Skip to main content
SUPERVISOR
Morteza Zahedi,Mohammad reza Khajeh pour
مرتضی زاهدی (استاد مشاور) محمدرضا خواجه پور (استاد راهنما)
 
STUDENT
Ali Mahrokh
علی ماهرخ

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1383

TITLE

Water Stress Effects on Growth Indices and Quantitative and Qualitative Yields of Sugar Beet
Water stress may be imposed in sugar beet to increase some qualitative traits and water use efficiency and to prevent excessive top plant portion growth without significant decrease in yield. This study was conducted to determine the appropriate irrigation interval on the basis cumulative water evaporation from standard evaporation pan ( irrigation treatments on growth indices and qualitative and quantitative yields of sugar beet. The experiment was conducted in 2005 at the Lavark Agricultural Field station, Isfahan University of Technology located near Nejaf-abad using a randomized complete block design with split plot lay out with four replications. The study included four irrigation treatments (irrigation after 70, 85, 100 and 115 mm cumulative pan evaporation) as the main plot and two monogerm cultivars (zarghan and shirin) as subplots. The effects of irrigation treatments on top dry weight was non-significant in 79, 100 and 224 day after planting samplings (DAPS),but was significant in 121 (corresponding to the maximum top dry weight occurrence) up to 203 DAPS. In these sampling, top dry weight decreased by about 30.24% as irrigation was delayed from 70 to 115 mm pan evaporation. The effect of cumulative top dry weight was only significant at 5% level of probability in 121 and 203 DAPS. In these sampling, Zarghan produced 15.79% higher top dry weight than shirin. The effects of irrigation treatments on root dry weight was significant in all sampling, but the effect of cultivar was non-significant. Delay in irrigation reduced root dry weight. The effects of irrigation treatments on leaf area index (LAI) was significant at 5% level of probability in 79 DAPS and at 1% level of probability in other sampling. LAI was reduced as irrigation was delayed. The effect of cultivar in LAI was significant in 79, 100 and 121 DAPS. The LAI of Zarghan was about 0.5 units higher than that of Shirin in these sampling. Crop growth rate decreased as irrigation was delayed from 70 to 115 mm pan evaporation. However, irrigation delay more than 85 mm pan evaporation had negligible effect on net assimilation rate and relative growth rate. Irrigation treatment significantly reduced root yield. The maximum root yield (77.5 t ha-1) was obtained with 70 mm treatment and the minimum root yield (54.37 t ha-1) was obtained with 115 mm treatment. Cultivars did not differ significantly for root yield. The maximum (17.19%) and minimum (15.02%) sugar c
اعمال تنش آبی در چغندر قند به منظور افزایش برخی پارامترهای کیفی محصول، جلوگیری از رشد بی رویه اندام های هوایی و افزایش کارایی مصرف آب بدون کاهش معنی دار عملکرد صورت می گیرد. این مطالعه به منظور تعیین زمان مناسب آبیاری چغندر قند بر اساس تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس آ و تاثیر زمان آبیاری بر شاخص های رشد و عملکرد های کمی وکیفی چغندر قند به عمل آمد. آزمایش، با چهار تیمار آبیاری (آبیاری پس از 70، 85، 100 و 115 میلی متر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس آ) به عنوان فاکتور اصلی و دو رقم منوژرم به نام های زرقان و شیرین به عنوان فاکتور فرعی در چهار تکرار بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف آباد در سال 1384 اجرا شد. تاثیر رژیم آبیاری بر وزن خشک برگ در نمونه برداری های 79، 100 و 224 روز پس از کاشت معنی دار نبود، اما در نمونه برداری های 121 (مصادف با وقوع حداکثر وزن خشک برگ) تا 203 روز پس از کاشت معنی دار بود. در نمونه‌برداریهای اخیر، با افزایش تنش رطوبتی از تیمار 70 میلی متر به تیمار 115 میلی متر، وزن خشک اندام هوایی 24/30 درصد کاهش یافت. اثر رقم بر وزن خشک اندام هوایی فقط در 121 و 203 روز پس از کاشت در سطح احتمال 5 درصد معنی دار گردید در این دو نمونه برداری، رقم زرقان 72/15 درصد وزن خشک بالاتری نسبت به رقم شیرین داشت. تاثیر تیمار های آبیاری بر وزن خشک ریشه در تمام نمونه برداری ها معنی دار بود، اما اثر رقم بر وزن خشک ریشه معنی دار نبود. افزایش تنش رطوبتی باعث کاهش وزن خشک ریشه شد. اثر تیمار های آبیاری بر شاخص سطح برگ در 79 روز پس از کاشت در سطح احتمال 5 درصد و در بقیه مراحل رشد در سطح احتمال 1 درصدمعنی دار بود. اثر رقم بر شاخص سطح برگ، در 79، 100 و 121 روز پس از کاشت معنی دار بود در این نمونه برداری شاخص سطح برگ رقم زرقان حدود 5/0 واحد بیشتر از رقم شیرین بود. با افزایش تنش رطوبتی از تیمار 70 میلی متر به تیمار 115 میلی متر، CGR کاهش یافت، ولی افزایش تنش رطوبتی از تیمار 85 میلی متر به بعد تاثیر بسیار جزیی بر NAR و RGR داشت. تاثیر رژیم آبیاری بر عملکرد ریشه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. حداکثر عملکرد ریشه با تیمار 70 میلی متر (5/77 تن در هکتار) و حداقل عملکرد ریشه با تیمار 115 میلی متر (37/54 تن در هکتار) به دست آمد. اثر رقم بر عملکرد نهائی ریشه معنی دار نبود. حداکثر عیار قند (19/17 درصد) با تیمار 100 میلی متر و حداقل آن (02/15 درصد) با تیمار 85 میلی متر بدست آمد. مقدار سدیم، پتاسیم و نیتروژن مضره در تیمار 70 میلی متر حداکثر و در تیمار 115 میلی متر حداقل بود. در تیمار 100 میلی متر، حداکثر درصد شکر قابل استحصال (47/13 درصد) مشاهده شد. عملکرد شکر سفید نیز در تیمار 100 میلی متر حداکثر (45/8 تن در هکتار) و در تیمار 115 میلی متر حداقل (99/6 تن در هکتار) بود. از نتایج حاصله می توان چنین استنباط نمود که رقم زرقان مقاومت بیشتری به خشکی نسبت به رقم شیرین دارد همچنین ممکن است برای صرفه جوئی در مصرف آب آبیاری و حصول حداکثر عملکرد چغندر قند در ماه های فرورد

ارتقاء امنیت وب با وف بومی