Skip to main content
SUPERVISOR
Hossein Shariatmadari,Mohammad Reza Mosaddeghi,Amirhossein Khoshgoftarmanesh
حسین شریعتمداری (استاد راهنما) محمدرضا مصدقی (استاد مشاور) امیرحسین خوش گفتارمنش (استاد مشاور)
 
STUDENT
Farzaneh Sadat Sadoogh
فرزانه سادات صدوق

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1388

TITLE

Effect of Potassium and Zinc on Growth and Some Physiological Parameters of Tomato under Water and Salinity Stress Conditions
Environmental stresses such as drought and salinity limit the availability of water and nutrients to plants; thereby, reducing the quality and quantity of crops yield. Considering the roles of potassium and zinc in plant performance, this investigation was carried out to evaluate the effects of these two elements on growth and some physiological parameters of tomato under water and salinity stresses in a solution culture system. The experiment was conducted in a greenhouse in Soilless Culture Research Center, Isfahan University of Technology, in a factorial arrangement based on a completely randomized design with three replications for water and four replications for salt stress. The water stress was induced using polyethylene glycol 6000 at different levels of 0, 55 and 110 gr l -1 and for salt stre NaCl was applied at 0, 40 and 80 mM. Three levels of potassium (0.6, 3 and 6 mM) a KNO 3 and three levels of zinc (0, 1 and 2 µM) as ZnSO 4 were also included as the K and Zn treatments, respectively in the experiment. The results showed that the water stress led to a significant reduction in the plant height, shoot and root dry weights, relative water content (RWC), leaf water potential, sulfhydryl groups and a significant increase in chlorophyll content, root ion leakage and proline content. In contrast, the 40 mM NaCl treatment caused a significant increase in plant height, shoot and root dry weight, RWC and a significant reduction in proline, but a significant increase in chlorophyll content and root ion leakage and a significant decrease in leaf water potential with the increasing salt stress. Water stress increased the shoot potassium and zinc contents, while the salt stress markedly increased the shoot Na content and decreased K as well as K/Na ratio. The potassium and zinc treatments seemingly alleviated the adverse effects of water and salt stresses with the exception of root ion leakage which increased by potassium application in both stress conditions. The increases in root dry weight, excised leaf water retention (ELWR) and leaf water potential under both stress conditions and sulfhydryl groups, RWC and shoot dry weight in water stress were greater when potassium and zinc applied together as compared with the individual potassium and zinc applications. The interactions of water stress × potassium × zinc, significantly affected the height, shoot and root dry weights, K concentration, ELWR, proline, chlorophyll content, root ion leakage, while the interactions of salt stress × potassium × zinc showed a significant effect on height, Zn concentration, K/Na, ELWR, leaf water potential and chlorophyll content.
تحت شرایط تنش خشکی و شوری، فراهمی آب و عناصر از جمله پتاسیم و روی برای گیاهان کاهش می یابد. نتیجه این امر کاهش کیفیت و کمیت عملکرد گیاهان می باشد. با توجه به نقش عناصر پتاسیم و روی در بهبود ویژگی های فیزیولوژیکی و عملکرد گیاهان در شرایط تنش، این پژوهش به منظور ارزیابی کارایی کاربرد پتاسیم و روی در کاهش اثرهای مخرب تنش خشکی و شوری بر رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی گوجه فرنگی، در روش هیدروپونیک انجام شد. آزمایش در گلخانه مرکز پژوهشی کشت بدون خاک دانشگاه صنعتی اصفهان، در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار برای آزمایش تنش خشکی و چهار تکرار برای تنش شوری اجرا شد. به منظور ایجاد تنش خشکی از پلی اتیلن گلیکول 6000 (صفر، 55 و 110 گرم بر لیتر) و تنش شوری از نمک کلرید سدیم (صفر، 40 و 80 میلی مولار) استفاده شد. سه سطح پتاسیم (6/0، 3 و 6 میلی مولار) از منبع نیترات پتاسیم و سه سطح روی (صفر، 1 و 2 میکرومولار) از منبع سولفات روی به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی منجر به کاهش معنی داری در ارتفاع گیاه، وزن خشک شاخسار و ریشه، مقدار نسبی آب برگ (RWC)، پتانسیل آب برگ، گروه های سولفهیدریل و افزایش معنی داری در مقدار کلروفیل برگ، نشت یونی ریشه و پرولین برگ شد. در مقابل، سطح 40 میلی مولار کلرید سدیم منجر به افزایش معنی داری در ارتفاع گیاه، وزن خشک شاخساره و ریشه، RWC و کاهش معنی داری در پرولین برگ شد. اما مقدار کلروفیل و نشت یونی ریشه با افزایش شوری به طور معنی داری افزایش و پتانسیل آب برگ به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. غلظت پتاسیم و روی شاخساره با افزایش تنش خشکی افزایش یافت. تنش شوری به طور قابل توجهی غلظت سدیم را افزایش داد در حالی که غلظت پتاسیم و همچنین نسبت پتاسیم به سدیم شاخساره کاهش پیدا کرد. کاربرد پتاسیم و روی موجب کاهش اثرهای مخرب تنش خشکی و شوری شد. اما نشت یونی ریشه با کاربرد پتاسیم در هر دو تنش خشکی و شوری افزایش یافت. مصرف پتاسیم و روی به طور همزمان نسبت به اثرهای اصلی هر یک در بیش ترین مقادیر مصرفی موجب افزایش بیشتری در وزن خشک ریشه، مقدار آب حفظ شده در برگ ها (ELWR)، پتانسیل آب برگ در هر دو آزمایش تنش خشکی و شوری و RWC و وزن خشک شاخساره و گروه های سولفهیدریل در تنش خشکی شد. برهم کنش بین خشکی، پتاسیم و روی اثر معنی داری بر ارتفاع گیاه، وزن خشک شاخساهر و ریشه، ELWR، پرولین برگ، کلروفیل و نشت یونی ریشه و برهم کنش شوری، پتاسیم و روی اثر معنی داری بر ارتفاع گیاه، غلظت روی و نسبت پتاسیم به سدیم شاخساره، ELWR، پتانسیل آب برگ و کلروفیل برگ داشتند.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی