Skip to main content
SUPERVISOR
جمشید رزمجو (استاد مشاور) مژگان سپهری (استاد راهنما)
 
STUDENT
ALI SADEGHI HOSNI
علی صادقی حصنی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1389

TITLE

Inoculation effect of fungus Piriformospora indica and rhizobium bacteria on common bean under drought and salinity stress
Salinity and drought are the most common environmental stresses which have endangered successful crops production. The vast cultivated areas in Iran are located in arid and semi-arid parts of Iran, so these plants are subject to adverse environmental conditions. Hence to increase plants tolerance to environmental stresses mostly due to water scarcity and exceeding soil salts mineral is important in terms of yield losses. Biological methods based on soil useful microorganisms’ potentials in creating symbiosis relationship to plants can increase crops yields per unit area by changing their genetic structure, improving their cultivation in saline, dry soils or biotic and abiotic stresses. The present research deals with effect of simultaneous inoculation of Piriformospora indica and symbiotic rhizobia strains with bean on different growth index under drought and saline stresses during two separate experiments. For this, a laboratory experiment as factorial in randomized completely design was conducted in soilless research center located in Isfahan university of technology. Experimental treatments included two fungi levels (inoculation and without inoculation), three rhizobia bacteria levels (Rb141,Rb 122 and without rhizobia), three salinity levels (0,35 and 70 m mol NaCl), three drought levels (FC, 50% FC and 25%FC), which evaluated in thrice replicates. The results showed that the highest shoots and roots weight under all exerted salinity levels is belonged to fungi P.indica and rhizobia Rb 122. Increased salinity level reduced control aboveground organs potassium potential (without fungi and bacteria) but in fungi or bacteria inoculated plants, there was not significant change in abovementioned element concentration. Shoot and root sodium concentration was increased in all studied treatments under increased salinity level so that it was more appreciable in control plants. Root phosphorous concentration inoculated with P.indica and also simultaneously inoculated plants by fungi and bacteria was increased. The highest roots P under all salinity levels was recorded in plants inoculated with Rb 122 fungi and rhizobia. As salinity level was increased, the more activity of Catalase and peroxidase was observed in rhizobia inoculated plants to Rb122 and 141 respectively. Increased activity of aforementioned enzymes under salinity stress in p.indica inoculated plants also was observed but in controls one, just catalase activity was increased. Unlike all experimental treatments which under salinity stress, shoot and root nitrogen were increased, the simultaneous inoculated plants with fungi and bacteria did not show significant change in concentration of this element. Results related to drought stress experiment indicate that increased drought stress reduces shoots dry weight of all studied plants. But among plants inoculated by fungi and bacteria, the plants inoculated to fungi P.indica showed less reduction of this index than simultaneous inoculated ones. Drought reduced potassium concentration of roots in all treatments significantly but those inoculated with fungi had higher potassium in their roots. Also implementation of drought stress reduced p concentration of root and shoot so that inoculated plants to P.indica had higher p in their roots. Increased drought level lessened nitrogen in shoot and root but comparison of plants inoculated to bacteria and fungi implied to higher nitrogen concentration in inoculated plants root with Rb122 than those of inoculated to Rb141. It is worthy to note that nitrogen rate of plants roots inoculated by simultaneous fungi and bacteria was much more than those inoculated individually and control ones. Keywords: Piriformospora indica, rhisobium, red bean, salinity stress, drought stress
