Skip to main content
SUPERVISOR
بدرالدین ابراهیم سیدطباطبایی (استاد راهنما) مسعود بهار (استاد راهنما) بهرام بانی نسب (استاد مشاور) ابراهیم گنجی مقدم (استاد مشاور)
 
STUDENT
Moein Dehbashi
معین دهباشی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385
Quince tree ( Cydonia oblonga Mill.) as an individual species of this genus is one of the several kinds of pome fruits. Although it's genuine origin has been unknown but it can be suggested that Iran, Middle Asia, Anatolia and Greece are as their probable origin rather than others. This plant belongs to subfamily of Maloideae and family of Rosaceae . For the first time in this research the genetic relationships of quince genotypes in Iran where is one of the possible origin has been studied. In year 2007, Turkey has been known as the greatest quince producer in the world. In year 2005, the quince cultivated plane in 26 provinces of the country is 5804/57 hectares and its quantity production has been estimated to be 39312/98 tons. Isfahan has been shown as the greatest quince producer in Iran. Following Isfahan, Fars, Kerman and Razavi Khorasan provinces have been ranked as the greatest quince producers of this product. Having various ecological conditions, Iran from the remote past had been suitable slaughter house for this plant. For the present time, there are not found any precise information about the genetic relationships of the quince genotypes in Iran and foreign varieties in the world. In this study, 20 genotypes were belonging to Isfahan and Razavi Khorasan provinces and three foreign root stocks including quince A, B and C was employed. Two methods on microsatellites including SSR (Simple sequence repeat) and ISSR )Inter simple sequence repeat) was conducted in order to determine their genetic relationships. Because lack of any the special primers of this plant, therefore 28 pairs of apple SSR primers have been used and amonge which the eight pairs of SSR have been shown with cross- genus amplification and 10 loci middling produced 2/8 alleles. The SSR markers dendrogram was obtained through using coefficient of Nei (1983) and method of UPGMA by Power marker software showed that the used genotypes in this research can be divided into Isfahan province's genotypes and Razavi Khorasan's ones, and the three root stocks used were set in the group of Razavi Khorasan province's genotypes, and those have shown the genetic affinity with respect to these genotypes. The quince A with Neishaboor- Deezbad with zero genetic distance was settled in one group. Consequently, the quince B having a little difference has shown a close relationship to quince A, and it in company with Torbate jam genotype was set in one group. Quince C was alone set independently in the group of Razavi Khorasan province's genotypes. It seems as though that in the group of Razavi Khorasan province's genotypes, two genotypes of Neishaboor- borj and Neishaboor- kharv are probable origins of two groups of Razavi Khorasan genotypes. In the group of Isfahan provinc
گیاه به ( Cydonia oblonga Mill.) به عنوان یک گونه منفرد از این جنس، یکی از چندین نوع میوه دانه داراست. اگرچه منشأ اصلی آن ناشناخته است ولی ایران، آسیای میانه، آناتولی و یونان مناطق احتمالی منشأ این میوه ذکر شده اند. این گیاه متعلق به زیر خانواده Maloideae و خانواده Rosaceae می‌باشد. برای اولین بار در این پژوهش روابط ژنتیکی ژنوتیپ های به در یکی از مناطق احتمالی منشأ این گیاه مطالعه شد. در سال 2007 میلادی ترکیه به عنوان بزرگترین تولید کننده به در جهان شناخته شد. طبق آخرین گزارش وزارت جهاد کشاورزی سطح زیر کشت به در 26 استان کشور 57/5804 هکتار و میزان تولید آن در ایران 98/39312 تن بر آورد گردید. استان اصفهان به عنوان بزرگترین تولید کننده به در ایران شناخته شده است. بعد از استان اصفهان، استان های فارس، کرمان و خراسان رضوی بزرگترین تولید کنندگان این محصول به حساب می آیند. ایران با دارا بودن اقلیم های متفاوت از زمان های دور محل کشت و کار این گیاه بوده است، ولی اطلاعات دقیقی از روابط ژنتیکی ژنوتیپ های به در ایران و ارقام خارجی در سطح جهان وجود ندارد. در این تحقیق از 20 ژنوتیپ به، مربوط به استان اصفهان و استان خراسان رضوی و سه ژنوتیپ پایه ای خارجی کوئینس A، B و C استفاده شد. به منظور تعیین روابط ژنتیکی از دوتکنیک مبتنی بر ریزماهواره ها شامل SSR (Simple sequence repeat) و ISSR (Inter simple sequence repeat) استفاده گردید. به دلیل اینکه تا کنون آغازگرهای SSR اختصاصی این گیاه طراحی نشده است، بنابراین از 28 جفت آغازگرهای SSR اختصاصی سیب استفاده شد که هشت جفت آغازگر SSR توانستند با تکثیر بین جنسی چند شکلی مناسبی را نشان دهند. این تعداد آغازگر در 10 مکان ژنی به طور متوسط 8/2 آلل را تولید کردند. دندروگرام به دست آمده بر اساس اطلاعات حاصل از نشانگر SSR با استفاده از ضریب نی (1983) و روش UPGMA با نرم افزار Power marker نشان داد که ژنوتیپ های مورد استفاده به دو دسته ژنوتیپ های استان اصفهان و استان خراسان رضوی تقسیم شدند و ژنوتیپ های پایه ای خارجی مورد استفاده در دسته ژنوتیپ های استان خراسان رضوی قرار گرفتند و نسبت به این ژنوتیپ ها قرابت ژنتیکی را نشان دادند. کوئینس A به همراه نیشابور- دیزباد با فاصله ژنتیکی صفر دریک گروه قرار گرفتند. همچنین کوئینس B با وجود تفاوت اندک رابطه نزدیکی را با کوئینس A نشان داد و به همراه ژنوتیپ تربت جام در یک گروه دسته بندی شدند. کوئینس C نیز به طور مستقل در دسته ژنوتیپ های استان خراسان رضوی دسته بندی شد. در گروه ژنوتیپ های استان خراسان رضوی به نظر می رسد که دو ژنوتیپ نیشابور- برج و نیشابور- خرو احتمالاً منشأ دو دسته از ژنوتیپ های استان خراسان رضوی می باشند. در دسته ژنوتیپ های استان اصفهان، ژنوتیپ های سمیرم ونک (2) و فلاورجان نیز احتمالاً منشأ ژنوتیپ های این گروه می باشند. براساس نتایج SSR ژنوتیپ های استان اصفهان زمینه ژنتیکی متنوع تری را نسبت به ژنوتیپ های استان خراسان رضوی نشان دادند. همچنین از 24 آغازگر ISSR به کاررفته، در مجموع 253 باند مشاهده شد که 174 باند به میزان 8/68 درصد چندشکلی ایجاد کردند. متوسط باندهای چند شکل برای هر آغازگر 25/7 باند حاصل شد. دندروگرام حاصل از آغازگرهای ISSR با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA با نرم افزار NTSYS V.Pc-2.02e رسم شد و ژنوتیپ های مورد استفاده به دو دسته و یک ژنوتیپ مستقل (چناران) تقسیم شدند و هیچ ا

ارتقاء امنیت وب با وف بومی