Skip to main content
SUPERVISOR
Farshid Noorbakhsh,Seyed Jalil Razavi najafabadi
فرشید نوربخش (استاد راهنما) سیدجلیل رضوی نجف ابادی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Fatemeh Sabzali
فاطمه سبزعلی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1386
Crop residue burning is a predominant residue management practice in Iran and some other Asian and African countries. This may lead to degradation of soil structure, destroying soil organic matter, soil nutrient wastes and air pollution. Crop residue burning can influence the soil microbial substrates in soil due to changes in the carbon input and consequently influence the soil microbial and biochemical processes, soil microbial biomass and soil biodiversity. Therefore the objective of this study was to investigate the effects of barley residue burning on the soil biological quality indicators under field conditions. For this purpose, soil samples were collected from 0-5 and 5-15 cm of a soil which had been cropped to a rotation of barley-corn in Lavark research station in North West of Isfahan. Five treatments were arranged in a randomized complete block design with three replications. The treatments were residue burning, residue removal, residue incorporation (control), residue incorporation +cow manure application and residue incorporation+urea application. The experiment was run for 8 consecutive years and the soils were taken at the end of the 8 th year of the experiment. The soil samples were incubated at 25 °C at 50% of water holding capacity and at the end of the incubation period the aerobic and anaerobic N mineralization along with arginine ammonification, urease, L-glutaminase and L-asparaginase activities were measured. Basic and substrate induced respiration was also determined and metabolic quotient was calculated dividing the basic respiration on soil microbial biomass C. Results indicated that no significant differences was observed between the treatments with regards to soil organic C and total N. In contrast aerobic N mineralization and metabolic quotient were decreased significantly in the treatment which the residues were burnt. Soil microbial biomass, urease, L-glutaminase and L-asparaginase activities were decreased significantly due to residue burning. In order to assess the effects of the 8-year experiment on the barley residue degradation rates, the soils were treated with 10 g C kg -1 of the barley residues and incubated at 25 °C at 50% for two months. At the end of the incubation period aerobic all mentioned soil biological indicators were measured and compared with the previous situation in which no residue was added. Results indicated that all biological indicators except for N mineralization were significantly increased. Overall, we conclude that residue burning have not influenced the soil organic C and total N pools however, soil microbial biomass C pool and soil biological fluxes like N Key word :residue burning, indicators biological of soil quality, decomposition residue
سوزاندن بقایای محصولات زراعی به عنوان یک روش رایج در مدیریت زمین های کشاورزی به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده بیش از حد این نوع مدیریت زراعی می تواند منجر به تخریب ساختمان خاک، هدررفت مواد آلی و تغییر عناصر غذایی موجود در خاک و همچنین آلودگی هوا شود. سوزاندن بقایای گیاهی ممکن است از طریق تغییر کربن ورودی به خاک بر فراوانی سوبسترای میکروب های خاک مؤثر واقع شده و بر فرایندهای میکروبی و بیوشیمیایی و فراوانی بیومس میکروبی تأثیر داشته و همچنین با ایجاد دمای زیاد در لایه سطحی خاک بر تنوع عملکرد بیولوژیک خاک می تواند تأثیر گذار باشد. بنابراین تحقیق حاضر با هدف مطالعه تأثیر سوزاندن بقایای گیاهی جو بر شاخص های بیولوژیک کیفیت خاک انجام گرفت. به این منظور نمونه های خاک از دو عمق 5-0 و 15-5 سانتیمتری سطح خاک از یک آزمایش مزرعه ای که در طول هشت سال گذشته در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام گردیده تهیه شد. این آزمایش شامل 5 تیمار سوزاندن بقایا، برداشت بقایا، کود دامی، کود اوره و شاهد با 3 تکرار بوده است. مقدار کود دامی و کود اوره مورد استفاده صرفا جهت جلوگیری ایموبیلیزاسیون نیتروژن در خاک بوده است. جهت دستیابی به اهداف این تحقیق در مرحله نخست نمونه های خاک به مدت 2 ماه برای مطالعه معدنی شدن نیتروژن و برخی فعالیت های آنزیمی و فعالیت آرجینین آمونیفیکاسیون در دمای 25 درجه سانتیگراد و رطوبت معادل50 درصد ظرفیت نگهداری آب انکوباسیون شدند. همچنین تنفس پایه و تنفس میکروبی القاء شده و کسر متابولیکی نیز در نمونه های خاک تعیین شد. نتایج نشان داد که مقدار کربن آلی و نیتروژن کل در تیمار سوزاندن بقایا به دلیل برگرداندن خاکستر حاصل از بقایای سوخته شده که دارای مقداری کربن و نیتروژن بوده نسبت به سایر تیمارها تغییر معنی داری نداشته است. معدنی شدن نیتروژن در شرایط هوازی تحت تأثیر سوزاندن بقایای جو قرار گرفت. به طوری که پس از هشت سال عمل سوزاندن بقایای جو معدنی شدن نیتروژن کاهش معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت. همچنین با برگرداندن خاکستر حاصل از بقایای سوزانده شده به خاک تنفس پایه خاک در تیمار سوزاندن بقایا نسبت به تیمار شاهد افزایش داشته است اما بیومس میکروبی در اثر گرمای حاصل از آتش سوزی دچار کاهش شدیدی شد. مطالعه کسر متابولیکی نیز نشان داد که آتش به عنوان یک عامل تنش زا با ایجاد شرایط نامساعد در محیط توانسته است کسر متابولیکی را به طور چشمگیری نسبت به سایر تیمارها افزایش دهد. همچنین سوزاندن بقایا از طریق تغییر فراوانی سوبستراهای موجود در خاک و گرمای حاصل از آتش توانسته است فعالیت آنزیم های اوره آز، ال-گلوتامیناز و ال-آسپاراژیناز را در مقایسه با سایر تیمارها کاهش دهد. در مرحله دوم جهت مقایسه تجزیه پذیری بقایای جو در خاک هایی با تاریخچه مدیریت بقایای گیاهی مختلف، به هر یک از نمونه های خاک بقایای جو به میزانی که کربن آلی خاک را به اندازه یک درصد وزنی افزایش دهد افزوده شد. سپس نمونه های خاک به مدت 2 ماه برای مطالعه معدنی شدن نیتروژن و برخی فعالیت های آنزیمی و فعالیت آرجینین آمونیفیکاسیون در دمای 25 درجه کلمات کلیدی: سوزاندن بقایای محصولات زراعی، شاخص های بیولوژیک کیفیت خاک، درصد تجزیه بقایای جو

ارتقاء امنیت وب با وف بومی