Skip to main content
SUPERVISOR
Ali akbar Ramin,Morteza Zahedi,Parviz Ehsanzadeh
علی اکبر رامین (استاد مشاور) مرتضی زاهدی (استاد مشاور) پرویز احسان زاده (استاد راهنما)
 
STUDENT
Parvaneh Sayyad-Amin
پروانه صیاد امین

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384

TITLE

The Phenology, Yield, Quality and Gas Exchanges of Different Sesame (Sesamum indicum L.) Genotypes under Nitrogen Levels
Nitrogen (N) is a major part of plant nutrition in agricultural ecosystems. It greatly affects the physiological processes and yield of crop species and genotypes, specially ''oilseed crops'' such as sesame, which possesses the highest oil quality and quantity among all oilseeds. In order to study the effect of N and genotype on the phenology, growth characteristics, seed yield components, seed yield, seed quality and also the gas exchanges of sesame leaves; an experiment was laid out in split plots based on randomized complete block design with three replications and 35 plants m -2 at the Lavark Research Farm, Isfahan University of Technology, in 2006. Three N levels (50, 100 and 150 Kg N ha -1 ) and seven sesame genotypes (Local Ardestan, Nonbracching Naz, Branching Naz, Yekta, Oltan, Darab 14 and Varamin 2822) were used in main and sub plots, respectively. Increasing N levels significantly delayed the occurrence of all phenological phases; decreased the seed oil content; and increased the net leaf photosynthetic rate, seed protein content, seed yield components, seed yield, oil and protein yield; due probably to a delay in the leaf senescence and also the enhancement in chlorophyll and photosynthetic enzyme contents of leaves. Among the genotypes, Nonbranching Naz and Branching Naz proved early and Local Ardestan, Darab 14 and Varamin 2822 proved late in terms of all phonological phases. Besides, in all phenological phases, except for the seedling phase; Yekta and Oltan indicated the highest LAI, though Local Ardestan and Branching Naz produced the lowest one. Prior to seed filling, the highest biological yield was detected in Local Ardestan and Branching Naz, whereas the lowest one was found in Nonbranching Naz, Yekta and Varamin 2822. During seed filling, however, probably owing to their LAI and LAD; Oltan produced the most while Local Ardestan and Branching Naz produced the least biological yield. The highest seed oil content obtained with Nonbranching Naz, Branching Naz and Yekta whereas the lowest one was with Local Ardestan. The net photosynthetic rate, seed protein content, seed yield components, seed yield, oil and protein yield were the highest in Yekta and Oltan, while they were the lowest in Local Ardestan and Branching Naz. It seems that, with the conditions under which this experiment was conducted, increasing N levels to at least 150 Kg N ha -1 , despite a decrease in seed oil content; leads to the higher net photosynthetic rate, seed yield, and also oil and protein yield. Since, Yekta and Oltan outperformed the rest of the genotypes, they could be recommended for sesame production in Isfahan .
کود نیتروژن‌دار به عنوان مهم‌ترین رکن تغذیه گیاه در اکوسیستم‌های کشاورزی؛ تاثیر حیاتی بر فرایندهای فیزیولوژیک و عملکردهای مختلف ژنوتیپ‌ها و گونه‌های گیاهی، به خصوص «گیاهان دانه‌‌روغنی» نظیر کنجد که بیشترین و مرغوب‌ترین روغن دانه را در بین تمام دانه‌های روغنی دارا است؛ ایفاء می‌کند. لذا، به منظور بررسی اثر کود نیتروژن‌دار و ژنوتیپ بر مراحل نموی؛ ویژگی‌های رشدی؛ اجزای عملکرد، عملکرد و کیفیت‌ دانه؛ و همچنین تبادلات گازی برگ کنجد؛ طی پنج مرحله نموی گیاهچه‌ای، آغاز گل‌دهی، آغاز پر شدن دانه، گل‌دهی کامل و آغاز رسیدگی فیزیولوژیک؛ آزمایشی در سال زراعی 85 ـ1384، به صورت طرح کرت‌های خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و تراکم 35 بوته در متر مربع، در مزرعه پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در نجف‌آباد اجرا گردید. کود نیتروژن‌دار به صورت اوره در سه سطح 50 ، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار به کرت‌های اصلی و هفت ژنوتیپ کنجد شامل توده محلی اردستان و ارقام اصلاح شده ناز تک‌شاخه، ناز چندشاخه، یکتا، اولتان، داراب14 و ورامین2822 به کرت‌های فرعی اختصاص یافت. از نظر آماری؛ با افزایش سطح کود نیتروژن‌دار، زمان وقوع کلیه مراحل نموی تاخیر معنی‌دار و در نتیجه مدت زمان رشد و نمو گیاه افزایش معنی‌دار داشت؛ شاخص برداشت تفاوت معنی‌داری نشان نداد؛ مقدار روغن دانه کاهش معنی‌دار یافت؛ و میزان فتوسنتز در واحد سطح برگ، مقدار پروتئین دانه، اجزای عملکرد دانه و عملکردهای دانه، روغن دانه و پروتئین دانه در واحد سطح افزایش معنی‌دار پیدا کرد که احتمالاً به علت تاخیر در فرایند پیری بافت‌ها و اندام‌ها؛ افزایش میزان کلروفیل و آنزیم‌های شرکت‌کننده در چرخه‌های فتوسنتز؛ و افزایش تولید ترکیبات گیاهی از جمله پروتئین‌ها می‌باشد. در بین ژنوتیپ‌ها؛ ژنوتیپ‌های زودرس ناز تک‌شاخه و ناز چندشاخه، سریع‌ترین و ژنوتیپ‌های دیررس اردستان، داراب14 و ورامین2822، کندترین زمان وقوع مراحل نموی را نشان دادند. در رابطه با ویژگی‌های رشدی؛ به جز مرحله گیاهچه‌ای که تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، در سایر مراحل نموی؛ از نظر شاخص سطح برگ، ژنوتیپ‌های یکتا و اولتان در بالاترین؛ و ژنوتیپ‌های اردستان و ناز چندشاخه در پایین‌ترین گروه قرار داشتند. از نظر عملکرد کل ماده خشک اندام‌های هوایی در واحد سطح؛ تا مرحله آغاز پر شدن دانه، ژنوتیپ‌های به شدت شاخه‌دار اردستان و ناز چندشاخه در بالاترین و ژنوتیپ‌های بدون انشعاب ناز تک‌شاخه، یکتا و ورامین2822 در پایین‌ترین گروه؛ و از این مرحله تا هنگام برداشت نهایی تحت تاثیر شاخص سطح برگ و به احتمال زیاد دوام آن، ژنوتیپ‌ اولتان در بالاترین و ژنوتیپ‌های اردستان و ناز چندشاخه در پایین‌ترین گروه آماری قرار گرفتند. بیشترین مقدار روغن دانه از ژنوتیپ‌های ناز تک‌شاخه، ناز چندشاخه و یکتا؛ و کمترین آن از ژنوتیپ اردستان به دست آمد. از لحاظ میزان فتوسنتز در واحد سطح برگ، مقدار پروتئین دانه، اجزای عملکرد دانه و عملکردهای دانه، روغن دانه و پروتئین دانه در واحد سطح؛ ژنوتیپ‌های یکتا و اولتان، بهترین و دو ژنوتیپ اردستان و ناز چندشاخه، ضعیف‌ترین بودند. در مجموع؛ نتایج به دست آمده تحت شرایط آزمایش حاضر، نشان می‌دهند افزایش میزان کاربرد کود نیتروژن‌دار تا سطح حداقل 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار، علی‌رغم کاهش مقدار روغن دانه؛ میزان فتوسنتز در واحد سطح برگ

ارتقاء امنیت وب با وف بومی