Skip to main content
SUPERVISOR
Majid Afyuni,Hossein Shariatmadari
مجید افیونی مبارکه (استاد راهنما) حسین شریعتمداری (استاد مشاور)
 
STUDENT
Mohammad Shahi
محمد شاهی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Effect of humic acid on phytoremediation of petroleum hydrocarbons contaminated soils
Petroleum hydrocarbons pollution are considered as a threat to human health. There are physical and chemical methods to remediation of petroleum hydrocarbons from soil that in addition to high costs and environmental impact, require special equipment and high energy. The objective of this study was to determine the effect of humic acid on corn growth and phytoremediation of TPHs. We used a humic acid extracted from sewage sludge and a commercial humic acid (Humax). Three concentrations for each humic acid (0.5, 1 and 2 g/kg), and three TPH contaminations (1, 2 and 5 percent contamination) were used. This experiment was conducted in a completely factorial design with three replications. Corn plants were harvested 16 weeks after cultivation. Corn yield (roots and sheets) and plant chlorophyll content decreased significantly with increasing TPH concentration. Dispersible clay content of soil and water repellency increased and bulk density and soil structural stability decreased with increasing the TPH concentration. Corn yield increased significantly with increasing 1 gr/kg humic acid. Water repellency and dispersible clay content significantly decreased with increasing humic acid in the TPH contaminated treatments. The soil TPH concentration decreased by 31.19 to 55.66% during the 16 weeks of the growth. The removal of oil pollution was increased with the addition of humic acid, between 7.62% to 33.72% for sewage sludge humic acid and humax, respectively. The efficiency of treatments for the removal of TPH were as follows: sewage sludge humic acid 1 g/kg sewage sludge humic acid 0.5 g/kg sewage sludge humic acid 2 g/kg humax 0.5 g/kg humax 1 g/kg humax 2 g/kg. Key word: Humic acid, TPH concentration, Bioremediation, Water repellency, Dispersible clay content, Soil hydraulic properties
با صنعتی شدن جوامع و افزایش مصرف کربوهیدرات های نفتی، آلودگی های ناشی از آن، به عنوان تهدیدی برای سلامت بشر مورد توجه قرار گرفته است. روش های محتلف شیمیایی و فیزیکی برای حذف هیدروکربن ها از خاک وجود دارد که می توان به شستشو، تثبیت و اعمال تیمارهای حرارتی اشاره کرد که علاوه بر هزینه و تاثیر بر محیط زیست، نیازمند تجهیزات خاص و صرف انرژی زیاد هستند. در این پژوهش تاثیر اسیدهیومیک استخراج شده از لجن فاضلاب و هیومکس بر خاک آلوده به نفت و همزمان کشت گیاه ذرت رقم سینگل کراس 704 بر حذف هیدروکربن از خاک مورد بررسی قرار گرفت. برای اسیدهیومیک استخراجی و هیومکس بطور مجزا سه سطح (5/0 ، 1 و 2 گرم بر کیلوگرم) و سه سطح آلودگی نفتی (1 ، 2 و 5 درصد آلودگی) و برای هر کدام از تیمار hy;ها، شاهد در نظر گرفته شد. این آزمایش در سه تکرار در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح کاملا تصادفی اجرا گردید. پس از گذشت 16 هفته رشد رویشی، برداشت گیاه انجام شد. ابتدا اندام هوایی و سپس بعد از جدا کردن خاک اطراف، ریشه ها نیز جدا شد و برای آنالیزهای بعدی آماده شد. نتایج بدست آمده نشان داد اضافه کردن نفت خام به خاک باعث کاهش معنی داری عملکرد در اندام هوایی و ریشه شد. آلودگی نفت باعث افزایش رس قابل پراکنش و آبگریز شدن خاک و کاهش چگالی ظاهری و پایداری ساختمان خاک و تغییرمنافذ شد. منحنی مشخصه رطوبتی تغییر کرد و با افزایش نفت نگهداری رطوبت خاک افزایش یافت با این وجود گیاه قادر به استفاده از رطوبت خاک نبود. بین تیمار کودی اسیدهیومیک، تیمار اسیدهیومیک استخراجی، بیشترین وزن خشک در اندام هوایی و ریشه را داشت. تیمار اسیدهیومیک 5/0 گرم برکیلوگرم در خاک های آلوده به نفت باعث کاهش شاخص آبگریزی و رس قابل پراکنش و بهبود ساختمان خاک شد. اسیدهیومیک 1گرم بر کیلوگرم باعث افزایش رشد رویشی اندام هوایی و ریشه گیاه در خاک شد. کشت گیاه ذرت در خاک آلوده به نفت باعث کاهش آلودگی نفتی از 2/31 تا 7/55 درصد شد. بیشترین مقدار کاهش در تیمار خاک حاوی 5 درصد نفت دیده شد. حذف آلودگی نفتی با اضافه شدن اسیدهیومیک نسبت به تیمار شاهد بیشتر شد که کمترین و بیشترین درصد حذف هیدروکربن نفتی در حضور اسیدهیومیک به ترتیب، 6/7 % در تیمار اسیدهیومیک استخراجی 1گرم بر کیلوگرم و 7/33 درصد در تیمار هیومکس 2 گرم بر کیلوگرم دیده شد. توانایی حذف نفت توسط تیمار اسیدهیومیک به ترتیب: اسیدهیومیک استخراجی1 اسیدهیومیک استخراجی 5/0 اسیدهیومیک استخراجی2 هیومکس 5/0 هیومکس 1 هیومکس 2گرم بود. بطور کلی استفاده از اسیدهیومیک برای کاهش آلودگی نفتی موثر واقع شد. لذا پیشنهاد می گردد به عنوان یک کود آلی و اصلاح کننده خاک، برای گیاه پالایی خاک های آلوده به هیدروکربن نفتی استفاده گردد. کلمات کلیدی: اسیدهیومیک، هیدروکربن نفتی، گیاه پالایی، آبگریزی، رس قابل پراکنش، ویژگی های هیدرولیکی خاک

ارتقاء امنیت وب با وف بومی