Skip to main content
SUPERVISOR
Hossein Hagh shenas
حسین حق شناس (استاد راهنما)
 
STUDENT
Vahid Salehi
وحید صالحی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی حمل‌ونقل
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Developing Indicator of Accessibility Considering Sustainable Transportation Concept Case Study: Kowsar Daily Markets of Isfahan City
One of the characteristics that represent life quality is the indicator of accessibility. Accessibility means the ease of access for a citizen in a determined location, who tends to reach a particular activity in a particular time, using a designated mode of traortation, with an acceptable quality. Accessibility represents how easy a citizen reaches the activity. Increasing accessibility, which can be assessed by indicators such as travel time, can cause negative effects like extra air pollution and additional social costs. In the past, different methods of assessing accessibility were presented, used and developed. In each of these methods, some of the most important factors were considered for assessing the degree of accessibility. In almost all previous methods of assessing accessibility, only the users’ costs were to be considered. However, sustainable accessibility can only be evaluated by considering all of the costs like air pollution, costs of accidents, costs of maintenance, etc. Sustainable accessibility is the kind of accessibility that not only does it make it easy for citizens to reach their activities, but also doesn’t adversely affect the consumption quality of future generations. A new equation will be presented in this research to assess accessibility, which includes social costs and operating costs in addition to user costs that used to be considered in previous assessment methods. To achieve this, Kowsar daily markets of Isfahan were chosen to be studied. Trip generating information of these markets were obtained by conducting a poll on twelve Kowsar markets. By fitting a curve on the collected information, an equation is developed which is compatible with conditions of this city. Accessibility indicator of the markets were calculated in two ways; 1-traditional method of assessing accessibility, and 2-sustainable accessibility assessment method, which is presented in this research for the first time. Results show that sustainable accessibility assessment method can obviously present marginal effects of different modes of traortation, and also in case of considering all costs, sustainable accessibility indicator of private car will be less than other traortation modes. Urban areas with better public traortation services and none-motorized services will have greater accessibility indicator with the related traortation mode. As a result, urban traortation policy-makers should notice that all of the costs of traortation have to be considered to make accurate decisions which is compatible with sustainable traortation
شاخص دسترسی یکی از چندین عامل نشان‌دهنده سطح کیفیت زندگی شهری و غیرشهری است. دسترسی به معنای میزان راحتی سفر شهروندی است که تمایل دارد در مکانی خاص، از فعالیت موردنظر، در زمان مشخص و از طریقه حمل‌ونقل مشخص با کیفیت مطلوب بهره‌مند شود. میزان راحتی این فرد نشانگر دسترسی وی به فعالیت موردنظر است. افزایش دسترسی که با شاخص‌های موجود مانند بهبود زمان سفر سنجیده می‌شود، می‌تواند به دلیل اولویت دادن به خودروهایی که با سرعت بیشتری حرکت می‌کنند، اثرات منفی مانند افزایش آلودگی هوا و افزایش هزینه‌های اجتماعی و در کل کاهش شاخص‌های توسعه پایدار را در پی داشته باشد. تابه‌حال روش‌های گوناگونی برای کمی سازی و محاسبه دسترسی ارائه‌شده و مورداستفاده و توسعه قرارگرفته‌اند. در هرکدام از این روش‌ها عواملی که بیشترین تأثیر را در اندازه‌گیری دسترسی در بردارد، در نظر گرفته می‌شود تا با استفاده از آن بتوان دسترسی را کمی کرد. در اکثر روش‌های پیشین، تنها هزینه‌های استفاده‌کننده موردبررسی و محاسبه قرارگرفته‌اند ولی تنها با درنظرگرفتن هزینه‌های پنهان همچون آلودگی هوا، تصادفات، تعمیر و نگهداری معابر و ... می‌توان دسترسی پایدار را محاسبه و کمی سازی کرد. دسترسی پایدار به دسترسی گفته می‌شود که ضمن ایجاد سهولت در بهره‌مندی شهروندان از فعالیت‌ها، تأثیری بر استفاده منصفانه نسل‌های آینده بر منافع خدادادی نداشته باشد. در این پژوهش رابطه جدیدی برای محاسبه دسترسی ارائه می‌شود که در این رابطه علاوه بر هزینه‌های استفاده‌کننده که در روابط موجود لحاظ می‌شده‌اند، هزینه‌های گرداننده و هزینه‌های اجتماعی که از عوامل تأثیرگذار بر توسعه پایدار هستند نیز لحاظ می‌‌شوند. در این راستا بازارهای روز کوثر شهر اصفهان جهت بررسی انتخاب ‌شده‌اند. با برازش منحنی مناسب بر اطلاعات برداشت شده از این اماکن، رابطه سازگار با شرایط این شهر به دست می‌آید. دسترسی بازارهای مذکور با شاخص دسترسی موجود و شاخص دسترسی پایدار (درنظرگرفتن ابعاد توسعه پایدار)، برای طریقه‌های سفر موجود در شهر اصفهان محاسبه شدند. نتایج نشان می‌دهد که شاخص دسترسی پایدار بهتر از شاخص دسترسی موجود می‌تواند اثرات جانبی طریقه‌های مختلف حمل‌ونقل را نشان بدهد و در صورت لحاظ شدن همه هزینه‌ها، دسترسی پایدار اتومبیل (برخلاف دسترسی موجود) کمتر از دیگر طریقه‌ها خواهد بود. مناطق شهری با خدمات مناسب حمل‌ونقل همگانی یا حمل‌ونقل غیر موتوری، شاخص دسترسی پایدار بزرگ‌تری در همان طریقه خواهند داشت؛ بنابراین تصمیم‌گیرندگان حمل‌ونقل شهری، باید در نظر داشته باشند که در محاسبه دسترسی، باید تمامی هزینه‌ها لحاظ شوند تا تصمیم صحیح و در راستای حمایت از حمل‌ونقل پایدار اتخاذ شود.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی