SUPERVISOR
Nematola Etemadi shalamzari,Ali Nikbakht
نعمت اله اعتمادی شلمزاری (استاد راهنما) علی نیک بخت (استاد مشاور)
STUDENT
Rahim Talook
رحیم امیری خواه
FACULTY - DEPARTMENT
دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1388
TITLE
Effects of Trinexapac-Ethyl on Visual and Functional Qaulity of Perennial Ryegrass
Turf is one of the most important ground covers and it is one of the main elements of landscape design. It covers soil surface and provide a pleasant green space. Plant growth regulators, such as growth inhibitors, are widely used in turfgrass management to suppress shoot growth and inflorescences. TE is an inhibitor that used for reduction energy consuming, while enhancing turfgrass performance. The growth inhibitor trinexapac-ethyl (TE) [with chemical name: 4-(cyclopropyl-?-hydroxy-methylene)- 3, 5-dioxo-cyclohexanecarboxylic acid ethyl ester] blocks the final step in the biosynthesis of the biologically active forms of gibberellins, resulting in slower shoot growth. Trinexapac-ethyl offers the potential benefits of reduced mowing frequency, increased rooting, increased tiller density, traffic tolerance and reduced fertilizer inputs, without reductions turfgrass quality. In an attempt to quantify these potential benefits, this experiment was conducted to determine the interactive effects of trinexapac-ethyl and traffic on perennial ryegrass ( lolium perenne L.) clipping production, tillering, visual qulity, color, total chlorophyll, chlorophyll a and chlorophyll b contant, carotenoid and sluoble suger contant. This experiment was conducted in the split-split plot design based on randomize complete block design with three concentration trinexapac-ethyl ( 0, 0.25, 0.5 kg/ha) and three replicatios was conducted in the Isfahan University of Technology. Trinexapac-ethyl was applied to the main plots three times in year at six-week intervals between July and November. Artificial traffic was applied to sub-plots. The result showed that plant height, fresh and dry weight of clipping was reduced by applications of trinexapac-ethyl. Maximum perennial ryegrass growth suppression occurred at 2 week after treatment in each three times application. maximum of growth reduction for 0.25 and 0.5 kg/ha TE was 59% and 65% was respctively in each three cycles application. Traffic was extermly reduced height, fresh and dry weight clipping of perennial ryegrass and was more reduction in during time. Maximum reduction by traffic was ouccered in times that influence reduction of trinexapac-ethyl was most on growth. The interaction TE and traffic was significant for the plant height, fresh and dry weight clipping of perennial ryegrass. Trinexapac-ethyl applications resulted in increased number of tiller per plant with and without traffic, while traffic decreased number of tiller per plant. Application of Trinexapac-ethyl increased tillering to 21% compared to control. The result showed that total chlorophyll, chlorophyll a, chlorophyll b, and soluble sugers contant increased by applications of trinexapac-ethyl, while that TE hadn’t any effect on the carotenoid contant. Traffic treatment was not significant effect on total chlorophyll, chlorophyll a, chlorophyll b, and carotenoid contant, altought increased soluble sugers. Increased chlorophyll content could allow treated perennial ryegrass to have higher light harvesting capabilities for photosynthesis and also may give improved visual quality. Application trinexapac-ethyl did not show any significant effects on of color of perennial ryegrass. Applied trinexapac-ethyl enhanced perennial ryegrass leaf width in in each three times application. Overall, the results showed that application trinexapac-ethyl able to provide 62% reduction in the growth rate of perennial ryegrass and Continued until four weeks, so the concentration of 0.25 kg per hectare is recommended to reduced mowing frequency
چمن یکی از بهترین گیاهان پوششی است که از دیر باز شناخته شده و هم اکنون نیز یکی از عناصر اصلی و جزء لاینفک طراحی فضای سبز به شمار می آید. که به کمک آن می توان با آن چهره خشک و بی روح زمین را تغییر و گسترهای سبز و با طراوت جایگزین خاک کرد. تنظیم کنندههای رشد گیاهی مثل بازدارندههای رشد به طور گستردهای در مدیریت چمن برای توقف رشد و گل آذین مورد استفاده قرار میگیرند. استفاده از کند کننده رشد ترینگزاپک اتیل بر روی نواحی چمن¬کاری با مدیریت بالا با وجود افزایش کیفیت چمن باعث کاهش مصرف انرژی می شود. ترینگزاپک اتیل مرحله آخری بیوسنتز فرمهای فعال جیبرلینها را مسدود می کند که باعث کاهش رشد شاخساره می شود. ترینگزاپک اتیل به خاطر پتانسیل کاهش دفعات سرزنی، افزایش ریشه دهی، افزایش پنجه زنی، افزایش مقاومت به ترافیک و کاهش کوددهی بدون کاهش کیفیت چمن مورد توجه می باشد. برای ارزیابی این پتانسیل های سودمند این آزمایش برای تعیین اثرات برهمکنشی کاربرد ترینگزاپک اتیل و ترافیک بر روی میزان تولید قسمت زده شده، پنجه زنی، کیفیت ظاهری، رنگ، میزان کلروفیل کل، کلروفیل آ و ب، میزان کارتنوئید و میزان قندهای محلول چمن رای گراس چندساله انجام شد. این آزمایش در قالب طرح کرت های دو بار خورد شده در سه دوره کاربرد در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و سه سطح ترینگزاپک اتیل در دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. ترینگزاپک اتیل بر روی پلاتهای اصلی در سه زمان در شش هفته متوالی بین ماههای تیر و آبان به کار رفت. ترافیک بر روی زیر پلاتها اعمال گردید. نتایج نشان داد که ترینگزاپک اتیل باعث کاهش ارتفاع، وزن تر و خشک قسمت زده شده در هر سه دوره کاربرد گردید. حداکثر کاهش رشد چمن رای گراس چندساله در هفته دوم بعد از تیمار در هر سه دوره کاربرد اتفاق افتاد. میانگین حداکثر کاهش رشد در هر سه دوره برای غلظتهای 25/0 و 5/0 کیلوگرم در هکتار ترینگزاپک اتیل به ترتیب 59 و 65 درصد نسبت به شاهد بود. تیمار ترافیک باعث کاهش شدید ارتفاع، وزن تر و خشک چمن رای گراس شد و با افزایش میزان فشار ترافیک در زمان میزان کاهش بیشتر بود. حداکثر کاهش ارتفاع، وزن تر و خشک قسمت زده شده در اثر تیمار ترافیک در زمانی که ترینگزاپک اتیل بیشترین کاهش رشد را ایجاد کرده اتفاق افتاد. کاربرد ترینگزاپک اتیل تعداد پنجه در بوته را افزایش داد در حالی که تیمار ترافیک باعث کاهش معنی داری در تعداد پنجه در بوته گردید. کاربرد ترینگزاپک اتیل باعث افزایش پنجه زنی تا 21% گردید. نتایج نشان داد که ترینگزاپک اتیل میزان کلروفیل کل، کلروفیل آ، کلروفیل ب، میزان قندهای محلول را افزایش داد در حالی که بر روی میزان کارتنوئید تأثیری نداشت. افزایش میزان کلروفیل در چمنهای تیمار شده باعث ایجاد ظرفیت بالاتر جذب انرژی نورانی برای فتوسنتز و همچنین بهبود کیفیت ظاهری می گردد. تیمار ترافیک تأثیر معنی دار بر روی میزان کلروفیل کل، کلروفیل آ، کلروفیل ب و کاروتنوئید نداشته در حالی که میزان قندهای محلول را افزایش داد. استفاده از هورمون ترینگزاپک اتیل تأثیر معنی داری در افزایش میزان رنگ در هر سه دوره کاربرد نشان نداد. به طور کلی، نتایج نشان داد که کاربرد ترینگزاپک اتیل باعث کاهش 60% میزان رشد چمن رای گراس چندساله گردید و تا چهار هفته بعد از تیمار ادامه داشت، بنابراین غلظت 25/0 کیلوگرم در هکتار ترینکزاپک اتیل برای کاهش تعداد دفعات سربرداری توصیه می گردد.