نتایج حاصل از مطالعات گذشته که بیشتر آنها بر اساس داده های مشاهده ای و تعدادی هم برنامه ریزی شده بوده، دوره خشکی 60-40 روز را توصیه کرده اند. مطالعات اخیر نشان دهنده این مطلب است که می توان در گله های پر تولید امروزی دوره خشکی را کوتاه کرد. هدف مطالعه حاضر، بررسی دوره های خشکی مختلف (35، 42،56) بر روی تولید و ترکیب شیر، وضعیت سلامتی، توازن انرژی و وضعیت تولید مثلی گاوهای هلشتاین شکم اول و چندشکم در ایران بود. صد و بیست و دو گاو هلشتاین از هر دو شکم بر اساس طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی 2×3 در یکی از تیمارهای ذیل وارد شدند: دوره خشکی معمول + شکم اول (TP)، دوره خشکی معمول + چندشکم (TM)، دوره خشکی متوسط + شکم اول (IP)، دوره خشکی متوسط + چندشکم (IM)، دوره خشکی کوتاه + شکم اول (SP)، دوره خشکی کوتاه + چندشکم (SM). طول دوره خشکی واقعی تیمارها 1/5 ± 56، 1/2 ± 42 و 7/2 ± 35 بود. تمام دام ها 3 بار در روز دوشیده شدند و مقدار تولید شیر روزانه در هر 3 وعده در 30 هفته پس از زایمان رکوردگیری شد. BCS توسط یک فرد ارزیاب در 8 هفته قبل از زایمان، روز زایمان و 15 هفته بعد از زایمان در تمام تیمارها ارزیابی شد. کوتاه کردن طول دوره خشکی (35 و 42 روز) منجر به کاهش قابل توجهی در تولید شیر دام های شکم اول گردید و تولید شیر مازاد هم نتوانست این کاهش تولید را جبران کند. در دام های چند شکم، علاوه بر تولید شیر مازاد (285 و 301 کیلوگرم برای دوره های خشکی 35 و 42 روز)، کوتاه کردن طول دوره خشکی باعث کاهش تولید شیر در دوره بعدی نشد. تصحیح تولید شیر برای 305 روز شیردهی، وزن معادل بلوغ و فصل زایش نشان داد که دوره های خشکی 42 روز به علت تنش های تغذیه ای بالاتر، بیشتر از دیگر گروه ها متأثر می شوند. درصد چربی، پروتئین و لاکتوز تفاوتی در بین تیمارهای مختلف نشان نداد، اما مقدار پروتئین شیر در گروه 35 روز خشکی به طور معنی داری پایین تر از گروه 56 روز خشکی بود. در بین گروه های مختلف، تفاوتی از لحاظ وقوع بیماری های متابولیک وجود نداشت. شاخص های توازن منفی انرژی (BHBA NEFA) و توازن مثبت انرژی (VLDL، TG و گلوکز) نشان داد که گروهSP در وضعیت انرژی بهتری در مقایسه با دیگر گرو هها قرار دارد. در بین گروه های مختلف تفاوتی از نظر انسولین و IGF-I وجود نداشت. دام هایی با دوره خشکی 35 روز، گرایشی در جهت افزایش IGF-I نشان دادند. نسبت آبستنی، گیرایی در اولین تلقیح و فاصله روزها تا اولین تلقیح، تفاوتی را در بین تیمارهای مختلف نشان ندادند، اما دوره های خشکی 42 روز، روزهای باز طولانی تری از دیگر گروه ها داشتند و گروه SM تعداد سرویس های بیشتری به ازای هر آبستنی در مقاسیه با دیگر گروه ها نیاز داشتند. کوتاه کردن طول دوره خشکی تا 35 روز زمان کافی برای بازسازی شرایط بدنی را در طی دوره خشکی فراهم نکرد، اما باعث حفظ بهتر BCS، در مقایسه با دیگر گرو هها در بعد از زایمان شد. نتیجه کلی اینکه کوتاه کردن طول دوره خشکی تا 35 روز در گاوهای چند شکم و چاق می تواند مفید باشد.