Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad reza Khajeh pour,Morteza Zahedi
محمدرضا خواجه پور (استاد راهنما) مرتضی زاهدی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Ali Ashrafi
علی اشرفی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384

TITLE

Evaluation of Root Development and Other Morphological Characteristics of Dryland Wheat Cultivars under Two irrigation Regimes
Understanding the inherent characteristics of wheat root related to development and drought resistance leading to successful production of dryland wheat yield are very important under conditions of Iran with large seasonal and annual variation in precipitation. The purpose of this study was to evaluate root growth and developmental characteristics and grain yield of dryland wheat cultivars under various environmental conditions. The experiment was conducted using factorial layout within a randomized complete block design with four replications in 2007 at the Isfahan University of Technology, Isfahan , Iran . The treatments were two irrigation regimes (irrigation after 50 and 80 percent depletion of root zone soil available water (SAW), two types of soil (namely Shervedan and Lavark) and four dryland wheat cultivars (Zagros, Koohdasht, Alborz and Falaat). The results showed that irrigation regimes, soil types, cultivars and their interactions significantly affected the root total dry weight (RTDW), depth, volume, surface and cumulative length. Irrigation after 80% versus 50% percent SAW depletion decreased the RTDW by 12 percent. Plants in Shervedan soil produced higher RTDW (26 percent) as compared to Lavark soil. Among the cultivars, Alborz and Falaat produced the highest and lowest RTDW, respectively. Falaat produced the highest and lowest RTDW in 50% and 80% SAW depletion regimes, respectively. RTDW of Alborz, Zagros and Falaat were lower by 0.243 gr (26 %), 0.307 gr (38 %) and 0.388 gr (49 %) in Shervedan versus Lavark soil, respectively. Conversely, RTDW of Koohdasht was higher by 0.142 gr (18 %) in Shervedan versus Lavark soil. RTDW of Koohdasht in Lavark soil was significantly increased with 80% SAW depletion treatment than others. Biological yield, above ground dry matter weight, grain yield per plant and harvest index were significantly affected (P?0.01) by irrigation regime, soil type, cultivar and their interactions. Grain yield decreased by 24 percent in 80% SAW depletion as compared to 50% SAW depletion regime. Plants in Shervedan soil had higher grain yield (24 %) than in Lavark soil. Koohdasht and Zagros had the highest and lowest grain yield, respectively. Among the root morphological characteristics studied, the cumulative root length (R = 0.48**) and root number (R = 0.46**) had the highest correlation coefficients with the grain yield. Among the cultivars studied, Koohdasht showed the highest yield potential under various environmental conditions and had the highest root development in deep soil. Thus Koohdasht might be suitable for further and detailed studies.
در مناطق زیر کشت گندم دیم کشور با توجه به نوسانات فصلی و سالیانه بارندگی، توجه به ویژگی های ذاتی ریشه از نظر گسترش ومقاومت به خشکی و در نهایت تولید موفق محصول اهمیت زیادی دارد. این تحقیق با هدف ارزیابی خصوصیات رشد ریشه و عملکرد ارقام گندم دیم در شرایط محیطی مختلف به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1386 در دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل رژیم آبیاری (آبیاری پس از تخلیه %50 رطوبت قابل استفاده خاک در منطقه ریشه وآبیاری پس ازتخلیه %80 رطوبت قابل استفاده خاک در منطقه ریشه)، دو نوع خاک از مناطق لورک و شرودان و ارقام گندم دیم زاگرس، کوهدشت، البرز و فلات بود. نتایج نشان دادند که وزن کل، عمق، حجم، سطح و طول تجمعی ریشه به طور بسیار معنی داری تحت تاثیر رژیم آبیاری، نوع خاک، رقم و برهمکنش آنها قرار گرفتند. آبیاری بوته ها بر اساس 80% تخلیه رطوبت خاک نسبت به 50% تخلیه رطوبت باعث کاهش 12 درصدی وزن کل ریشه شد. همچنین بوته هائی که در خاک شرودان رشد کرده بودند، وزن کل ریشه بالاتری (حدود 26%) نسبت به خاک لورک تولید کردند. در بین ارقام، البرز و فلات به ترتیب بیشترین و کمترین وزن کل ریشه را به خود اختصاص دادند. بیشترین وزن کل ریشه در رقم فلات با اعمال آبیاری بر اساس 50% تخلیه رطوبت خاک از ناحیه ریشه و کمترین مقدار در همین رقم با اعمال آبیاری بر اساس 80% تخلیه رطوبت خاک از ناحیه ریشه به دست آمد. وزن کل ریشه ارقام البرز 243/0 گرم (حدود26%)، زاگرس 307/0 گرم (حدود38%) و فلات 388/0 گرم (حدود49%) در خاک لورک نسبت به خاک شرودان کاهش داشت، ولی وزن کل ریشه رقم کوهدشت 142/0 گرم (حدود 18%) افزایش نشان داد. بیشترین وزن کل ریشه را رقم کوهدشت با اعمال آبیاری بر اساس 80% تخلیه رطوبت خاک از ناحیه ریشه در خاک لورک تولید کرد. عملکرد بیولوژیک، وزن خشک بخش هوایی، عملکرد دانه هر بوته و شاخص برداشت در سطح احتمال 1% تحت تاثیر رژیم آبیاری، نوع خاک، رقم و برهمکنش آنها قرار گرفتند. آبیاری بوته‌ها بر اساس 80% تخلیه رطوبت خاک نسبت به 50% تخلیه رطوبت باعث کاهش 24 درصدی عملکرد دانه شد. بوته هائی که در خاک شرودان رشد کرده بودند، عملکرد دانه بالاتری (حدود 24%) نسبت به خاک لورک داشتند. در بین ارقام، کوهدشت و زاگرس به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. به طور کلی و با توجه به جزئیات مورفولوژی ریشه در اعماق مختلف خاک، به نظر می رسد که طول تجمعی ریشه ( ** 48/0r =) و تعداد ریشه ( ** 46/0r=) همبستگی بهتری با عملکرد دانه دارند. در بین ارقام مورد مطالعه، رقم کوهدشت در شرایط مختلف رطوبتی و خاکی پتانسیل تولیدی بیشتر داشته و به نظر می رسد برای آزمایش های تکمیلی قابل توصیه باشد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی