Skip to main content
SUPERVISOR
Babak Bahreininejad,Ghodratollah Saeidi,Amir Hosein Goli,Mehdi Rahim malek
بابک بحرینی نژاد (استاد مشاور) قدرت اله سعیدی (استاد راهنما) سیدامیرحسین گلی (استاد مشاور) مهدی رحیم ملک (استاد راهنما)
 
STUDENT
Sina Nouraei
سینا نورائی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Assessment of Phenological, Physiological, Phytochemical, Oil Charactenstics and Self Pollinated Seed Production in Artichoke (Cynara scolymus) under Different Irrigation Regimes
medicinal plants have been used for various therapeutic aims in the entire world and as a result the herbs are important commercially. Artichoke ( Cynara scolymus ) is a perennial and diploid plant species (2n=2x=34) belonging to the family of Compositae, which assumed to be one of the oldest medicinal plants that has been grown for many years. Among the environmental abiotic stresses, drought have a huge negative effect on agriculture production. The country of Iran has an arid climate and, it receive almost less than one-third of the average of annual world rainfall. The aims of the study were to investigate the impact of drought stress on phenological, physiological, phytochemical, seeds production, yield and yield components traits of C. scolymus . This study was performed in a randomized complete block design with three irrigation treatments and six replications. The results indicated that the growth period from reproductive phase until the maturity was decreased as 7.4 and 12.8% at two deficit irrigation regimes relative to the optimum (control) condition. All the yield components were significantly decreased under water deficit condition, while the production of self pollinated seed was not significantly affected. the drought stress led to increase the amount of proline, hydrogen peroxide, malondialdehyde, soluble carbohydrates, catalase, total phenols, total flavonoids and antioxidant activity in both leaves and buds of this plant species. However, the amount of peroxidase, in both buds and leaves, were decreased under drought condition. Because of drought stress, the amount of chlorophyll a and b , carotenoids, total chlorophyll, ascorbate peroxidase and relative water content in leaves were decreased, whereas the amount of chlorophyll a , carotenoids and the total chlorophyll of the buds were increased due to the drought stress. However, the amount of ascorbate peroxidase and chlorophyll b were not changed due to the drought stress. Additionally, the results of this study showed that the seed oil content was reduced in water deficit condition. The analysis of fatty acid profile of seed oil showed that the amount of palmitic acid and oleic acid were increased due to water stress while, the linoleic acid content was decreased and the amount of stearic acid was not changed in the drought condition. Moreover, the ratio of unsaturated to saturated fatty acids and iodine value were decreased due to drought stress, while the ratio of oleic to linoleic acid of the oil was elevated in drought condition. Keywords : Artichoke, Drought stress, Secondry metabolites, Oil, Pollination
گیاهان دارویی از سال‌های بسیار دور توسط انسان برای تسکین دردها مورد استفاده قرار گرفته‌‌اند و از نظر تجاری اهمیت بسیار زیادی برخوردارند. کنگرفرنگی با نام علمی ( Cynara scolymus ) گیاهی است چندساله و دیپلوئید (34=x2=n2) از خانواده کاسنی (Compositae) و از قدیمی ترین گیاهان دارویی دنیا محسوب می شود که طی هزاران سال کشت شده است. در بین تنش‌های مختلف محیطی، تنش خشکی معزل جدی در تولید محصولات کشاورزی است. ایران در منطقه آب و هوایی خشک قرار دارد و تقریباً کمتر از یک سوم از میانگین بارش سالیانه جهانی را دریافت می‌کند. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تغییرات خصوصیات فنولوژیک، فیزیولوژیک، فیتوشیمیایی، عملکرد، اجزای عملکرد و تولید بذور حاصل از خودگرده‌ افشانی در گیاه کنگرفرنگی در سطوح مختلف آبیاری بود. این مطالعه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تیمار آبیاری و در شش تکرار در سال‌های 93-91 اجرا شد. نتایج نشان داد که دوره رشد از آغاز رشد زایشی گیاه تا رسیدگی در دو تیمار کم آبیاری به میزان 4/7 و 8/12 درصد نسبت به تیمار آبیاری مطلوب کاهش یافت. عملکرد غنچه، عملکرد دانه و کلیه اجزای عملکرد در اثر کم آبیاری به طور قابل توجهی کاهش یافت در حالی که میزان تولید بذور حاصل از خودگرده افشانی تحت تأثیر تیمار آبیاری قرار نگرفت. در مورد صفات فیزیولوژیک و فیتوشیمیایی مشاهده شد که میزان پرولین، هیدروژن پراکسید، مالون دی آلدهید، کربوهیدرات‌های محلول، آنزیم کاتالاز، فنول تام، فلاونوئید تام و فعالیت آنتی اکسیدانی در غنچه و برگ طی شرایط کم آبیاری افزایش یافت در حالی که فعالیت آنزیم پراکسیداز در اندام‌های غنچه و برگ در طی تنش خشکی کاهش یافت. میزان کلروفیل a، b، کارتنوئید و کلروفیل کل برگ، آنزیم آسکوربات پراکسیداز برگ و محتوای نسبی آب برگ در اثر کم آبیاری کاهش پیدا کرد، در حالی که مقدار کلروفیل a، کارتنوئید و کلروفیل کل در غنچه در اثر شرایط کم آبیاری افزایش یافت و مقدار کلروفیل b و آنزیم آسکوربات پراکسیداز در غنچه تغییر معنی داری نشان نداد. میزان روغن دانه در اثر شرایط تنش خشکی کاهش یافت. اسیدهای چرب پالمتیک و اولئیک روغن در اثر کم آبیاری افزایش و اسید چرب لینولئیک کاهش یافت، در حالی که اسید چرب استئاریک در روغن تغییری نکرد. همچنین، نسبت اسیدهای چرب غیراشباع به اشباع و ضریب یدی در روغن در اثر کم آبیاری کاهش و نسبت اسید اولئیک به اسید لینولئیک افزایش پیدا کرد. واژه‌های کلیدی : کنگرفرنگی، تنش خشکی، متابولیت‌های ثانویه، روغن، گرده افشانی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی