Skip to main content
SUPERVISOR
Javad Pourreza,Hamid reza Rahmani
جواد پوررضا (استاد راهنما) حمیدرضا رحمانی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Maysam Hafezparast mavaddat
میثم حافظ پرست مودت

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1384
Selenium is an essential micro element in vertebrates’ nutrition including birds. There are organic and inorganic forms of selenium which the latter form; Sodium Selenite (SS), is widely used in broiler diets. Organic form of selenium; Selenomethinin (SM), is different in terms of absorption, metabolism and storage. An experiment with a complete random design with a 2×3×2 factorial arrangement and 3 replicates per each treatment was conducted to compare organic and inorganic selenium (SS Vs SM) at three different levels of diet energy by adding 3 different levels of soybean oil (0 , 2.5 and 5 percent) and two levels of vitamin E (normal and +200 IU) on male broiler performance, breast yield, carcass traits, drip loss and thyroid hormones. 900 Ross308 mail broilers were placed in 36 pens (25 chicks per pen). An increase in diet energy caused higher body weight (BW) and lower feed conversion ratio (FCR) but did not affect daily feed intake (DFI). Vitamin E level of +200 IU increased FCR and decreased BW in comparison with the control surprisingly. Se source significantly increased DFI in starter diets. BW increased smoothly by SM comparing with SS although it was not significant. FCR was not affected by Se source. Breast yield was not affected by Se source or diet energy but significantly improved by vitamin E level. Se source and diet energy level had a significant interaction on drip loss. T3 and T4/T3 ratio were significantly affected by Se source and energy level interaction.
سلنیوم یک عنصر ریز مغذی ضروری برای همه مهره‌داران از جمله پرندگان می‌باشد. این عنصر در اشکال مختلف آلی و معدنی وجود دارد که فرم معدنی آن به صورت متداول برا ی مکمل کردن جیره‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. فرم آلی این عنصر دارای تفاوت‌هایی از نظر جذب، سوخت و ساز و ماندگاری در بدن می‌باشد. آزمایشی به صورت فاکتوریل 2*3*2 در قالب طرح کامل تصادفی با 3 تکرار جهت مقایسه اثر دو منبع سلنیوم (سلنومتیونین و سلنیت سدیم) در سه سطح انرژی جیره (بالا، متوسط و پایین) و دو سطح ویتامین ای ( معمول و به اضافه 200 واحد) با 900 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 انجام شد. صفات اندازه‌گیری شده شامل صفات عملکردی، وزن نسبی عضله سینه ،کبد و پانکراس ، درصد لاشه پرکنده، شکم خالی و سرد شده، افت لاشه و هورمون‌های تیروئیدی بود. افزایش سطح انرژی باعث بهبود ضریب تبدیل، افزایش وزن روزانه و وزن نهایی جوجه‌ها شد ولی تاثیری بر مصرف خوراک نداشت. منبع سلنیوم باعث افزایش معنی دار (024/0 = P ) مصرف جیره آغازین شد ولی تاثیر معنی داری بر سایر دوره ها یا ضریب تبدیل نداشت. این افزایش مصرف خوراک تا حدودی (08/0 = P ) باعث افزایش وزن بیشتر در تیمارهای سلنیوم آلی شد. ویتامین تاثیری بر مصرف خوراک در کل دوره نداشت ولی به صورت غیر منتظره‌ای باعث افزایش ضریب تبدیل و کاهش وزن نهایی در آن‌ها شد(01/0 P ). وزن نسبی سینه تحت تاثیر سطح انرژی یا منبع سلنیوم قرار نگرفت. تاثیر ویتامین ای بر وزن نسبی سینه غیر یکنواخت بود. منبع سلنیوم تاثیری بر افت لاشه نداشت ولی افزایش سطح انرژی در تیمارهای سلنیوم آلی باعث افزایش خطی افت لاشه شد. سلنیوم آلی به طور معنی داری باعث افزایش سطح هورمون تیروئیدی T 3 و کاهش نسبت T 4 به T 3 در سطح پایین انرژی شد ولی در سطوح دیگر انرژی تفاوت معنی داری ایجاد نکرد.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی