Skip to main content
SUPERVISOR
حسین حسنی (استاد راهنما) داریوش سمنانی (استاد راهنما) محمد رفیعی نیا (استاد مشاور)
 
STUDENT
Najmeh Moazeni
نجمه موذنی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی نساجی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390
The function of the common bile duct is to traort bile from the liver and the gall bladder to the duodenum. Bile duct, as a conduit for bile flow, has a poor intrinsic healing capacity. Reconstruction of the extrahepatic bile duct is often performed on the patients suffering from the bile duct injury or defect and it is one of the most common challenges for hepatobiliary surgeons to repair it. Thus far, no ideal substitutions had been developed for completely replacing the extrahepatic bile duct. The creation of artificial bile duct may be able to promote the development of the treatment for biliary diseases. In this research, to fabricate prosrheses of common bile duct made of the synthetic durable elastomer, segmented polyurethane, the fabrication technique of electrospinning on a bar with rotation movement was used. Also the effect of electrospinnig parameters namely, rotation speed, voltage, as well as feed rate on morphology and mechanical properties of tensile strengths and compliance of manufactured prostheses were analyzed. To investigate the effect of the said controllable factors, Taguchi method was used. In addition, the optimum conditions for each response were determined. Also, the optimum electrospinning conditions of polyurethane nanofibrous tubes were determined using neural network and genetic algoritm .The results showed that the mechanical properties of optimum manufactured prostheses are similar to real bile duct repoted in previous researches. Therefore optimum artificial prosthesis can be used as bile duct tissue. Key words: electrospinning, compliance, polyurethane nano fibers, artifial bile duct
عملکرد مجرای صفراوی مشترک، انتقال صفرا از کبد و کیسه ی صفرا به روده ی اثنی عشر می باشد. این مجرا در اثر سنگ، تومور، آسیب و التهاب مسدود می شود. مجرای صفرا به عنوان یک کانال برای عبور جریان صفرا، به طور ذاتی قابلیت التیام ضعیفی دارد. احیای مجاری صفراوی خارج کبدی، اغلب بر روی بیمارانی که از صدمات و نواقص مجرای صفرا رنج می برند، انجام می شود و این احیا یکی از معمول ترین چالش ها جهت درمان این نواقص برای جراحان کبد می باشد. تا کنون هیچ جانشین مطلوبی برای جایگزینی کامل مجاری صفراوی خارج کبدی ایجاد نشده است. این امکان وجود دارد که تولید مجرای صفراوی مصنوعی قادر به ارتقاء درمان بیماری های مجرای صفراوی باشد.. در این پژوهش جهت تولید پروتز های مجاری صفراوی مشترک، تشکیل شده از الاستومر مصنوعی پایدار پلی یورتان، تکنیک الکتروریسی بر روی میله ریسندگی با حرکت چرخشی استفاده شد و اثر عوامل ریسندگی شامل سرعت چرخشی، ولتاژ و نرخ تغذیه بر روی مورفولوژی نانوالیاف و خواص مکانیکی پروتز های تولید شده شامل انطباق پذیری و استحکام کششی مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی اثر عوامل ذکر شده روش تاگوچی استفاده شد و با استفاده از این روش شرایط بهینه برای هر ویژگی مشخص شد. همچنین با استفاده از شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک، شرایط بهینه الکتروریسی جهت تولید پروتز بهینه که نزدیک ترین رفتار را از نظر تغییرات قطری به مجرای طبیعی داشته باشد، مشخص شد. نتایج نشان داد که پروتز بهینه تولید شده ، انطباق پذیری شبیه به مجرای صفرای طبیعی دارد. بنابراین پروتز مصنوعی بهینه می تواند جهت استفاده به عنوان بافت مجاری صفراوی به کار گرفته شود. کلمات کلیدی: الکتروریسی، انطباق پذیری، نانو الیاف پلی یورتان، مجرای صفراوی مصنوعی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی