Skip to main content
SUPERVISOR
Hasan Karemmojeni,M.Hossein Ehtemam,Parviz Ehsanzadeh
حسن کریم مجنی (استاد مشاور) محمدحسین اهتمام (استاد راهنما) پرویز احسان زاده (استاد مشاور)
 
STUDENT
Farzaneh Sanayee
فرزانه صنایعی شهرضا

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Medicinal plant Trachyspermum ammi response to oxadiazon and metribuzin herbicides
Weeds seriously threaten the cultivation of medicinal plants. Herbicide application is necessary for the commercial production of these plants. Since, herbicides can affect the quality and the quantity of active ingredients of the plants, their applications are associated with specific sensitivity. Trachyspermum ammi (Ajwain), an annual medicinal herb from the apiaceae family is cultivated in some parts of Iran. So far, no studies have been done on the chemical management of ajwain weeds regarding the tolerance of ajwain herb to herbicides and their selective properties. The present study was carried out to evaluate the effect of herbicides of oxadiazon (Ronstar) and metribuzin (Sencor) in different phonological stages on ajwain plants. Experiment were performed in the open air field (Chahanari) of Isfahan University of Technology in 2017. The experiment was conducted as a factorial in a completely randomized design with three replications. The first factor was herbicide type including oxadiazon and metribuzin, the second factor was herbicide application time in three growth stages (six, eight and ten pair leaf), and the third factor was the concentration of herbicide containing three dosages (25% less than recommended dosage, recommended dosage and 25% higher than recommended dosage). The application of metribuzin resulted in severe damages to the plant, so that the plants eventually died. Relative content of leaf water, membrane stability index, and ascorbate content in 10 leaf stage were greater in oxadiazon treatment than metribuzin treatment. Ten days after oxadiazon treatment the highest phytotoxicity was observed in the six pair leaf stage with dosage of 25% higher than the recommended dosage (34.83%) and the lowest phytotoxicity was observed after 30 days in the ten pair leaf stage whit dosage of 25% less than recommended dosage (1.33%). In the case of oxadiazon treatment, in the 10 pair leaf stage the highest chlorophyll content (a, b, total), H 2 O 2 and the number of lateral branches was observed with the recommended dosage, the highest content of carotenoid was observed with the recommended dosage and 25% higher than recommended dosage and the highest number of umbellet in inflorescence , the number of flower in umbellet and 1000-grain weight was observed with the dosage of 25% lower than recommended dosage. In six pair leaf stage, the number of inflorescence in plant, dry weight and seed function was higher with the recommended dosage, the number of seed in inflorescence was higher with the dosage of 25% lower than recommended dosage and plant height and essential oil content were higher with the dosage of 25% higher than recommended dosage. Therefore, it seems that 10 pair leaf stage and the dosage of 25% lower than recommended dosage of oxadiazon is effective on ajwain crop herbs. Keywords: Medicinal plant, Ajwain, herbicide tolerance, growth stages, physiologic properties
علف‌های هرز تهدید جدی در زراعت گیاهان دارویی می‌باشند. کاربرد علف‌کش برای تولید تجاری گیاهان دارویی ضروری و در کشت این گیاهان با حساسیت خاصی انجام می‌گیرد زیرا کمیت و کیفیت مواد مؤثره را تحت تأثیر قرار می‌دهد .گیاه دارویی زنیان با نام علمی Trachyspermum ammi از تیره چتریان، گیاهی یکساله با خواص دارویی و ادویه ای است، که در بعضی مناطق ایران کشت می‌شود .تاکنون مطالعه‌ای دررابطه با مدیریت شیمیایی علف‌های هرز زنیان و اطمینان از خصوصیات انتخابی علف‌کش و تحمل این گیاه انجام نگرفته است. پژوهش حاصل به منظورتعیین اثر علف‌کش‌های اگزادیازون (رونستار) و متریبوزین (سنکور) در مراحل مختلف فنولوژیک بر گیاه دارویی زنیان، به صورت گلدانی در فضای باز مزرعه چاه اناری دانشگاه صنعتی اصفهان در سال ??-?? اجرا گردید. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. فاکتور اول شامل نوع علف کش ( اگزادیازون و متریبوزین) فاکتور دوم زمان مصرف علف کش (در سه مرحله رشدی شش، هشت و 10جفت برگی) و فاکتور سوم غلظت علف کش (25 % کمتر از غلظت توصیه شده، غلظت توصیه شده و 25% بیشتر از غلظت توصیه شده) با 3 تکرار انجام شد.کاربرد متریبوزین منجر به آسیب بیشتری نسبت به اگزادیازون در گیاه شد، به طوری که نهایتاً منجر به از بین رفتن گیاه گردید. محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء و فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز با کاربرد اگزادیازون در مرحله ?? جفت برگی بیشتر از متریبوزین بود. با کاربرد اگزادیازون بیشترین گیاه‌سوزی در تیمار گیاه با علف‌کش در مرحله شش جفت برگی با غلظت 25% بیشتر از غلظت توصیه شده (??/34 %)، ?? روز پس از اعمال علف‌کش و کمترین گیاه‌سوزی در تیمار کاربرد علف‌کش در مرحله ?? جفت برگی با غلظت 25% کمتر از غلظت توصیه شده (??/ 1%)، ?? روز بعد از اعمال تیمار مشاهده شد. بیشترین محتوای کلرفیل (a، b وکل)، H 2 O 2 ، تعداد انشعابات فرعی با کاربرد غلظت توصیه شده اگزادیازون و بیشترین محتوای کارتنوئید با کاربرد غلظت توصیه شده و 25% بیشتر از غلظت توصیه شده و بیشترین تعداد چترک در چتر، تعداد گل در چتر و وزن هزار دانه با کاربرد غلظت 25% کمتر از غلظت توصیه شده در تیمار کاربرد علف‌کش در مرحله ?? جفت برگی مشاهده شد. تعداد چتر در بوته، وزن خشک و عملکرد بذر در غلظت توصیه شده اگزادیازون و تعداد بذر در چتر در غلظت 25% کمتر از غلظت توصیه شده و ارتفاع بوته و محتوای اسانس در غلظت 25% بیشتر از غلظت توصیه شده با کاربرد علف‌کش در مرحله شش جفت برگی بیشترین مقادیر را در گیاه دارویی زنیان به خود اختصاص دادند. بر اساس نتایج بدست آمده، به نظر می‌رسد کاربرد علف‌کش اگزادیازون در مرحله ?? جفت برگی با غلظت 25% کمتر از غلظت توصیه شده در گیاه دارویی زنیان مناسب می‌باشد. کلمات کلیدی: گیاه دارویی زنیان، تحمل به علف‌کش، مراحل رشدی، صفات فیزیولوژیک

ارتقاء امنیت وب با وف بومی