Skip to main content
SUPERVISOR
Amirhossein Khoshgoftarmanesh,Mostafa Mobli,Mahmoud Kalbasi,Hossein Shariatmadari
امیرحسین خوش گفتارمنش (استاد راهنما) مصطفی مبلی (استاد مشاور) محمود کلباسی اشتری (استاد مشاور) حسین شریعتمداری (استاد راهنما)
 
STUDENT
Abbas Dara
عباس دارا

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1385

TITLE

Effect of Equal and Unequal Distribution of Salt on Growth, Yield and Nutrition Status of Tomato Grown in Hydroponics Culture
Limitation of high quality water resources and expansion of saline soils are the main challenges for agricultural development in many areas of the world, particularly in Iran . The increasing need for food production for the world growing population raised the importance of efficient management and application of marginal quality resources like saline waters. The salinity related researches, up to now, have been directed in two main aspects including increasing crop salt tolerance and introducing new management practices controlling the effects of salt stress on plants. On the other hand, different researches show the positive effects of root partial drought stress on regulating some mechanisms improving the plant water use efficiency. In this study the effect of equal and unequal distribution of salt in tomato root media on water use efficiency was investigated. The tomato seedlings were grown in a hydroponic system under four levels of equal and unequal salt distribution treatments. In equal salt distribution treatments, four salinity levels (i.e. 2, 5, 8 and 11 dS m -1 using NaCl) applied in nutrient solution. In unequal salt distribution treatments, the root was physically divided in two parts, where one was placed in nutrient solution and the other part in NaCl solution with 0, 3, 6 and 9 dS m -1 salinity levels. Then the root and shoot biomass and the plant water consumption were determined at the early flowering and fruit set stages. The plant nutrition status at flowering and some fruit quality parameters at maturity were also studied. In equal salt distribution treatments, the salinity decreased the root and shoot dry and fresh weight. With increase in salinity the plant water consumption was also decreased as such the consumed water per biomass remained unchanged for different salinity levels. Calcium, magnesium, and potassium concentration in the plant root and shoot decreased with salinity, while the sodium concentration increased sharply. On the other hand, salinity improved some quality attributes such as acidity, the dry matter weight, and the dissolved solids in the fruits. In unequal salt distribution treatments, at lower salinity levels (0 and 3 dS m -1 ), due to the reduced root growth and the absence of nutrient elements in NaCl solution, the plant biomass decreased; while, at higher salinity levels (6 and 9 dS m -1 ) despite the root growth impairment and reduced nutrient absorption, the plant biomass was similar to the control. Salinity, on the other hand, decreased the water consumption significantly that in turn caused Key Words: Salinity, Tomato, Hydroponics, Water Use Efficiency, Nutrient uptake.
کمبود منابع آب با کیفیت مناسب و گسترش شوری خاک از مهم ترین چالش های پیش رو برای توسعه کشاورزی در بسیاری از نقاط دنیا به ویژه ایران می باشد. رشد روزافزون جمعیت و نیاز به تولید غذای بیشتر، لزوم افزایش بهره وری تولید و استفاده از منابع غیرمتعارف نظیر آب های شور را اجتناب ناپذیر کرده است. پژوهش های انجام گرفته در ارتباط با شوری، دو هدف کلی شامل افزایش تحمل گیاهان زراعی به شوری و ارائه راهکارهای مدیریتی جهت کاهش اثر تنش بر گیاهان در شرایط شور را دنبال کرده است؛ از سوی دیگر اطلاعات موجود، اثر خشکی موضعی در محیط ریشه بر تنظیم سازوکارهای گیاهی و بهبود کارآیی مصرف آب را به اثبات رسانده است. در این پژوهش استفاده از شوری غیریکنواخت (موضعی) به عنوان یک تنش محیطی کنترل شده به منظور افزایش کارآیی مصرف آب در گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. بوته های گوجه فرنگی در محیط آبکشت با سطوح مختلف شوری و با توزیع یکنواخت و غیریکنواخت نمک رشد داده شد. در تیمارهای توزیع یکنواخت، محلول غذابی با چهار سطح شوری شامل 2، 5، 8 و 11 دسی زیمنس بر متر از منبع کلریدسدیم در اختیار گیاه قرار گرفت. در تیمارهای توزیع غیریکنواخت، محیط ریشه به دو قسمت جداگانه تقسیم شده و تنش شوری توسط محلول کلرید سدیم خالص در چهار سطح 0، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر به بخشی از ریشه اعمال شد. نیمه دیگر ریشه به منظور جذب آب و عناصر غذایی در محلول غذایی استاندارد قرار گرفت. عملکرد ریشه و شاخساره، شدت تعرق و میزان مصرف آب در ابتدای مرحله گلدهی و شروع میوه دهی اندازه گیری شد. همچنین وضعیت تغذیه ای گیاه در مرحله گلدهی و برخی ویژگی های کیفی میوه پس از رسیدگی نیز تعیین شد. شوری یکنواخت، عملکرد وزن تازه و ماده خشک ریشه و شاخساره گوجه فرنگی را کاهش داد. با کاهش عملکرد متناسب با سطح شوری، میزان مصرف آب (تعرق کل) نیز کاهش یافته به طوری که تیمارهای شوری یکنواخت، از لحاظ مصرف آب بر مبنای میزان تولید ماده تر و خشک گیاهی اختلاف معنی داری با هم نداشتند. با افزایش شوری غلظت عناصر کلسیم، منیزیم و پتاسیم در ریشه و شاخساره گوجه فرنگی کاهش یافت اما غلظت سدیم به شدت افزایش یافت. شوری باعث بهبود برخی ویژگی های کیفی میوه شامل اسیدیته، درصد ماده خشک و میزان مواد جامد محلول شد. در تیمارهای توزیع غیریکنواخت، در سطوح پایین شوری، کاهش رشد ریشه در بخش شور و کمبود عناصر غذایی، باعث کاهش عملکرد وزن تر و خشک ریشه و شاخساره شد در حالی که در سطوح بینابینی و بالای شوری، با وجود محدودیت رشد ریشه و کمبود تغذیه ای، عملکرد ریشه و شاخساره گوجه فرنگی در مقایسه با شاهد (محلول غذایی کامل) اختلاف معنی داری نداشت. در مقابل با افزایش سطح شوری در تیمارهای توزیع غیریکنواخت، مصرف کل آب و شدت تعرق روزانه به طور معنی داری کاهش پیدا کرد که این امر افزایش کارآیی مصرف آب در سطوح بینابینی و بالای شوری را موجب شد. شوری غیریکنواخت باعث افزایش غلظت کلسیم و کاهش غلظت پتاسیم در ریشه و شاخساره گوجه فرنگی شد. توزیع غیریکنواخت شوری، تأثیر معنی داری بر جذب منیزیم، آهن و سدیم نداشت. در مجموع این پژوهش نشان داد اعمال تنش شوری به صورت موضعی وکنترل شده در محیط ریشه، نقش قابل لیدی: شوری، گوجه فرنگی، هیدروپونیک، کارآیی مصرف آب، جذب عناصر غذایی.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی