Skip to main content
SUPERVISOR
Behzad Rezaei,Taghi Khayamian,Hamid reza Rahmani
بهزاد رضائی (استاد راهنما) تقی خیامیان (استاد مشاور) حمیدرضا رحمانی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Najmeh Majidi
نجمه مجیدی هنزائی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده شیمی
DEGREE
Doctor of Philosophy (PhD)
YEAR
1385

TITLE

The fabrication of chemical sensors and biosensors to assay pharmaceutical and biological analytes, and the application of nanoparticles to enhance their efficiency
The capability of carbon nanotubes to have synergistic effect on the bioavailability of artemisinin was investigated. The uptake of drug molecules from a solution into carbon nanotubes (CNTs) will be achieved adsorption of 88.7% of artemisinin onto CNTs surface without alteration in drug properties. The MTT assays on K562 cancer cell lines proved that CNTs enhance the anticancerous effect of artemisinin. The interaction between artemisinin and DNA was also studied. A sensitive impedimetric immunosensor was developed for determination of human growth hormone (hGH) and insulin like growth factor-1 (IGF-1). A selective molecularly imprinted polymer (MIP) was synthesized for isoxicam pre-concentration, followed by its spectrophotometric determination. A new MIP-CNT modified carbon paste electrode was proposed for the square wave voltammetric determination of rutin.
در قسمت اول، امکان استفاده از نانولوله‌های کربنی برای انتقال داروی ضد سرطان آرتمیزینین مورد بررسی قرار گرفت. به‌این منظور، ابتدا با استفاده از روش ولتامتری چرخه‌ای بر روی الکترود کربن شیشه‌ی اصلاح‌شده با نانولوله‌های کربنی، یک منحنی تنظیم برای اندازه‌گیری آرتمیزینین در ناحیه‌ی غلظتی 7- 10*0/3 تا 5- 10 *0/1 مولار به‌دست آمد. سپس با استفاده از این منحنی تنظیم مقدار آرتمیزینین جذب شده بر روی سطح نانولوله‌های کربنی قابل حل در آب محاسبه گردید. در مرحله‌ی بعد از این بخش از تحقیق، اثر سرطان‌زدایی آرتمیزینین جذب شده بر روی نانولوله‌های کربنی در مقایسه با آرتمیزینین بدون حضور نانولوله‌های کربنی بررسی شد. نتایج نشان دادند که نانولوله‌های کربنی حامل آرتمیزینین در مدت زمان کوتاهتری نسبت به آرتمیزینین (به‌تنهایی) و با دوز کمتری از دارو منجر به مرگ سلولهای سرطانی می‌گردند. در ادامه‌ی این بخش، برهم‌کنش احتمالی بین داروی آرتمیزینین و DNA‌ی دورشته‌ای مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان دادندکه آرتمیزینین با نسبت 1:1 و ثابت اتصال M -1 10 4 *02/1 و با مکانیسم محتمل گیرافتادن درون دورشته‌ی DNAبه‌این ترکیب متصل می‌گردد. در قسمت دوم از تحقیق، یک روش امپدانس‌سنجی برای اندازه‌گیری هورمون‌های رشد و فاکتور رشد مشابه با انسولین با استفاده ‌از الکترود طلای اصلاح شده با نانوذرات طلا پیشنهاد شد. ازآنجایی‌که برهم‌کنش بین آنتی‌بادی منوکلونال و آنتی‌ژن مربوطه اختصاصی می‌باشد بنابراین برای افزایش حساسیت و انتخاب‌پذیری روش اندازه‌گیری، از آنتی‌بادی تثبیت‌شده بر روی سطح نانوذرات طلا استفاده‌گردید. ناحیه‌ی خطی، حد تشخیص و میزان تمایل آنتی‌بادی برای اتصال به آنتی‌ژن در اندازه‌گیری هورمون رشد انسانی به‌ترتیب 0/3 تا 0/100 پیکوگرم بر میلی‌لیتر، 64/0 پیکوگرم بر میلی‌لیتر، 10 11 *1/4 لیتر بر مول می‌باشد. با استفاده از حسگر ایمنی پیشنهادی ناحیه‌ی خطی و حد تشخیص برای اندازه‌گیری فاکتور رشد مشابه با انسولین به‌ترتیب 0/1 تا 0/180 پیکوگرم بر میلی‌لیتر، 15/0 پیکوگرم بر میلی‌لیتر گزارش شدند. آنتی‌بادی ویژه‌ی فاکتور رشد با ثابت‌ اتصال 10 11 *17/9 به آن متصل می‌گردد. در بخش سوم از این تحقیق، یک روش اسپکتروفتومتری براساس وجود برهمکنش بین آلیزارین زرد GG و ایزوکسیکام برای اندازه‌گیری داروی ایزوکسیکام پیشنهاد شد. استخراج و پیش‌تغلیظ دارو با استفاده از پلیمرهای دارای قالب مولکولی به‌منظور افزایش حساسیت و انتخاب‌پذیری سیستم اندازه‌گیری انجام گرفت. با استفاده از پیش تغلیظ دارو، مقدار حدتشخیص به 0/1 نانوگرم برمیلی‌لیتر کاهش می‌یابد. دربخش چهارم، برای بررسی کاربرد پلیمرهای دارای قالب مولکولی در افزایش انتخاب‌پذیری و حساسیت حسگرهای الکتروشیمیایی، روش ولتامتری موج مربعی برای اندازه‌گیری داروی ضد سرطان روتین با استفاده از الکترود خمیر کربنی اصلاح‌شده با نانولوله‌های کربنی و پلیمرهای دارای قالب مولکولی مورد استفاده قرار گرفت. اندازه‌گیری روتین در سه ناحیه‌ی خطی از 08/0 تا 4/1 میکرومولار (9917/0= 2 r)، 0/2 تا 0/50 میکرومولار (9962/0= 2 r) و 0/50 تا 0/160 میکرومولار (9988/0= 2 r) با حد تشخیص برابر با 05/0 میکرومولار توسط حسگر پیشنهادی، امکان‌پذیرمی‌باشد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی