیستم واقعی طراحی می‌شود. کلمات کلیدی : کنترل طبقاتی، سیستم واقعی، سیستم انتزاعی، رابطه شبیه‌ساز، تأخیر زمانی.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی