Skip to main content
SUPERVISOR
فریبا امینی (استاد مشاور) علی اکبر رامین (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mehdi Ghasemi
مهدی قاسمی تولائی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

Effects of edible coating chitosan and Aloe vera gel on quality and increasing storage life of cucumber cv. "Zomorod"
Cucumber is an economically important vegetable and due to rich source of vitamins, minerals and organic acids, is of particular importance. Since cucumber has too much water, it quickly loses moisture. Therefor, reducing shelf and storage life has caused limitation of export and supply of the product to distant markets. Edible coatings as waxes with plant and animal origin can be used to retain moisture, freshness and thus, increase postharvest life of fruits and vegetables. Chitosan and Aloe vera gel coating are the most general edible coatings that used to preserve quality, reduced respiratory rate and decay control. The current experiment was conducted to find the best coating concentration of chitosan and Aloe vera gel to increase the storage life of cucumber cv. "Zomorod". In the first experiment, the effect of chitosan at 0, 0.5, 1 and 2% on storage life of cucumber was investigated. After treatment and keeping in an incubator at 12 ° C and 90% relative humidity, to evaluate the storage life, the fruits were assessed each 5-days intervals to determine parameters such as firmness, weight loss, pH extract, vitamin C, titratable acid, soluble solids, chlorophyll content and the Percent of decay. In the second experiment, the effect of Aloe vera gel at 0, 30, 60 and 90% was studied on storage life of cucumber similar to the first experiment. The third experiment was performed to compare the best treatment of chitosan obtained from the first experiment and as well Aloe vera gel obtained from the second experiment and their combination. Four treatments including 0%(distilled water), 1% chitosan, 90% Aloe vera gel and 1% chitosan plus 90% Aloe vera gel were performed similar to the previous experiments. Each three experiments were performed as a split plot design in time in a complete randomized design with three replications. The results of the first experiment showed that chitosan coating, had a significant effect on all traits except organic acids and extract pH. The lowest weight loss and decay and the highest firmness were recorded with 1% chitosan Which significantly Differed from the other treatments. The highest chlorophyll content was observed with 1% chitosan, showing no significant difference to 0.5%. The highest amount of vitamin C was recorded with 1% and 2% chitosan, with no significant difference to each other. The results of the second experiment showed that Aloe vera gel coating, had a significant effect on all traits except organic acids, extract pH and chlorophyll content. The lowest weight loss was recorded with 90% Aloe vera gel, with no significant difference to other treatments. The lowest decay percent and the highest amount of vitamin C were observed with 60% and 90% Aloe vera gel, with no significant difference to each other. The results of the third experiment showed that combinational chitosan and Aloe vera gel coating, no had a significant effect on all measured traits except chlorophyll content. The fruits of 1% chitosan with The lowest weight loss and highest chlorophyll content, had significant differences than other treatments. However, there was no significantly difference between 1% chitosan and 90% Aloe treatments in respect of other characteristics. Moreover, it was found that combination of chitosan and Aloe vera gel demonstrated a significant difference to 1% chitosan, however, it did not show significant difference to 90% Aloe vera in terms of chlorophyll content and TSS. The effect of time on all measured traits was also significant in each three experiments. According to result of this study, fruits treated with 1% chitosan has been able to maintain fruit quality for a longer period
خیار یکی از مهمترین سبزی ها از لحاظ اقتصادی می باشد و به علت وفور ویتامین، املاح معدنی و اسیدهای آلی در آن، در تغذیه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. خیار به خاطر دارا بودن آب زیاد، به سرعت رطوبت خود را از دست می دهد، لذا کاهش عمر قفسه ای وعمر انبارمانی، در صادرات و عرضه به بازارهای دوردست محصول، محدودیت ایجاد کرده است. پوشش های خوراکی، واکس هایی با منشا گیاهی و جانوری می باشند که می توان برای حفظ رطوبت، شادابی و افزایش عمر پس از برداشت میوه ها استفاده نمود. پوشش کیتوزان و ژل آلوئه ورا از عمومی ترین پوشش های خوراکی هستند که به منظور حفظ کیفیت، کاهش سرعت تنفس و کنترل پوسیدگی مورد استفاده قرار گرفته اند. آزمایش حاضر جهت یافتن بهترین غلظت کیتوزان و ژل آلوئه ورا برای افزایش عمر انبارمانی خیار رقم زمرد انجام گرفت. درآزمایش اول تأثیر تیمارهای کیتوزان با غلظت‌های 0، 5/0، 1 و2 درصد برعمرانبارمانی خیار مورد بررسی قرارگرفت. پس از تیمار میوه ها و نگهداری در انکوباتور با دمای °C 12 و رطوبت نسبی 90% جهت بررسی عمر انبارمانی ، درفواصل زمانی 5 روز یکبارخارج و از نظر شاخص هایی نظیر سفتی بافت، درصد کاهش وزن، pH عصاره، ویتامین ث، اسید قابل تیتر، مواد جامد محلول، محتوی کلروفیل و درصد پوسیدگی مورد ارزیابی قرارگرفتند. درآزمایش دوم تأثیر ژل آلوئه ورا باغلظت‌های 0،30 ،60 و90 درصد بر عمرانبارمانی خیار و مشابه آزمایش اول انجام شد. آزمایش سوم نیز به منظور مقایسه بین بهترین تیمار کیتوزان بدست آمده از آزمایش اول و بهترین تیمار ژل آلوئه ورا بدست آمده از آزمایش دوم و ترکیب آنها با یکدیگر انجام شد. 4 تیمار 0(آب مقطر)، کیتوزان 1درصد، ژل آلوئه ورا 90درصد و تیمار ترکیب کیتوزان 1 درصد و ژل آلوئه ورا 90 درصد و مشابه دو آزمایش قبل انجام شد. هر 3 آزمایش به صورت طرح کرت های خرد شده در زمان در قالب طرح کاملاً تصادفی در3 تکرار انجام شد. نتایج آزمایش اول نشان دادکه پوشش کیتوزان، جز در مورد میزان اسید آلی و pH عصاره، اثر معنی داری روی سایر شاخص های اندازه گیری شده دارد. کمترین کاهش وزن و پوسیدگی و بیشترین سفتی در تیمار کیتوزان 1 درصد بدست آمد که با سایر تیمارها تفاوت معنی داری داشت. بیشترین محتوی کلروفیل نیز در تیمار1 درصد بدست آمد که با تیمار 5/0 درصد تفاوت معنی داری نداشت. بیشترین میزان ویتامین ث مربوط به تیمارهای 1و 2 درصد بود که تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. نتایج حاصل از آزمایش دوم نشان دادکه پوشش ژل آلوئه ورا، جز در مورد میزان اسید آلی، pH عصاره و محتوی کلروفیل، اثر معنی داری روی سایر شاخص های اندازه گیری شده دارد. کمترین درصدکاهش وزن در تیمار 90 درصد بود که با سایر تیمارها تفاوت معنی داری داشت. کمترین درصد پوسیدگی و بیشترین میزان ویتامین ث نیز در تیمارهای 60 و 90 درصد بدست آمد که با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشتند. نتایج آزمایش سوم نشان داد که پوشش ترکیبی کیتوزان و ژل آلوئه ورا، جز در مورد محتوی کلروفیل، اثر معنی داری روی سایر شاخص های اندازه گیری شده ندارد. تیمار1 درصد کیتوزان با کمترین درصد کاهش وزن و بیشترین محتوی کلروفیل نسبت به سایر تیمارها تفاوت معنی داری نشان داد ولی بین تیمار 1 درصد کیتوزان و 90 درصد ژل آلوئه ورا در مورد سایر خصوصیات تفاوت معنی داری نبود. ضمن اینکه مشخص شد که تیمار ترکیب کیتوزان و ژل آلوئه ورا در تمامی صفات با تیمار 1 درصد کیتوزان تفاوت معنی داری دارد ولی با تیمار 90 درصد ژل آلوئه ورا در مورد محتوی کلروفیل و مواد جامد محلول تفاوت معنی داری ندارد. اثر زمان نیز بر تمامی صفات اندازه گیری شده در هر 3 آزمایش معنی دار بود. بر اساس نتایج این تحقیق تیمار میوه ها با کیتوزان 1% توانسته است کیفیت میوه ها را به مدت طولانی تری حفظ کند. کلمات کلیدی : خیار، پس از برداشت، عمر انبارمانی، پوشش خوراکی، کیتوزان، ژل آلوئه ورا

ارتقاء امنیت وب با وف بومی