Skip to main content
SUPERVISOR
Ali Ashrafi,Youseff Ghayeb,Mohamad mohsen Momeni hamaneh
علی اشرفی (استاد راهنما) یوسف غایب (استاد مشاور) محمدمحسن مومنی هامانه (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mojtaba Ahmadi balajorshari
مجتبی احمدی بالاجورشری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده شیمی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394
In this study the effect of different concentration of two Ethylenediamine and Thiourea additives separately on the corrosion behavior of these coatings studied. In the first step, the effect of Ethylenediamine concentrations (0.1, 0.2, 0.3 and 0.4M) on the electroplating bath was investigated. First, the morphology of the sample was examined by SEM technique and it was observed that the coating became denser by increasing the concentration of this additive. Also the presence of nickel, tungsten, carbon and nitrogen elements and the formation of nickel-tungsten alloy in the coating was confirmed by the use of EDX and XRD technique respectively. By contact angle technique the hydrophilic and hydrophobic behavior of the coating containing 0.4 molar additive was investigated and this behavior was relatively dependent on the amont of roughness existing on the surface. cyclic voltammetry was used to study the electrochemical behavior of nickel-tungsten in the coatings. Also, tafel polarization and impedance (EIS) test were used to study the corrosion behavior of coatings and the results showed an increase in corrosion resistance and a decrease in corrosion density Proportional to the increase of Ethylenediamine concentration. In the second step, the effect of concentration (0.1, 0.2, 0.3 and 0.4M) Thiourea on the electroplating bath was investigated. The SEM for samples 0.1, 0.2 and 0.4 molar thiourea showed the cracks on the surface of the coating and only the sample with 0.3 molar thiourea were compact and whithout cracks can be seen. The presence of nickel, tungsten, carbon and sulfur elements and the formation of nickel-tungsten alloy in the coating were also confirmed by using EDX and XRD thechniques respectively. By contact angle technique the hydrophilic and hydrophobic behavior of the coating containing 0.3 molar additive was investigated and this behavior was relatively dependent on the amont of roughness existing on the surface. cyclic voltammetry was used to study the electrochemical behavior of nickel-tungsten in the coatings. Also, tafel polarization and impedance (EIS) test were used to study the corrosion behavior of coatings and the results showed an increase in corrosion resistance and a decrease in corrosion density Proportional to the increase of Thiourea concentration.
در این پژوهش تاثیر غلظت های مختلفی از دو افزودنی اتیلن دی آمین و تیواوره به صورت جداگانه بر روی رفتار خوردگی این پوشش ها مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. در گام اول اثر غلظت های (1/0، 2/0، 3/0 و 4/0 مولار) اتیلن دی آمین بر حمام آبکاری بررسی شد. ابتدا با روش SEM ریخت شناسی نمونه ها بررسی و مشاهده شد که پوشش با افزایش غلظت این افزودنی متراکم تر می گردد. همچنین با استفاده از تکنیک های EDS و XRD به ترتیب حضور عناصر نیکل، تنگستن، کربن و نیتروژن و تشکیل آلیاژ نیکل-تنگستن در پوشش تائید گردید. با آزمون زاویه تر شوندگی نیز رفتار آبگریزی و آبدوستی پوشش حاوی 4/0 مولار افزودنی بررسی و دیده شد که این رفتار به طور نسبی به میزان ناهمواری های موجود در سطح بستگی دارد. از ولتامتری چرخه ای برای مطالعه رفتار احیای نیکل و تنگستن در پوشش استفاده شد. همچنین از آزمون های تافل و امپدانس (EIS) نیز برای بررسی رفتار خوردگی پوشش ها استفاده شد و نتایج، افزایش مقاومت به خوردگی و کاهش چگالی جریان خوردگی را متناسب با افزایش غلظت اتیلن دی آمین نشان داد. در گام دوم اثر غلظت های (1/0، 2/0، 3/0 و 4/0 مولار) تیواوره بر حمام آبکاری بررسی شد. SEM برای نمونه های 1/0، 2/0 و به طور بیشتری برای نمونه 4/0 مولار تیواوره بر روی سطح پوشش، ترک و شکاف نشان داد و تنها نمونه 3/0 مولار تیواوره را به صورت متراکم و بدون ترک می توان مشاهده کرد. همچنین با استفاده از تکنیک های EDX و XRD به ترتیب حضور عناصر نیکل، تنگستن، کربن وگوگرد و تشکیل آلیاژ نیکل-تنگستن در پوشش تائید گردید. زاویه تر شوندگی پوشش حاوی 3/0 مولار افزودنی نیز مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده شد که برای نمونه 3/0 مولار با ناهمواری های سطح متناسب هستند و پوشش ویژگی آبدوستی به خود می گیرد. با تکنیک های تافل و امپدانس نیز رفتار خوردگی نمونه ها بررسی شد و تنها نمونه 3/0 مولار تیواوره توانست مقاومت به خوردگی را نسبت به پوشش بدون افزودنی بهبود ببخشد وچگالی جریان خوردگی کمتری را از خود نشان دهد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی