SUPERVISOR
Masoud Alikhani,Rahman Jahanian
مسعود علیخانی (استاد مشاور) رحمان جهانیان (استاد راهنما)
STUDENT
Samaneh Sayafzadeh
سمانه صیاف زاده
FACULTY - DEPARTMENT
دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390
TITLE
Effect of Soy Genistein on Performance, Immunological Responses, Blood Biochemical Parameters and Ovarian Follicular Development in Laying Hens
The present study aimed to investigate the effect of soy isoflavone (genistein) on performance, immunological responses, blood biochemical parameters and ovarian follicles development in Leghorn laying hens. A total of 150 Hy-line W-36 laying hens of 56 wk of age were used in a completely randomized design with 5 replicates of 5 birds each. Dietary treatments consisted of a control group (without soy genistein) and the levels of 10, 20, 40, 80, and 160 mg/kg of soy genistein, which fed during a 77 days feeding trial including 7 d for adaptation and 70 d as main recording period. Performance parameters including feed intake, egg production, egg weight, egg mass and feed conversion ratio (FCR) were measured periodically. At d 35 and 70, eggs were analyzed for internal and external egg qualities. Antibody titers against Newcastle disease virus (NDV) and sheep red blood cells were measured after each antigen inoculation. At the final day, two randomly-selected birds per replicate were slaughtered and number and diameter of F-follicles and short yolky follicles (SYF) were evaluated. Results showed that there was significant (P 0.01) difference among experimental groups in the light of egg production, egg mass, feed intake and FCR during the first 35 d period. Dietary supplementation with two lowest levels of genistein increased egg production (P 0.01), egg mass and feed intake (P 0.05) compared with control group. The significant differences were observed among the experimental groups concerning egg production, egg mass (P 0.051), and FCR (P 0.01) during second 35 d period. The lowest egg production and egg mass as well as the highest FCR values were related to the birds fed on diets containing 160 mg/kg genistein. Yolk index wasn't affected by dietary treatments. Although dietary treatments had no significant effect on shell thickness, dietary inclusion of genistein caused significant (P 0.01) decrease in eggshell breaking strength and two lowest genistein levels improved (P 0.05) Haugh unit compared with control group. There was no significant difference between experimental groups in the light of egg triglyceride concentration, but yolk cholesterol reduced (P 0.01) as the result of dietary genistein supplementation. In addition, dietary inclusion of genistein compared with control group reduced (P 0.01) serum triglyceride and cholesterol concentrations. Although supplemental genistein improved (P 0.01) NDV antibody titer at d 6 post vaccination, but had no effect on antibody response at d 12 post vaccine inoculation. Dietary treatments had considerable impact on tibial Ca, with the highest Ca concentration assigned to the birds on 80 mg/kg genistein-diets. Dietary genistein inclusion had no obvious effect on number or diameter of SYF and F-follicles. The present findings indicate that using 20-40 mg/kg genistein in laying diets improves performance parameters and egg quality. In addition, supplemental genistein could improve antibody response against different antigens. Keywords: Laying hens, Soy isoflavone, Genistein, Performance, Egg triglyceride and cholesterol, Antibody titer, Ovarian follicle dynamics
مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیر ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا بر عملکرد، پاسخ های ایمنی، فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون و تکامل فولیکول های تخمدانی در مرغان تخم گذار لگهورن به انجام رسید. برای انجام این مطالعه، از 150 قطعه مرغ تخم گذار هایلاین W-36 در سن 56 هفتگی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 5 تکرار و 5 قطعه مرغ تخم گذار به ازاء هر تکرار استفاده شد. تیمار های آزمایشی طی یک دوره عادت پذیری 7 روزه و یک دوره رکورد گیری 70 روزه به پرندگان تغذیه شدند. تیمار های غذایی شامل گروه شاهد (بدون مکمل ایزوفلاونوئید جنیستئین) و گروه های حاوی ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا در سطوح 10، 20، 40، 80و 160 میلی گرم بر کیلوگرم بودند. مؤلفه های عملکردی شامل خوراک مصرفی، درصد تخم گذاری، بازده تولید تخم مرغ ، ضریب تبدیل خوراک و میانگین وزن تخم مرغ به صورت دوره ای اندازه گیری شدند. در روز های 35 و 70 دوره اصلی آزمایش، نمونه های تخم مرغ از لحاظ صفات کیفی داخلی و خارجی مورد آنالیز قرار گرفتند. تیتر آنتی بادی در برابر ویروس نیوکاسل در روز های 6 و 12 بعد از واکسیناسیون و تیتر آنتی بادی در برابر گلبول قرمز گوسفندی (SRBC) در روز 53 و 63 دوره اصلی آزمایش مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور شمارش و اندازه گیری فولیکول های تخمدانی، در روز پایانی آزمایش (روز70)، از هر قفس 2 قطعه پرنده کشتار شده و پس از باز کردن سریع محوطه بطنی، فولیکول های غالب تخمدانی شمارش و قطر آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که از لحاظ درصد تخم گذاری، بازده تولید تخم مرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی، بین تیمار های آزمایشی در 35 روز اول اختلاف معنی داری (01/0 P ) وجود داشت. مصرف دو سطح پایین جنیستئین در مقایسه با گروه شاهد، درصد تخم گذاری (01/0P )، بازده تولیدتخم مرغ و خوراک مصرفی (05/0P ) را افزایش داد. در طی 35 روز دوم آزمایش نیز از نظر درصد تخم گذاری، بازده تولید تخم مرغ (05/0P ) و ضریب تبدیل غذا (01/0P )، اختلاف چشمگیری بین تیمار های آزمایشی مشاهده گردید. ضعیف ترین درصد تخم گذاری و بازده تولید تخم مرغ و همچنین بدترین ضریب تبدیل غذا در هر دو دوره آزمایش، به پرندگانی اختصاص داشت که با سطح 160 میلی گرم بر کیلوگرم جنیستئین مورد تغذیه واقع شدند. از لحاظ شاخص زرده، تفاوت معنی داری بین تیمار های غذایی وجود نداشت. سطوح مختلف ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا تأثیر معنی داری بر ضخامت پوسته در طی 35 روز نخست آزمایش نداشتند. افزودن جنیستئین به جیره در طی 35 روز ابتدایی دوره، به طور معنی داری (01/0P ) استحکام پوسته را نسبت به گروه شاهد کاهش داد. تیمار های آزمایشی در طی 35 روز اول دوره، واحد هاو را تحت ت،ثیر قرار داده، به طوری که دو سطح پایین جنیستئین سویا (10 و 20 میلی گرم بر کیلوگرم)، به طور معنی داری (01/0P ) نسبت به گروه شاهد واحد هاو را افزایش دادند. بین تیمار های آزمایشی از لحاظ غلظت تری گلیسریدهای زرده تخم مرغ تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما غلظت کلسترول زرده در نتیجه استفاده از جنیستئین کاهش (01/0P ) یافت. سطوح مختلف ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا در مقایسه با گروه شاهد، به طور معنی داری (01/0P ) میزان کلسترول و تری گلیسریدهای سرم خون را کاهش دادند و تأثیری بر میزان HDL سرم خون پرندگان نداشتند. استفاده از جنیستئین سویا در مقایسه با گروه شاهد باعث کاهش قابل ملاحظه (01/0P ) LDL سرم خون شد و بین تیمار های آزمایشی از لحاظ تیتر آنتی بادی در روز ششم پس از تجویز نیوکاسل، اختلاف معنی داری (01/0P ) وجود داشت، ولی سطوح مختلف ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا در روز دوازدهم پس از واکسیناسیون تأثیری بر تیتر آنتی بادی نداشتند. نتایج نشان داد که سطوح مختلف ایزوفلاونوئید جنیستئین سویا نسبت به گروه شاهد، تأثیر معنی داری (05/0P ) بر میزان کلسیم استخوان مرغ های تخم گذار داشت. به طوریکه پرندگان تغذیه شده با سطح 80 میلی گرم بر کیلوگرم جنیستئین سویا، بیشترین میزان کلسیم را در استخوان درشت نی داشتند. مکمل نمودن جیره با ایزوفلاونوئید جنیستئین تأثیری بر شمار فولیکول های غالب و زرد کوچک و همچنین قطر آنها نداشت. در مجموع نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می دهد که استفاده از سطوح 20 تا 40 میلی گرم بر کیلوگرم جنیستئین در جیره مرغان تخم گذار، ضمن بهبود مؤلفه های عملکردی، تأثیر بسیار مطلوبی بر کیفیت تخم مرغ خواهد داشت. همچنین جنیستئین می تواند تیتر آنتی بادی در برابر آنتی ژن های مختلف را بهبود بخشد. واژگان کلیدی: مرغان تخم گذار، جنیستئین سویا، عملکرد، پاسخ های ایمنی، کلسترول زرده تخم مرغ