شوری و خشکی از شایع ترین تنش های محیطی می باشند که تولید موفقیت آمیز محصولات زراعی را به مخاطره انداخته اند. با توجه به اینکه بخش وسیعی از زمینهای زیر کشت محصولات عمده کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک ایران قرار گرفته است و این گیاهان در معرض شرایط نا مطلوب محیطی قرار دارند، افزایش توان گیاهان جهت تحمل تنش های محیطی ناشی از کمبود آب و حضور املاح اضافی در خاک، از نظر تقلیل افت عملکرد مهم می باشد. روشهای بیولوژیک مبتنی بر استفاده از پتانسیل ارگانیسم های مفید خاکزی در برقراری روابط همزیستی با گیاهان، می تواند با تغییر ساختار ژنتیکی محصولات زراعی و سایر گیاهان، عملکرد آنها را در واحد سطح افزایش دهد و امکان توسعه کشت آنها را در خاکهای شور، خشک یا اقلیم هایی با تنش های غیر زیستی و زیستی فراهم آورد. این پژوهش به بررسی اثرات تلقیح توأم قارچ P . indica و سویه‌های ریزوبیومی بر شاخص‌های مختلف رشد گیاه لوبیا در شرایط تنش شوری و خشکی در دو آزمایش مجزا می‌پردازد. بدین منظور، آزمایش گلخانه‌ای در قالب فاکتوریل کاملاٌ تصادفی با تیمارهایی شامل دو سطح قارچ (تلقیح و عدم تلقیح)، سه سطح باکتری ریزوبیوم (Rb 141، Rb 122 و فاقد ریزوبیوم)، سه سطح شوری (0، 35 و 70 میلی مولار کلرید سدیم)، سه سطح خشکی (FC، FC 50% و FC 25%)، در سه تکرار در گلدان‌های حاوی شن و پرلیت (نسبت 1: 2) در مرکز پژوهش کشت بدون خاک واقع در دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. اثرات تلقیح قارچ، ریزوبیوم و شوری بر وزن خشک اندام هوایی و ریشه نشان داد که گیاهانی که در تلقیح توأم با قارچ و سویه ریزوبیوم Rb 122 بودند در هر سه سطح شوری وزن خشک بیشتری نسبت به سایر تیمارها داشتند. غلظت پتاسیم اندام هوایی در گیاهان فاقد قارچ و باکتری با افزایش سطح شوری روند کاهشی داشت ولی با اعمال تیمارهای قارچ یا ریزوبیوم و یا تلقیح توأم غلظت پتاسیم با افزایش سطح شوری تغییر معنی داری نداشت. غلظت سدیم ریشه و اندام هوایی در اکثر تیمارها با افزایش شوری روند افزایشی داشت که در گیاهان فاقد قارچ و باکتری افزایش بیشتری داشت. غلظت فسفر ریشه در گیاهانی که فقط با قارچ تلقیح شده بودند و یا در تلقیح توأم با سویه‌های ریزوبیومی بودند به طور معنی داری افزایش یافت که در این میان غلظت فسفر ریشه گیاهان تلقیح یافته با قارچ P . indica و ریزوبیوم Rb 122 در هر سه سطح شوری بیشترین مقادیر را دارا بودند. با افزایش شوری فعالیت آنزیم کاتالاز در گیاهان دارای ریزوبیوم Rb 122 و فعالیت آنزیم پراکسیداز در گیاهان دارای ریزوبیوم Rb 141 افزایش یافت. نیتروژن اندام هوایی و ریشه نیز با افزایش سطح شوری کاهش یافت. نتایج آزمایش خشکی نشان داد در همه تیمارهای آزمایشی با افزایش سطح خشکی وزن خشک اندام هوایی کاهش یافت، اما گیاهان تلقیح یافته با قارچ وزن خشک بیشتری نسبت به تلقیح توأم نشان داد. غلظت پتاسیم ریشه با افزایش خشکی در همه تیمارهای گیاهی کاهش یافت ولی گیاهانی که به قارچ آغشته بودند و یا در تلقیح توأم بودند غلظت پتاسیم ریشه بیشتری در ریشه خود داشتند. غلظت فسفر ریشه گیاهانی که فقط با قارچ P. indica تلقیح شده بودند در مقایسه با گیاهانی که در تلقیح توأم بودند در هر سه سطح خشکی افزایش بیشتری داشت. غلظت فسفر اندام هوایی گیاهانی که فقط با قارچ P. indica تلقیح شده بودند در شرایطی که تنش اعمال نشده بود بیشتر از گیاهان فاقد قارچ و باکتری بود ولی در تنش‌های سطح دوم و سوم خشکی غلظت فسفر کاهش یافت. گیاهانی که در تلقیح انفرادی با ریزوبیوم Rb 122 بودند در هر سه سطح شوری فعالیت آنزیم کاتالاز بیشتری نسبت به گیاهان آغشته به ریزوبیوم Rb 141 داشتند. همچنین گیاهانی که در تلقیح با قارچ و ریزوبیوم Rb 122 بودند نسبت به گیاهان آغشته به قارچ و سویه ریزوبیوم Rb 141، در هر سه سطح خشکی مقدار نیتروژن بیشتری در ریشه خود داشتند.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی