Skip to main content
SUPERVISOR
مصطفی مبلی (استاد راهنما) غلامرضا بلالی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Maryam Maddahian
مریم مداحیان

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1387

TITLE

Effects of spermine and gibberellic acid on breaking potato (Solanum tuberosum L.) tubers and minitubers dormancy
The inability of potato buds to sprout due to dormancy constitutes a serious problem when the tuber is to be used as seed within short time from harvest. A number of chemicals have been used to break dormancy. Gibberellins are known to be the most effective chemicals for breaking potato dormancy. Moreover it is possibile that polyamines are also effective in breaking tubers dormancy, scince it was shown that before expiring potato tuber dormancy, the level of endogeneous gibberellins and polyamines will increase. Different studies have been recommended a wide range of gibberellin concentrations. But there is a few informations about applicatio of polyamines. This is particularly important for breaking minituber dormancy. Therefore two seprate experiments were carried out. Each experiment was conducted as factorial in a compeletly randomized design with 4 replications of 10 tubers. As the first experiment a 7×2×3 factorial experiment was conducted to examine the response of potato tubers to exogenous application of GA 3 (5, 10, 20 mg l -1 ) and spermine (30, 45, 60 mg l -1 ) with distilled water as control, cutting at the point of tuber attachment to the stolon and their interactions in terms of dormancy breaking and sprout growth of different cultivars (Agria, Marfona and Chandramukhi). Results showed that, in all cultivars, applying GA 3 or spermine advanced breaking of dormancy, but spermine was less effective. Applying GA 3 or spermine also increased the number of sprouts per tuber compaired with control. GA 3 treatments induced an increase in length of apical sprout, but spermine reduced it. Moreover there was strong interactions with cultivar and plant growth regulators in a way that, effects of these plant growth regulators were more clear in Chandramikhi. The diameter of apical sprout was significantly increased by spermine at the rate of 30 and 45 mg l -1 , but 10 and 20 mg l -1 GA 3 reduced it. No differences between cutted and not cutted tubers were observed regarding days to apical sprouting and length of apical sprout, but cutting at the point of attachment to the stolon reduced diameter of apical sprouts. A second 8×3 factorial experiment was carried out to examine the response of potato minitubers of different cultivars (Agria, Marfona and sante) to exogenous application of GA 3 (25, 50, 250 and 500 mg l -1 ) and spermine (60, 90, 120 mg l -1 ) and their interactions in terms of dormancy breaking and sprout growth. In this experiment, in all cultivars, applying GA 3 or spermine advanced breaking of dormancy, but spermine was less effective. Furthermore, applying GA 3 also increased the number of sprouts per minituber. The length of apical sprout
عدم جوانه زنی غده سیب زمینی به دلیل وجود خواب، زمانی که قرار است غده ها در زمان نسبتا کوتاهی پس از برداشت به عنوان بذر مورد استفاده قرار گیرند یک مشکل جدی است. تا کنون تعدادی از مواد شیمیایی برای شکستن خواب غده مورد استفاده قرار گرفته اند که به نظر می رسد از بین این مواد جیبرلین ها در شکستن خواب غده موثرتر باشند. به علاوه احتمال می رود پلی آمین ها نیز در شکستن خواب غده ها موثر باشند، زیرا تحقیقات مختلف افزایش این دو هورمون را کمی قبل از شکسته شدن خواب در غده ها به اثبات رسانده است. در ارتباط با جیبرلین تا کنون تحقیقات زیادی انجام شده که هر یک از پژوهشگران غلظت های مختلفی از این هورمون را توصیه کرده اند. اما در ارتباط با پلی آمین ها اطلاعات چندانی در دسترس نیست. این قضیه به خصوص در ارتباط با شکستن خواب مینی تیوبرها حائز اهمیت است. بنابراین در پژوهش حاضر دو آزمایش مجزا انجام گرفت که هر آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار که هر تکرار شامل 10 غده بود، انجام شد. آزمایش اول که به صورت فاکتوریل 3×2×7 بود با هدف بررسی تاثیر غلظت های مختلف اسید جیبرالیک (5، 10 و 20 میلی گرم در لیتر) و اسپرمین (30، 45 و 60 میلی گرم در لیتر) همراه با شاهد، برش و عدم برش ساقه گاه غده و رقم (آگریا، مارفونا و چاندراموخ) و اثر متقابل آنها روی شکستن خواب و رشد جوانه غده های معمولی سیب زمینی انجام گرفت. در این آزمایش کاربرد اسید جیبرالیک و اسپرمین منجر به شکسته شدن زودترخواب غده سیب زمینی در هر سه رقم شد، اما اسپرمین تاثیر کمتری روی شکستن خواب غده ها نسبت به اسید جیبرالیک داشت. همچنین کاربرد اسید جیبرالیک و اسپرمین منجر به افزایش تعداد جوانه بیدار شده در غده گردید. کاربرد اسید جیبرالیک در هر سه غلظت طول جوانه غالب را افزایش داد، در حالی که اسپرمین طول آن را کاهش داد. برعکس قطر جوانه غالب با کاربرد 10 و 20 میلی گرم در لیتر اسیدجیبرالیک کاهش ولی با کاربرد 30 و 45 میلی گرم در لیتر اسپرمین افزایش یافت. برش ساقه گاه غده تاثیر معنی داری روی طول دوره ی خواب و طول جوانه غالب نداشت ولی قطر جوانه غالب را کاهش داد. همچنین ایجاد برش در ساقه گاه غده منجر به افزایش تعداد جوانه بیدار شده در غده و نیز افزایش پژمردگی ظاهری غده ها گردید. آزمایش دوم که به صورت فاکتوریل 3×8 بود با هدف بررسی تاثیر غلظت های مختلف اسید جیبرالیک (25، 50، 250 و 500 میلی گرم در لیتر) و اسپرمین (60، 90 و 120 میلی گرم در لیتر) همراه با شاهد و رقم (آگریا، مارفونا و سانته) و اثر متقابل آنها روی شکستن خواب و رشد جوانه مینی تیوبرهای سیب زمینی انجام شد. در این آزمایش کاربرد اسید جیبرالیک و اسپرمین منجر به شکسته شدن زودترخواب مینی تیوبرهای هر سه رقم شد، اما اسپرمین تاثیر کمتری روی شکستن خواب مینی تیوبرها نسبت به اسید جیبرالیک داشت. همچنین کاربرد اسید جیبرالیک منجر به افزایش تعداد جوانه بیدار شده در مینی تیوبرها گردید. اسید جیبرالیک در غلظت های 50، 250 و 500 میلی گرم در لیتر باعث افزایش معنی دار طول جوانه غالب نسبت به تیمار شاهد شد. با وجودی که کاربرد اسپرمین طول جوانه غالب را کاهش داد اما اختلاف آماری معنی داری با شاهد نداشت.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی