Skip to main content
SUPERVISOR
Bahram Baninasab,Mahdieh Gholami
بهرام بانی نسب (استاد مشاور) مهدیه غلامی (استاد راهنما)
 
STUDENT
SEYEDEH ZAHRA MOUSAVI DEHMORDI
سیده زهرا موسوی دهموردی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1393

TITLE

Effect of Vermicompost Fertilizer on Growth and Drought Tolerance of Olive (Olea europaea L. cv. Zard)
Drought is one of the most frequent abiotic stresses affecting crop production worldwide. Use of chemical fertilizers resulted in pollution of soil, water and air. There have been adverse effects on the health of human beings and cattle due to the residues of these agrochemicals in food products. For this reason today again considered organic fertilizers. Vermicompost is an organic fertilizer which has a potential influence on plant growth as well as stress tolerance due to its enrichment of humic substances, macro and micronutrients and beneficial microorganisms. Although, olive ( Olea europaea L.) is considered a species adapted to semi-arid climates, it’s productivity is strongly reduced under dry conditions. Thus, a greenhouse experiment was coducted in 2015 to study the effect of vermicompost on morphophysiological characteristics and drought tolerance of olive cuttings cultivar Zard. The experiment was set up as factorial experiment in completely randomized design with two factors, including vermicompost application at four levels (0%, 12.5%, 25% or 50% ) and drought stress at two levels (full irrigation or non-irrigation) and 4 replications. The results showed that drought stress decreased plant height, relative leaf number, relative stem diameter and shoot and root fresh and dry weights, but addition of vermicompost increased vegetative growth parameters significantly compared to plants cultivated in unamended soil. Water stress treatment decreased the content of relative water content, total chlorophyll and carotenoids, root phosphor content and increased ion leakage, ascorbat peroxidase and catalase activity, proline content and leaf and root sodium concentration and application of vermicompost significantly decreased ion leakage and sodium content in roots. Although, all vermicompost levels of 12.5, 25 or 50% continued to be effective in increasing vegetative growth and drought tolerance indexes (root dry and fresh weight, potassium accumulation in root and leaves and root phosphor content), 25% vermicompost treatment was numerically superior to others, increased leaf number, chlorophyll, carotenoids and proline contents and antioxidant enzyme activity and decreased ion leakage from leaves. Keywords: Antioxidants,Water deficit stress, Organic fertilizer, Humic acid
خشکی یکی از رایج‌ترین تنش‌های غیر زنده می‌باشد که تولید محصولات کشاورزی را در جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. استفاده از کودهای شیمیایی، منجر به آلودگی آب، خاک و هوا می‌گردد و به دلیل باقی ماندن بقایای آنها، اثرات سوئی بر سلامت انسان و محیط زیست می‌گذارند؛ به این علت امروزه دوباره کود‌های آلی مورد توجه قرار گرفته‌اند. ورمی‌کمپوست یک کود زیستی محرک رشد گیاه می‌باشد که به دلیل داشتن ترکیبات هیومیک، برخی عناصر غذایی و میکروارگانیسم‌های سودمند، سبب افزایش مقاومت به تنش‌های محیطی نیز می‌شود. زیتون ( Olea europaea L.) با وجود این که گیاهی است که به مناطق نیمه خشک خو گرفته است، کمبود آب آبیاری، عملکرد این گیاه را به شدت کاهش می‌دهد. به همین علت آزمایشی با هدف بررسی اثر کود ورمی‌کمپوست بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیکی و تحمل به تنش خشکی درخت زیتون رقم زرد در سال 1395-1394 در گلخانه باغبانی دانشکده کشاورزی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل با چهار نسبت حجمی کود ورمی‌کمپوست (0% (شاهد)، 5/12%، 25% و 50%) و دو سطح تنش خشکی (آبیاری کامل و قطع آبیاری) در قالب طرح پایه‌ی کامل تصادفی در 4 تکرار و 2 گلدان در هر تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که تنش قطع آبیاری، سبب کاهش ارتفاع، تعداد نسبی برگ، قطر نسبی ساقه، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی گردید و کاربرد کود ورمی‌کمپوست سبب افزایش معنی‌دار فاکتورهای رشد رویشی شد. اعمال تنش خشکی سبب کاهش محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل کل، کاروتنوئید و فسفر ریشه و افزایش میزان نشت یونی و فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز (در 38 روز پس از قطع آبیاری)، کاتالاز، محتوای پرولین و سدیم برگ و ریشه گردید؛ و کاربرد کود ورمی‌کمپوست سبب کاهش معنی‌دار میزان نشت یونی و سدیم ریشه گردید. با وجود اثرات مثبت هر سه تیمار حجمی کود ورمی‌کمپوست بر برخی پارامترهای رشد و شاخص‌های تحمل به تنش خشکی (مانند افزایش وزن تر و خشک ریشه، تجمع پتاسیم در برگ و ریشه و فسفر ریشه)، تیمار 25% حجمی کود ورمی‌کمپوست با کاهش بیشتر اثرات تخریبی تنش بر تعداد نسبی برگ، کلروفیل و کاروتنوئید و افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی و مقدار پرولین و نیز با کاهش نشت یونی باعث ایجاد مقاومت بیشتری به خشکی و بهبود خصوصیات مورفولوژیکی گیاه گردید. کلمات کلیدی : آنتی اکسیدان‌ها، تنش کم آبیاری، کود آلی، هیومیک اسید

ارتقاء امنیت وب با وف بومی