Skip to main content
SUPERVISOR
محمدرضا مصدقی (استاد مشاور) علی نیک بخت (استاد راهنما) محمد پسرکلی (استاد مشاور) نعمت اله اعتمادی شلمزاری (استاد راهنما)
 
STUDENT
Saideh Ashoori
سعیده عاشوری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1393

TITLE

Effects of Plant Growth Promoting Rhizobacteria on the Characteristics of Gladiolus (Gladiolus spp L .) in Complete and Deficit Irrigation Conditions
Water deficit is one of the major limiting factor affecting growth and yield of plant and the issue of world limate change make it more . One of the way to increase tolerance against the water stre i plant i inoculatio with plant- growth promoting rhizobacteria .The use of these microorganisms as bio- fertilizer induce the increase in plant growth and development, improvement nutritional statu plants important in tress full condition. The gladiolu flower ( Gladiolus . (L.) Dalenii) is a plant from Iridaceae family which is cultivated for cut flower and ornamental aspect . The present experiment was conducted as a factorial experiment based on CRD to study gladiolus flower response to inoculation with two species plant-growth promoting rhizobacteria ( Pseudomonas fluorescence , P. putida) of and two irrigation levels (75 and 100 %FC) with three replications. The results showed that the number of florets, height and chlorophyll florescence index decreased significantly under water stress. The greenne of leaf reduced under water deficit conditio but inoculatio with P. flourescenc at full irrigation conditio resulted in improved greenness of leaf. Also the result showed that chlorophyll a content, total chlorophyll and carotenoids decrease at 75%FC however inoculation whit P. flourescenc was significantly improved them . By reducing the irrigation water, proline content was increased at 75%FC and inoculation by P. putida at 75% FC increased 14.84% it compared with them. Also with increasing water stress malondialdehyd content was increased significantly at75% FC and inoculation with P. fluorescence , P. putida in full irrigation caused 45.16% reduction compared to water deficit condition . The results showed that the activity of guiacol peroxidas and superoxide dismutase wa significantly increased in water deficit and inoculation with P. fluorescence caused a reduction in the activity of guiacol peroxidas. Also activity of superoxide dismutase whit P. putida was significantly increased by 71 %. To sum u the result show that the positive effects of inoculation with gladiolus plant resulted in improve chlorophyll content, improved enzymatic and non enzymatic defense mechanism resulted i increased tolerance in stress full and non stress full conditions and it can be useful i destructive effects of water deficit and it seems providing sufficient irrigation is necessary for gladiolus production. Keywords : Water deficit, Plant- Growth Promoting Rhizobacteria, Gladiolus, Chlorophyll, Defense mechanism, Stress
کمبود آب یکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد و عملکرد گیاهان به شمار می رود و این موضوع با تغییرات شرایط آب و هوایی در جهان روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می کند. یکی از روش های افزایش تحمل گیاهان در برابر تنش کم آبی تلقیح گیاهان با ریزوباکتری های محرک رشد می باشد. استفاده از این میکروارگانیسم ها به صورت کود زیستی موجب افزایش رشد و نمو و بهبود وضعیت تغذیه ی گیاهان در شرایط تنش زا می گردد.گیاه گلایول ( Gladiolus . Danelii (L))از تیره زنبق ها است که به دلیل گل شاخه بریده و جنبه ی زینتی آن کشت وکار می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تلقیح گیاه گلایول با دو گونه مختلف باکتری ی محرک رشد( P. putida, Pseudomonas fluorescence ) و در دو سطح آبیاری (100و 75 درصد ظرفیت زراعی) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تعداد گلچه، ارتفاع و شاخص کلروفیل فلورسانس گیاه گلایول تحت تنش کم آبی به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. شاخص سبزینگی برگ در شرایط کم آبیاری کاهش یافت اما تلقیح با گونه P. fluorescence در شرایط آبیاری کامل موجب افزایش معنی دار سبزینگی برگ شد. همچنین نتایج بیانگر این بود که میزان کلروفیل a، کلروفیل کل وکاروتنوئید در تیمار 75 درصد ظرفیت زراعی کاهش پیدا کرد اما تلقیح با گونه P. fluorescence سبب افزایش معنی دار میزان کلروفیلa، کلروفیل کل و کاروتنوئید شد. با کاهش آبیاری میزان پرولین در تیمار 75 درصد ظرفیت زراعی افزایش پیدا کرد و تلقیح با گونه . putida د ر تیمار75 درصد ظرفیت زراعی سبب افزایش84/14 درصدی پرولین نسبت به تیمار 100 درصد ظرفیت زراعی شد. همچنین با افزایش کم آبی میزان مالون دی آلدئید در تیمار 75 درصد ظرفیت زراعی به طور معنی داری افزایش یافت و تلقیح با گونه های P. putida و P. fluorescence در شرایط آبیاری کامل سبب کاهش16/45 درصد مالون دی آلدئید شد . نتایج نشان داد که که فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز در شرایط کم آبیاری به طور معنی داری افزایش پیدا کرد و تلقیح با گونه P .fluorescence سبب کاهش فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز شد. همچنین فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز به طور معنی داری در تلقیح با گونه . putida 71 درصد افزایش یافت. با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق می توان بیان کرد که اثرات مثبت تلقیح گیاه گلایول با باکتری های محرک رشد موجب افزایش میزان کلروفیل، بهبود مکانسیم دفاع آنزیمی و غیر آنزیمی شده و سبب افزایش تحمل در شرایط تنش و عدم تنش می گردد و می تواند در کاهش اثرات کم آبی مفید واقع شود، اگرچه اثری بر تعداد گلچه های تولیدی نداشت و در مجموع آب کافی برای پرورش این گل ضروری است. کلمات کلیدی : کم آبی، گلایول ، باکتری محرک رشد، کلروفیل، مکانیسم دفاعی،تنش

ارتقاء امنیت وب با وف بومی