Skip to main content
SUPERVISOR
Ali Zadhosh,Roohollah Bagheri
علی زادهوش (استاد راهنما) روح اله باقری (استاد مشاور)
 
STUDENT
Hamed Khoshnevis
حامد خوشنویس

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی نساجی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385

TITLE

Determination of the Influence of SSP and Compatibilize on the Micibility of PET , PA Polymer Blend
Polymer blending is one of the appropriate method for developing polymer properties and reinforcement of their drawbacks. The weak point of incompatible polymer blend is their weak interfacial that couldn’t prohibit dispersed phase from coalescence. Reactive compatibilization of polymer blend with reaction among polymer active groups in the interphase induces interphase thickening and morphological stability. PET/PA66 polymer blend has high potential to reactive blending due to various active groups along their chains. However due to short time of melt blending, the extent of reaction isn’t enough to gain phase stability. So the use of chemicals that could react with both polymer -like epoxy resin-as an effective compatibilizer for coupling two polymer in interphase is common. On the other side solid state polymerization could make a suitable condition for reaction among polymer chains while polymer degradation is prohibited. The effect of on the extent of interphase reaction between PET and PA66 polymer chains was investigated by measuring rheological and morphological properties of PET/PA66 polymer blend. Further more investigation was carried out to compare the extent of reaction between PET/PA66 and PET/PA66/EPOXY polymer blend before and after . The results indicated that process was successful to stabilize the blend morphology. The obvious increase in morphological stability was attributed to the increase in reaction among polymer chains in interphase. Also, the influence of end group concentration in compatibilization of blend was studied. The results show the positive effect of increasing eng group concentration on the extent of reaction in the interphase.
مخلوط کردن پلیمرها یکی از شیوه های مناسب برای بهبود خواص پلیمرها و تقویت نقاط ضعف آنها می باشد. نقطه ضعف مخلوطهای پلیمری امتزاج ناپذیر لایه بین فازی ضعیفی است که در آنها وجود دارد که قدرت جلوگیری از انعقاد ذرات دیسپرس و ایجاد پایداری مورفولو ژیک را دارا نیست. سازگار کردن مخلوط های پلیمری با استفاده از واکنش بین گروههای واکنش دهنده موجود در زنجیره پلیمری آنها در لایه بین فازی منجر به ایجاد اتصال بین فازها و افزایش ضخامت لایه بین فازی می گردد که این امر پایداری مورفولوژیک مخلوط را به همراه دارد. مخلوط پلیمری PET/PA66 به دلیل وجود گروههای مختلف واکنش دهنده در بین زنجیرهای خود پتا نسیل بالایی برای سازگاری با استفاده از این روش را دارا می باشد، هرچند به دلیل زمان کوتاه پروسه اختلاط پیشرفت این واکنش ها به میزانی نیست که بتواند پایداری مورفولوژیک را برای مخلوط فراهم سازد. استفاده از مواد شیمیایی قابل واکنش با هر دو پلیمر برای ایجاد اتصال بین زنجیرهای دو پلیمر می تواند ثمر بخش باشد. به همین منظور از رزین اپوکسی به عنوان سازگار کننده برای برقراری پیوند بین دو فاز استفاده گردید. از طرف دیگر فرآیند پلیمریزاسیون در فاز جامد شرایط مناسبی را برای واکنش میان زنجیرهای دو پلیمر ایجاد کرده در حالیکه خطر تخریب زنجیرهای پلیمری در این فرآیند وجود ندارد. برای بررسی تاثیر پلیمریزاسیون در فاز جامد آمیزه های بدست آمده از میکسر تحت این فرآیند قرار گرفتند. خواص رئولوژیکی و مورفولوژیکی مخلوط پلیمری PET/PA66 زمانی که تحت عملیات قرارگرفت اندازه گیری شده و با نمونه قبل از و نمونه دارای رزین اپوکسی مقایسه گردید. نتایج حاکی از موفقیت فرآیند در پایداری ساختار بدست آمده بود که دلیل آن واکنش های صورت گرفته در لایه بین فازی مخلوط می باشد. از سوی دیگر تاثیر میزان غلظت گروههای انتهایی در پیشرفت واکنش بین زنجیرهای دو پلیمر در لایه بین فازی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از PET هیدرولیز شده به عنوان پلیمر اولیه برای تولید آمیزه استفاده گردید. بررسی نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت افزایش گروههای انتهایی در پیشرفت واکنش و سازگاری آمیزه بدست آمده بود.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی