Skip to main content
SUPERVISOR
Sayed Nader Shetab bushehri,Ahmad Khatoonabadi
سیدنادر شتاب بوشهری (استاد مشاور) احمد خاتون ابادی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Shadi Rashtian
شادی رشتیان

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385

TITLE

A Survey on Green Space of Isfahan City from View Point of Sustainable Development Using Systems Dynamic
Green-space are undeniable necessity in the urban echosystems. Isfahan , regarding this fact that it has become the pivat of industrial development, has been faced with some risks such as: increased population, the conversion of the valuable lands to the constructions and buildings, progressive immigration from other areas, decreased quality and quantity of water and soil resources and increased bio-environmental pollution. If these irregular trends continue to occure, it will jeopardise the continuation of civil life in the city. This research tries to clarifying the importance and the real place of green-space in the process of continuous developement of the urban areas by using a systemic logic and introduces a methocl by which it could diagnose the effective factors related to par-capita green space. A method was purposed to determine the per capita greenbelt of Isfahan city as a model which was included effective parameters such as the needed areas for a tree to grow, the temperature, pollution, and density of people in each room. At the next phase, by separating 12 districts of Isfahan city and combining the relative population method, relative demand method, and relative land method, it was determined the changes in capitation for each district, then evaluated against the other districts. Also, the dynamic systems method was used to analyze the trend of changes from 2004 to 2025. The results from analyzing the data showed that the desired capitation for green-space in Isfahan is 56 m 2 per person. But, considering the desired capitation (56 m 2 per person) in 12 districts, their capitations would change and most of them wouldn’t have the desired capitation (56 m 2 per person) due to low areas in relation to population ratio. Meanwhile, the district 9 has the relative needed capitation. But, higer land in relation to population ratio of the district 12 is higher than desire (56 m 2 per person) due to higher land in relation to population ratio. The prediction of changes in green-space in Isfahan, based on system dynamics showed that the differences between desired green-space and the present situation in the district 3, is decreasing due to the decreasing trend in population in addition to the efforts of related organizations in expanding the green-space. While, the district 9 having a sharp slope upward in terms of the gap between the desired and the present green-space is worsening. However, in other districts (12, Key words Sustainable development, Per capita green space, desire green space, dynamic system
فضای سبز ضرورتی انکار ناپذیر در اکوسیستم های شهری است. شهر اصفهان با توجه به این واقعیت که محور توسعه صنعتی در کشور گردیده است، همواره با خطرات افزایش جمعیت، تبدیل زمین های مرغوب به ساخت و سازها، مهاجرت فزاینده از دیگر مناطق آن، کاهش کمیت و کیفیت منابع آب و خاک و افزایش آلودگی های زیست محیطی مواجه است. چنانچه این روند بطور بی رویه ادامه یابد امکان تداوم کیفیت شهر و زندگی شهر نشینان در اصفهان میسر نخواهد شد. این پژوهش تلاش دارد تا ضمن روشن ساختن اهمیت و جایگاه فضای سبز در فرایند توسعه پایدار شهری، با بهره گیری از منطق سیستمی، روشی را معرفی نماید که از طریق آن بتوان عوامل مهم تأثیر گذار بر میزان سرانه فضای سبز مشخص شود. در این راستا روش پیشنهادی جهت تعیین سرانه مطلوب فضای سبز شهر اصفهان بصورت مدل با توجه به پارامترهای مؤثری چون مساحت مورد نیاز برای رشد درخت، درجه حرارت، آلودگیها و تراکم افراد در هر اتاق واحد مسکونی می باشد. در مرحله بعد با تفکیک مناطق دوازده گانه شهر اصفهان و ترکیب روش نسبی جمعیت، روش نسبی تقاضا و روش نسبی اراضی، چگونگی تغییرات سرانه برای هر منطقه تعیین و نسبت به مناطق دیگر مورد ارزیابی قرار می گیرد. سپس با استفاده از روش دینامیک سیستم ها، روند تغییرات فضای سبز از دوره 1383 تا 1404 پیش بینی می شود . نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان میدهد، سرانه مطلوب فضای سبز در کل شهر اصفهان 56 مترمربع به ازای هر نفر می باشد. ولی در صورت لحاظ کردن سرانه مطلوب(56 مترمربع به ازای هر نفر) و در نظر گرفتن ویژگی های خاص هر یک از مناطق دوازده گانه، سرانه آنها تغییر کرده و اکثر آنها از سرانه مطلوب فضای سبز(56 مترمربع به ازای هر نفر) بدلیل کم بودن مساحت نسبت به جمعیت برخوردار نمی باشند. در این میان منطقه 9 تقریباً سرانه مطلوب مورد نیاز را دارا بوده است و سرانه منطقه 12 بدلیل زیاد بودن مساحت به جمعیت(بالاترین مساحت نسبت به سایر مناطق) بالاتر از سرانه مطلوب فضای سبز(56 متر مربع به ازای هرنفر) می باشد. در مقابل منطقه 7 بدلیل کم بودن مساحت به جمعیت(دارای بالاترین جمعیت بین سایر مناطق) پایین ترین سرانه را دارد. روند پیش بینی تغییرات فضای سبز در شهر اصفهان با روش دینامیکی نیز نشان داد، منطقه 3 بدلیل روند کاهش جمعیت همراه با تلاش سازمانهای مربوطه جهت توسعه فضای سبز، اختلاف بین منحنی میزان فضای سبز مطلوب و میزان فضای سبز موجود در حال کاهش می باشد. در صورتیکه منطقه 9 و 2 با شیب صعودی فوق العاده زیاد از لحاظ سرعت ایجاد شکاف بین فضای سبز مطلوب و موجود در بین مناطق دیگر وضعیت بدتری دارد. مناطق دیگر(5، 6، 8، واژگان کلیدی: توسعه پایدار، سرانه فضای سبز، فضای سبز مطلوب، سیستم دینامیک

ارتقاء امنیت وب با وف بومی