Skip to main content
SUPERVISOR
Jamshid Razmjoo ghalaie,Mehdi Kadivar,Esmaeel Landy
جمشید رزمجو (استاد راهنما) مهدی کدیور (استاد مشاور) اسماعیل لندی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Amirhossein Moallem
امیرحسین معلم

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384

TITLE

Effect of Irrigation Regimes on Grain Quality, Yield and Yield Components of Bread and Durum Wheat
Drought is the most important environmental factor that limits crop yield through the world. About 96.7 percent of Iran ’s land is classified as arid and semiarid climates. Wheat is one of the three most important cereals in the world and its quality properties are affected by drought. The objectives of this research were to find the effect of different irrigation regimes on quality, yield and yield components of two wheat cultivars (namely the bread and durum cultivars). The experiment was conducted at Lavark farm (Isfahan University of Technology's specialized research farm) using a randomized complete block with a split layout and replicated three times. Five irrigation regimes (I 1 : 70mm, I 2 : 90 mm, I 3 : 110mm, I 4 : 130mm I 5 : 150mm) were used as main plots and two wheat cultivars (Roshan and Shwa) were subplots. Hectoliter weight, starch percent, starch amylose content, fat percent, protein percent and the amount of minerals in whole grain were measured as quality parameters and plant height, number of spikes per square meter, leaf area index, spike length, kernel number per spike, weight of 1000 kernels, grain yield, straw yield and harvest index as yield and yield component parameters were measured. All yield components, except harvest index and spike length, were decreased as drought levels increased. Hectoliter weight, fat percent and starch content decreased, while protein content and mineral concentration increased when severe drought occurred. Reduction of kernel weight and dilution effect added the protein percent and grain's mineral concentrations in moisture deficit conditions. The highest variations in quality parameters were observed in I 4 treatment, because of the short and stressful grain filling period. These results show that starch accumulation was more sensitive to moisture deficit than protein accumulation. Nitrogen, copper and manganese varied more than the other minerals due to moisture stress but protein and mineral yields decreased under drought conditions. Grain yield was affected by irrigation regimes and reduced to 48.3 percent in Shwa cultivar and 25.7 percent in Roshan cultivar. This showed that Shwa cultivar was more sensitive to moisture deficit, but this cultivar (Shwa) had higher grain yield under sufficient water situation than Roshan and produced less straw yield than Roshan . Number of spike per square meter, kernel 1000 weight and kernel number per spike showed high correlation with grain yield, respectively. Finally, both moisture deficit and irrigation schedule, affected grain quality, yield and yield components of two cultivars. Grain quality properties were affected by moisture deficit and both protein and minerals yield decreased even thought their concentrations
خشکی مهمترین عامل محدود کننده تولید گیاهان در جهان می باشد. حدود 7/96 درصد از اراضی کشور ایران جزو منطقه خشک و نیمه خشک طبقه بندی می گردد که خطر وقوع تنش خشکی در این اراضی بالا می باشد. گندم یکی از سه غله مهم جهان است و تقریبا به عنوان غذای ثابت 35 درصد از جمعیت جهان محسوب می گردد. به همین جهت این تحقیق با هدف مطالعه اثر رژیم های آبیاری بر کیفیت، عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم نان و گندم دوروم، در سال زراعی 84-85 با استفاده از طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. رژیم های آبیاری بر اساس میزان تبخیر از تشت تبخیر کلاس A در 5 سطح ( I 1 : 70 میلیمتر تبخیر و I 2 : 90 میلیمتر تبخیر و I 3 : 110 میلیمتر تبخیر و I 4 : 130 میلیمتر تبخیر و I 5 : 150 میلیمتر تبخیر) به عنوان فاکتور اصلی و دو رقم گندم؛ رقم روشن از گروه گندم های نان و رقم شوآ از گروه گندم های دوروم به عنوان فاکتور فرعی بوده اند. پارامترهای وزن هکتولیتر، درصد نشاسته، درصد آمیلوز، درصد چربی، درصد پروتئین و میزان عناصر معدنی از گروه کیفی و پارامتر های ارتفاع گیاه، تعداد سنبله در متر مربع، شاخص سطح برگ، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بخش رویشی و شاخص برداشت اندازه گیری شدند. از بین اجزای عملکرد، بجز طول سنبله و شاخص برداشت، بقیه صفات در اثر کاهش رطوبت کاهش یافتند. از میان صفات کیفی اندازه گیری شده، وزن هکتولیتر، درصد چربی و درصد نشاسته در اثر کاهش رطوبت، کاهش یافتند. درصد آمیلوز در نشاسته تغییری نشان نداد و درصد پروتئین و مقادیر عناصر معدنی افزایش نشان می دهند که این مسئله به دلیل اثر رقت به وجود آمده است. بیشترین کاهش و افزایش در صفات کیفی در تیمار I 4 اتفاق افتاد که این مسئله به دلیل وقوع تنش طولانی مدت در مرحله پر شدن دانه (طولانی تر از تنش وقوع یافته در تیمار I 5 ) می باشد. نتایج این آزمایش معرف این مطلب است که در حالت تنش رطوبتی سنتز و تجمع نشاسته بیش از پروتئین تحت تاثیر قرار می گیرد و در اثر کاهش نشاسته، درصد پروتئین افزایش می یابد. از میان عناصر، نیتروژن، مس و منگنز بیشترین تغییر را در اثر تنش رطوبتی نشان می دهند ولی میزان برداشت کل عناصر و میزان تولید کل پروتئین در اثر تنش رطوبتی کاهش می یابند. میزان کاهش عملکرد دانه بر اثر رژیم های آبیاری در رقم شوآ بیش از رقم روشن و به ترتیب برابر با 3/48 و 8/25 درصد بوده است که نشانگر حساسیت بیشتر رقم شوآ نسبت به تنش رطوبتی می باشد. با این حال در شرایط رطوبتی مناسب عملکرد دانه رقم شوآ بالاتر از رقم روشن بوده است ولی عملکرد بخش رویشی دررقم روشن بالاتر از رقم شوآ بوده است. همچنین مقاومت بالاتر رقم روشن نسبت به خشکی می تواند به علت بالا بودن غلظت عناصر در این رقم باشد. تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله به ترتیب بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه نشان دادند. بطور کلی علاوه بر تنش رطوبتی، تقویم آبیاری اثر قابل توجهی بر کاهش عملکرد و اجزای عملکرد در دو رقم مورد آزمایش داشته و باعث تغییرات کیفی این دورقم گردیده است. تغییرات مقادیر

ارتقاء امنیت وب با وف بومی