Skip to main content
SUPERVISOR
علی نیک بخت (استاد راهنما) نعمت اله اعتمادی شلمزاری (استاد راهنما) محمد پسرکلی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Yazdan Rezaii samangani
یزدان رضائی سمنگانی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Effects of Trinexapac-Ethyl on Five Cultivars of Zoysiagrass (Zoysia matrella) Responses to Drought Stress
Zoysiagrass is a warm-season grass that is relatively resistant to cold and drought stresses. This grass is grown in temperate regions. Available water resources for irrigation of the grass in the recent years has been declining. Different management methods for water requirement of the grass have been used. The use of plant growth regulators has also been used in the management of this grass in this study. This study evaluated the effects of Trinexapac-ethyl on the physiological characters of this grass conducted in a factorial experiment in a completely randomized design with three replications. Rhizomes of 5 cultivars of Zoysiagrass ( Zoysia matrella ) were planted in pots with 20 cm diameter in the greenhouse at Isfahan University of Technology (IUT). Treatments included withholding irrigation and spraying ethyl without Trinexapac-Ethyl (drought stress + TE) two weeks prior to the stress period with the Trinexapac-ethyl concentration in spray (1.95 ml L-1). The results showed that shoot soluble sugar content and relative water content increased by Trinexapac-Ethyl application. Proline content also increased by Trinexapac-ethyl treatment. However, no significant difference was observed under drought stress without Trinexapac-ethyl. The chlorophyll and carotenoid contents increased by Trinexapac-ethyl treatment. During the drought stress period, ion leakage increased without Trinexapac-Ethyl. But, drought stress + TE treatment decreased ion leakage in all the varieties of Zoysia matrella . Catalase enzyme activity in drought + TE treatment also increased. The highest sugar content, proline, chlorophyll, and carotenoid in cultivars 3 and 14 of the Zoysia matrella were obtained by TE applications under drought stress condition. These cultivars also had higher catalase activity, but the others showed no significant differences. Also, cultivar 14 had more catalase enzyme activity with significant difference compared with other cultivars. Generally, Trinexapac-ethyl increased soluble sugars, chlorophyll content, carotenoids, enzyme activity reduced plant height, and improved the quality of the grasses. Finall, Trinexapac-ethyl had a significant role in reducing drought stress. Key words : catalase enzyme. Trinexapac-ethyl. Proline. Zoysiagrass
چمن "زویسیا" از چمن های گرمسیری نسبتا مقاوم به سرما و خشکی بوده که در مناطق معتدله قابل کشت می باشد. منابع آب قابل دسترس برای آبیاری چمن ها در سال های اخیر به طور فزاینده ای در حال کاهش است. روش های مختلفی برای حفظ آب در مدیریت چمن استفاده شده است. که از جمله استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی است. این تحقیق به منظور بررسی اثر ترینگزاپک اتیل (TE) بر صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژی چمن به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد. ریزوم های 5 رقم (14،12،5،4،3) چمن Zoysia matrella در گلدان هایی با قطر 20 سانتیمتر در گلخانه علمی پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان کشت گردیدند. تیمارها شامل قطع آبیاری بدون ترینگزاپک اتیل و پاشش TE (تنش خشکی TE +) دو هفته قبل از اعمال تنش به صورت اسپری با غلظت ((v/v) ml L -1 1.95) انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد بیشترین میزان قند محلول اندام هوایی و محتوای آب نسبی در تیمار ترینگزاپک اتیل ایجاد شد. میزان پرولین در تیمار ترینگزاپک اتیل افزایش یافت اما اختلاف معنی داری با تیمار تنش خشکی بدون ترینگزاپک اتیل نشان نداد. همچنین محتوای کلروفیل و کارتنوئید در تیمار ترینگزاپک اتیل افزایش یافت. در زمان اعمال تنش ، نشت یونی در تیمار تنش خشکی بدون ترینگزاپک اتیل افزایش یافت اما تیمار ترینگزاپک اتیل موجب کاهش نشت یونی در همه ارقام چمن Zoysia matrella شد. فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار ترینگزاپک اتیل نیز افزایش یافت. بیشترین میزان قند، پرولین، کلروفیل و کارتنوئید در ارقام 3 و 14چمن Zoysia matrella تحت تیمار تنش خشکی و با کاربرد TE به دست آمد. همچنین رقم 14 فعالیت آنزیم کاتالاز بیشتری داشت که اختلاف معنی داری با سایر ارقام داشت. در بین ارقام، رقم 3 و 14 کیفیت بهتری از خود نشان دادند. به طور کلی ترینگزاپک اتیل با افزایش در میزان قندهای محلول، محتوای کلروفیل، کارتنوئید، کاهش ارتفاع و افزایش فعالیت آنزیمی باعث افزایش کیفیت چمن می شود. که می تواند نقش بسزایی در کاهش تنش خشکی داشته باشد. واژگان کلیدی : کاتالاز، ترینگزاپک اتیل، پرولین، چمن، زویسیا

ارتقاء امنیت وب با وف بومی