Skip to main content
SUPERVISOR
مهدیه غلامی (استاد راهنما) مصطفی مبلی (استاد راهنما) محمدرضا سبزعلیان دستجردی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Mohamadmahdi Adibi
محمدمهدی ادیبی سده

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Efficiency of Spermine, Spermidine and Putrescine on dormancy breaking of potato (Solanum tuberosum L.) minitubers
Minitubers are progeny tubers produced on in vitro plantlets after tralanting these plantlets in the greenhouse. In this way, Minituber is producing healthy plantlets by removing viruses, however, its dormancy period is longer than normal seed tubers. Minitubers dormancy period can be removing by physical and chemical methods. A number of chemicals that are used to break dormancy, are dangerous for human health and the environment. While, the breakage of dormancy by physical methods such as modified atmospheres requires expensive facilities and long periods. Plant growth regulations are producing naturally in plants and treating minitubers with these materials is a safe and confident method. In Iran, use of GA3 to break dormancy of potato minitubers is very common. However, the effect of GA3 on dormancy duration in seed tubers is cultivar dependent. Polyamines are essential for the normal growth and development of all cells, and its can be effective for breaking dormancy in minitubers. To test this hypothesis, a factorial experiment was conducted based on completely randomized design in four replicates. Minitubers of three cultivars (Marfona, Santeh, and Jelly) treated with three types of polyamines including spermine, spermidine, and putrescine in different concentrations (30, 45, and 60 mg/l) and GA3 (50 mg/l) and distilled water as controls. After dormancy breaking, attributes like as days to sprouting, length and diameter of the sprout, weight loss, and sprout number measured. In all cultivars, applying GA3 caused faster breakage of dormancy, but polyamines were no effective in breakage of dormancy than control. Also, results showed that polyamines treatments did not have a significant effect on the length and diameter of the dominant sprouts compared to the control, but the longest length and thinnest diameter of the dominant buds were observed in gibberellic acid treatment, as compared to other treatments. Among polyamines, spermine treatment significantly increased the number of sprouts compared than spermidine treatment. Comparing polyamines with controls, gibberellin treatment had a significant difference in most of characteristics with putrescine and spermine treatments. In polyamines treatments, the lowest and highest apparent wilting is related to spermidine and putrescin treatment, respectively. Moreover, in the controls treatment, the highest apparent wilt was related to gibberellic acid treatment. Comparing polyamines with controls, results showed that the least wilt was achieved in spermidine treatment and distilled water control. Dormancy breakage correlated with higher weight loss and an increase in the rate of respiration of tubers following sprout emergence. Comparing between cultivars, results indicated that Jelly had the greatest length and diameter of buds and faster breakage of dormancy. Keywords: Spermine, spermidine, putrescine, polyamines, gibberellic acid, minituber, breaking dormancy
غده‌های سیب‌زمینی پس از برداشت، درحالت خفتگی به سر می‌برند و باید مدتی تحت شرایط انباری مناسب (20 درجه سلسیوس) قرار گیرند تا خفتگی آن‌ها برطرف شود. مینی‌تیوبرها، غده‌های کوچک سیب‌زمینی هستند که از طریق کشت بافت حاصل می‌شوند و عاری از هرگونه بیماری هستند و به نسبت غده‌های معمولی سیب‌زمینی خفتگی طولانی تر دارند. تاکنون از روش های فیزیکی (تغییر نسبت گازهای درون انبار، تغییر دما، رطوبت در انبار و زخم‌زنی غده) و روش‌های شیمیایی مختلفی برای شکستن خفتگی غده‌های معمولی و مینی تیوبرهای سیب‌زمینی استفاده ‌شده است. روش‌های فیزیکی هزینه بر و طولانی و بعضی از روش‌های شیمیایی برای انسان و محیط زیست خطرناک می‌باشند. استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی همچون جیبرلیک اسید و پلی آمین ها می تواند به طور مؤثر در شکستن خفتگی استفاده شود. بنابراین این آزمایش به صورت فاکتوریل 3×3×3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با هدف بررسی تأثیر سه نوع پلی‌آمین (اسپرمین، اسپرمیدین و پوترسین) در غلظت‌های مختلف (30، 45 و 60 میلی‌گرم در لیتر) همراه با دو شاهد، جیبرلیک اسید در غلظت 50 میلی‌گرم در لیتر و آب مقطر، در 4 تکرار بر شکستن خفتگی مینی تیوبرها انجام شد. در هر تکرار تیمار 10 غده با متوسط اندازه 35-30 میلی‌متر از سه رقم سیب‌زمینی مارفونا، سانته و جلی استفاده و اثر تیمارها روی شکستن خفتگی و رشد جوانه غده ها بررسی شد. در این آزمایش جیبرلیک اسید توانست زودتر از سایر تیمارها خفتگی غده‌ها را در هر سه رقم بشکند و پلی‌آمین‌ها تأثیر چشمگیری در تسریع این فرآیند نداشتند. پلی‌آمین ها همچنین تأثیر قابل توجهی در طول و قطر جوانه غالب در مقایسه با شاهدها نداشتند، اما در تیمار شاهد جیبرلیک اسید بلندترین و نازک‌ترین طول و قطر جوانه به نسبت تیمارهای دیگر مشاهده شد. کمترین میزان پژمردگی مینی‌تیوبر در طول انبارداری مربوط به تیمار اسپرمیدین و شاهد آب مقطر بود و این دو اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشتند. از نظر درصد کاهش وزن اختلاف معنی‌داری بین تمامی تیمارهای استفاده شده مشاهده نشد. در بین سه رقم مورد مطالعه در این آزمایش، بهترین رقم، رقم جلی بود، چراکه بیشترین طول جوانه را داشت ، قطر جوانه‌های رشد کرده مناسب بود، زودتر از دو رقم دیگر جوانه زد و با این که درصد پژمردگی بالایی داشت، درصد کاهش وزن آن پایین بود. واژه های کلیدی : اسپرمین، اسپرمیدین، پوترسین، پلی‌آمین‌ها، جیبرلیک اسید، مینی‌تیوبر، شکستن خفتگی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی