Skip to main content
SUPERVISOR
بهروز مصطفی زاده فرد (استاد راهنما) اسماعیل لندی (استاد مشاور) امیر سالاری (استاد مشاور)
 
STUDENT
Mostafa Monj shirini
مصطفی منجیشیرینی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Effect of irrigation water salinity and soil leaching on corn yield in Dasht Javin, city of Sabzevar
Salinity of soil and water resources is one of the most important problems which reduces agricultural production and gradually decreases the area under cultivations. Salt accumulation in the soil profile is one the major problems in irrigated lands, in arid and semi-arid regions. Irrigation water even with the best quality, carries some soluble salts to the soil and increase the soil salinity in most of the cases. Salt affected soils are a serious threat to the sustainability of irrigated agriculture. Considering the scarcity of water resources for agriculture, irrigation with poor quality waters is being increasing. One of the effective methods to reduce soil salinity is leaching with proper irrigation management. To achieve the objectives of this study, a field experiment was conducted during 2012 at the city of Sabzevar. The experimental design consisted of split-split-plots on randomized complete blocks for corn plant with three replications for each treatment. Treatments consisted of four irrigation water salinities as main plots, including: 2, 6, 9 and 12 dS/m and three leaching requirements as sub-plots, including: 0, 20 and 40 percent. The effect of above treatments on yield and yield components of corn and some chemical characteristics of soil in a loam texture soil were investigated. The corn variety that was selected for this study was single cross-704. The results showed that the effect of irrigation water salinity on plant elevation, plant dry weight, leaf area, number of rows in ear, ear diameter, number of grains in ear, weight of 100 grains, grain yield and harvest index was significant at 1 percent probability level. With increase of irrigation water salinity and decrease of leaching, soil salinity, sodium adsorption ratio, and exchangeable sodium percent of soil increased and these increases are greater for soil depth of 60-90 cm as compared to soil depths of 0-30 and 30-60 cm. The increase of irrigation water salinity and leaching level increase soil pH and soil pH was greater at the lower soil layer as compared to the top layer, but the differences were not significant. But plant elevation, dry weight, leaf area, number of rows in ear, ear diameter, number of grains in ear, weight of 100 grains, grain yield and harvest index decreased. Effect of leaching on plant elevation, dry weight, leaf area, number of rows in ear, ear diameter, number of grains in ear, weight of 100 grains, grain yield and harvest index was significant at 1 percent probability level. With use of leaching plant elevation, plant dry weight, leaf area, number of rows in ear, ear diameter, number of grains in ear, weight of 100 grains, grain yield and harvest index increased. Interaction effect of irrigation water salinity and leaching on plant elevation, leaf area, number of rows in ear and ear diameter was not significant. But this interaction effect on weight of 100 grains was significant at 5 percent probability level and on plant dries weight, number of grains in ear and grain yield and harvest index was significant at 1 percent probability level.
شوری منابع آب و خاک یکی از مهمترین مسائلی است که علاوه بر کاهش محصولات کشاورزی به تدریج سطح زیر کشت را کاهش می دهد. یکی از مشکلات عمده در رابطه با آبیاری در مناطق خشک و نیمه خشک، تجمع املاح در نیمرخ خاک می باشد. آب آبیاری حتی اگر از بهترین نوع باشد، مقداری املاح محلول را به خاک منتقل کرده و در اکثر موارد باعث افزایش غلظت نمک در خاک می گردد. خاک هایی که مشکل شوری دارند، تهدید جدی برای کشاورز پایدار می باشند. با توجه به محدودیت منابع آب برای کشاورزی استفاده از آب های با کیفیت نامناسب روز به روز در حال افزایش است. یکی از روش های موثر برای کاهش شوری خاک، اعمال آبشویی همراه با مدیریت صحیح آبیاری است. برای این منظور آزمایش صحرایی در سال 1391 در شهرستان سبزوار انجام گرفت. مطالعه در قالب طرح آماری بلوک های خرد شده کاملا تصادفی در سه تکرار برای کشت ذرت به مرحله اجرا در آمد. تیمارها شامل چهار کیفیت آب آبیاری با شوری های 2، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر به عنوان کرت های اصلی، سه سطح آبشویی صفر، 20 و 40 درصد به عنوان کرت های فرعی بود. در این مطالعه تاثیر تیمارها بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و برخی از ویژگی های شیمیایی خاک در خاکی با بافت لوم مورد بررسی قرار گرفت. رقم انتخاب شده در این مطالعه برای ذرت سینگل کراس 704 بود. نتایج نشان داد که اثر شوری آب آبیاری بر ارتفاع گیاه، وزن خشک گیاه، سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. با افزایش شوری آب آبیاری و کاهش آبشویی، شوری خاک، نسبت جذب سدیم و درصد سدیم قابل تبادل خاک افزایش یافت و این افزایش در عمق 60 تا 90 سانتی متری خاک بیشتر از عمق های 0 تا 30 و 30 تا 60 سانتی متری خاک بود. افزایش شوری آب آبیاری و میزان آبشویی، pH خاک را افزایش داد و لایه زیرین نسبت به لایه بالایی میزان pH بالاتری داشت اما این تغییرات ناچیز بود. ولی ارتفاع گیاه، وزن خشک گیاه، سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه، تعداد و شاخص برداشت کاهش یافت. اثر آبشویی بر ارتفاع گیاه، وزن خشک گیاه و سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. با اعمال آبشویی ارتفاع گیاه، وزن خشک گیاه و سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت افزایش یافت. اثر متقابل شوری آب آبیاری و آبشویی بر ارتفاع گیاه، سطح برگ، تعداد ردیف در بلال و قطر بلال معنی دار نشد و بر وزن صد دانه در سطح احتمال 5 درصد معنی دار گردید و بر وزن خشک گیاه، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی دار گردید. واژه های کلیدی: آبشویی، ذرت، شوری، عملکرد

ارتقاء امنیت وب با وف بومی