Skip to main content
SUPERVISOR
Parham Soltanimohammadi,Hossein Fashandi
پرهام سلطانی (استاد راهنما) حسین فشندی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Elaheh Mahmoodi
الهه محمودی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده مهندسی نساجی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1396

TITLE

Evaluation of Moisture Management in Dual-Layer Textiles Composed of Electrospun Membrane and Nonwoven Fabric
Comfort is defined as a desirable state of mental and physical harmony between human and environment. A high level of energy is produced by human body during heavy activities and exercises, which results in higher body temperature. Body produces a lot of sweat to reduce its temperature. The produced sweat has to be transferred to the environment to achieve comfort. This study was aimed at enhancing the moisture transfer capability of a hydrophobic spun-bond polypropylene (PP) non-woven on which hydrophilic polymers such as poly acrylonitrile (PAN) with silicon oxide Nanoparticles (SiO2 )or nylon 6 (N6) are electrospun. This was implemented by modifying surface properties of the non-woven using graft polymerization of acrylamide. According to the results, the diameter of fibers in the non-woven layer was increased at higher concentrations of acrylamide monomer in the solution. The graft polymerization was confirmed by qualitative and quantitative evaluation of functional groups as well as decreasing the water contact angle on the surface of nonwoven. It was also observed that air permeability of the nonwoven was not affected by the surface modification process. Based on the results associated with evaluation of moisture management and the values of OMMC (overall moisture management capacity) = 0.75 and OWTC (one-way moisture transfer capability) = 494.06, it can be said that the dual-layer structure composed of the non-woven modified by 20% (w/v) acrylamide solution and PAN+SiO2 electrospun layer exhibits superior performance over the other dual-layer structures. Given the water vapor transfer rate, the mentioned sample can be regarded to be breathable.
راحتی بهعنوان یک حالت خوشککایند از هماهنگی روانی و فیزیکی میان انسککان و محیط تعریف میشککود. بدن انسککان در حین فعالیت و ورزشهای سکنگین، مقدار زیادی انرژی تولید کرده که منجر به افزایش دمای بدن میشکود. بنابراین بهمنظور کاهش دما، حجم زیادی از مایع و بخار به صورت عرق تو سط بدن تولید می شود که با انتقال به محیط پیرامون، حرارت بدن کاهش یافته و خنکی برای بدن حاصل میگردد. در این پژوهش تلاش میشود قابلیت انتقال رطوبت یک لایهی بییافت آبگریز با استفاده از لایه متشکل از نانوالیاف آبدوست، به میزان قابل توجهی بهبود یابد. این مهم با الکتروری سی پلیمرهای آبدو ست مانند پلی)اکریلونیتریل( ) PAN ( به همراه نانو ذرات اک سید سیلیسیم یا نایلون 6 ( N6 ( بر روی بیبافت اسپان باند پلیپروپیلن ) PP ( انجام پذیرفت. برای این منظور، ابتدا اصلاح خواص سطحی لایه بیبافت از طریق پلیمریزاسیون پیوندی اکریل آمید اصلاح شد. بر طبق آزمایشات انجام شده مشاهده گردید که با افزایش غلظت مونومر اکریل آمید در محلول پیوندزنی، قطر الیاف لایه بیبافت پلیپروپیلن و میزان گروههای عاملی روی سکککطح الیاف لایه مذکور افزایش یافت که کاهش زاویه تماس قطره آب را نیز به دنبال داشت. از طرفی مشاهده شد که اصلاح خواص سطحی لایه بیبافت بر نفوذپذیری هوا در آن لایه نیز تاثیری نداشته است. به علاوه، بر طبق نتایج حاصل از ارزیابی قابلیت مدیریت رطوبت توسط ساختار دو لایه تولید شده میتوان گفت که ساختار دو لایه مت شکل از بیبافت پلیپروپیلن ا صلاح شده با مونومر اکریل آمید با غلظت 20 % )وزنی/حجمی( و لایه الکتروریسی شده پلی)اکریلونیتریل( دربرگیرنده نانو ذرات، با توجه به مقادیر 75 / OMMC=0 )توانایی کلی مدیریت رطوبت( و 1 / 494 OWTC= )توانایی انتقال یکطرفه( از قابلیت انتقال رطوبت یک طرفه مناسبی برخوردار است. همچنین با توجه به میزان انتقال بخار آب نمونه مذکور، میتوان آن را یک نمونه تنفسپذیر دانست.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی