Skip to main content
SUPERVISOR
Masoud Bahar,Badraldinebrahim Seyed tabatabaei
مسعود بهار (استاد راهنما) بدرالدین ابراهیم سیدطباطبایی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Maryam Safarporshorbakhlo
مریم صفرپورشورباخلو

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384

TITLE

Determination of Genetic Diversity in Pear Using SSR and ISSR Markers
Pear ( Pyrus sp.) is a common pomes fruit in temperate regions, which is considered as the world's most widely grown fruit tree following apple and grape. Likewise other countries, pear is one of the important economic plants in Iran . It is believed that with more than 10 species of pear cultivar exist across the country and a longstanding history of cultivation, Iran is rich in genetic diversity of pear. Beside well known cultivars, introduced from outside, many traditional genotypes are cultivated in wide range in different area of Iran . Among these local genotypes, there is a kind of pear in Isfahan province namely, Sebri, which appears particular interest for its high quality and long storage life. Despite Pear's economic importance, little is known regarding the genetic relationships among pear germplasm of this country. Therefore, the objectives of this study were based on determining genetic variations among well known cultivars of pear in Iran using Simple Sequence Repeat (SSR) and Inter Simple Sequence Repeat (ISSR) markers. Moreover assessing Sebri cultivar based on molecular profiles was part of interest which can be relevant to pear breeders. In this study, Genetic diversity in 27 genotypes of pear was assessed using 28 SSR and 15 ISSR markers. Nineteen pairs of SSR informative primers generated a total of 120 alleles. The average number of alleles per locus was 5.71. The value of allelic polymorphism information content (PIC) ranged from 0 to 0.79, with an average of 0.6 per primer. The 27 genotypes of pear were clustered into four groups and two independent genotypes by the unweighted pair-group method arithmetic average (UPGMA), using power marker software. Based on the dendrogram, no clear-cut separation was found between SK10 and SK13 germplasms both belong to P. pyrifolia (Asiatic pears). Iranian wild genotypes including different Khoj accessions plus three commercial cultivars, Dom-Kaj, Shah-Miveh and Sebri were clearly separated from other genotypes tested. European cultivars with two commercial cultivars from Iran , Mohammad-Ali and Sard-Roudi, were grouped together, whereas French genotypes jointly with Iranian genotype Dae-Gazi were classified in the fourth cluster. The results showed that the Iranian pear cultivars have closer affinity with two European and French pear cultivars than Asian pears. Clustering Sebri with other Iranian wild accessions in a d
گلابی از جنس Pyrus ، عضوی از زیرخانواده Pomoideae و خانواده Rosaceae است که بعد از سیب و انگور مهمترین میوه منطقه معتدله به شمار می‌آید. ایران با نزدیکی به مراکز تنوع گلابی و نیز دارا بودن بیش از ده گونه از جنس Pyrus به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع ژنتیکی گلابی در دنیا شناخته‌شده است. از طرف دیگر، کشور ایران با سطح کشتی معادل 17000 هکتار و با عملکرد 114706 کیلو گرم در هکتار یکی از مراکز تولید گلابی محسوب می شود. در این میان رقم معروف به سبری از گلابی های زمستانه، به سبب دارا بودن کیفیت و انبارمانی بالا، مورد توجه باغداران استان اصفهان می‌باشد. علی رغم این موقعیت ممتاز جغرافیایی برای گلابی در ایران، هنوز اطلاعات دقیقی از روابط بین ژنوتیپ‌های مختلف گلابی در ایران وجود ندارد و مشخص نیست ارقام بومی ایرانی چه نسبت ژنتیکی با ارقام تجارتی وارداتی دارند. در این تحقیق به منظور گروه‌بندی ژنوتیپ های گلابی و تعیین موقعیت ژنتیکی گلابی سبری در بین ارقام خارجی و ایرانی از دو تکنیک مبتنی بر ریزماهواره SSR (Simple Sequence Repeat) و ISSR (Inter Simple Sequence Repeat) استفاده شد. نوزده جفت آغازگر SSR با توجه به الگوی تکثیر از میان 28 جفت آغازگر SSR سیب انتخاب گردید که در کل 120 آلل ریزماهواره تولید کردند. دندروگرام ژنوتیپ‌های گلابی براساس اطلاعات حاصل از نشانگر SSR با استفاده از ضریب تشابه نی (1983) و روش UPGMA با نرم افزار Power Marker نشان داد که ارقام گلابی استفاده شده در این تحقیق به چهار دسته تقسیم می‌شوند که رقم سبری در گروه گلابی‌های خوج قرار گرفت. همچنین پانزده آغازگر ISSR به کار رفته، 213 باند چندشکلی (سطح چندشکلی 6/81 درصد) تولید نمودند. بر اساس دندروگرام ژنوتیپ های گلابی مورد استفاده در این تحقیق با الگوهای باندی ISSR با استفاده از ضریب تشابه دایس و روش UPGMA با نرم افزار NTSYS V. Pc-2.02e، ‌گلابی های مورد بررسی در سه دسته مجزا قرار گرفتند. مقایسه نتایج حاصل از نشانگرهای SSR و ISSR هم خوانی مناسبی نشان داد و دسته بندی کلی ارقام حفظ شده بود. چندشکلی حاصل از ISSR (متوسط 21/14 باند چندشکل در هر آغازگر) بالاتر از چندشکلی حاصل از SSR (متوسط 61/6 باند چندشکل در هر جفت آغازگر) می‌باشد، لیکن با وجود بالاتر بودن میزان چندشکلی حاصل از ISSR، دندروگرام ISSR از دقت کمتری برخوردار بود. در هر دو روش بررسی که ارقام براساس خاستگاه جغرافیایی طبقه بندی گردید، ارقام متعلق به P . communis و P . pyrifolia کاملاً از هم جدا شدند که رقم سبری در دسته ارقام P . communis قرار گرفت. چنین یافته‌ای نشان می‌دهد که به احتمال زیاد رقم سبری متعلق به گونه P . communis باشد. ارقام ایرانی تجارتی دم کج، شاه میوه و سبری همراه با خوج‌ها در یک دسته قرار گرفتند که به نظر می‌رسد از خوج‌ها منشأ گرفته باشند در حالی که سه رقم محمدعلی، دره گزی و سردرودی نزدیکی بیشتری به ارقام اروپایی نشان دادند و احتمالاً منشأ متفاوتی از خوج ها داشته و با ارقام اروپایی اجداد مشترکی دارند. نتایج این بررسی مشخص نمود که دو نشانگر ISSR و به خصوص SSR می‌توانند به عنوان نشانگرهای کارآمد برای انگشت‌نگاری ارقام گلابی مورد استفاده قرار گیرند.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی