Skip to main content
SUPERVISOR
Gholam-Reza Ghorbani,Mohammad Khorvash
غلامرضا قربانی خراجی (استاد مشاور) محمد خوروش (استاد راهنما)
 
STUDENT
Hosin Omidi mirzai
حسین امیدی میرزائی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390

TITLE

The Effects of Two New Methods of Milk Feeding in Comparison with Conventional Method on Performance, Blood Metabolites and Health Characteristics of Holstein Suckling Calves
The present study was conducted to evaluate the effects of the two new methods of milk feeding regimes compared with a conventional method on performance, blood metabolites and health characteristics of Holstein dairy calves. Forty five Holstein female dairy calves were used in a completely randomized design. Calves were randomly allocated to one of the three treatments consisting of: 1) conventional regime (4 L/d milk from d 1 to 56), 2) step-down regime (6 L/d milk from d 1 to 30, 4 L/d from d 30 to d 45 and 2 L/d from d 45 to d 56), and 3) step-up/step-down regime (6 L/d from d 1 to d 5, 8 L/d from d 5 to d 15, 10 L/d from d 15 to d 35, 8 L/d from d 35 to d 42, 6 L/d from d 42 to d 47, 4 L/d from d 47 to d 52 and 2 L/d from d 52 to d 56, respectively). Neonatal calves received enough colostrum until d 3 of life then placed in their individual places. Calves received equal portions of milk twice daily and starter had same ingredients in all groups. Starter intake was recorded weekly for each calf throughout the experiment and all calves were weaned at d 56 of life. Calves weight measured weekly and skeletal parameters recorded at d 1, 56, and 70 of age. Statistical analyses were conducted over three periods: pre-weaning (week 1 to 8), post-weaning (week 8 to 10) and the complete period (week 1 to 10). Results indicated that total dry matter intake for calves received step-up/step-down regime was higher compared with other groups (P 0.05). Average daily gain for step-up/step-down regime was higher than other groups during the pre and post-weaning and entire periods (P 0.01). Feed efficiency in step-down and step-up/step-down calves were higher compared to conventional regime (P 0.01). Starter intake was greater for step-up/step-down at pre-weaning and entire periods than other treatments (P 0.05). Body length, heart girth, withers height and hip height were greater for step-up/step-down group than conventional and step-down groups (P 0.01). Fecal score, days scoured, and rectal temperature did not differ among experimental groups. Total protein and BHBA were lower for step-up/step-down calves during the pre-weaning and entire periods (P 0.05); however, there were no differences for glucose and albumin among treatments. In conclusion, the results of present study indicated that novel milk feeding regimes compared to conventional pattern improved performance of new born dairy calves. Keywords : Calf, Milk feeding pattern, Starter intake, Average daily gain.
تحقیق حاضر با هدف بررسی اثرات دو الگوی شیردهی کاهشی و افزایشی – کاهشی مرحله ای در مقایسه با روش سنتی بر خصوصیات عملکردی، متابولیت های خونی و سلامتی گوساله های شیرخوار هلشتاین انجام پذیرفت. به همین منظور تعداد 45 رأس گوساله ماده هلشتاین در قالب طرح کاملاً تصادفی به سه تیمار آزمایشی اختصاص یافتند (15 گوساله در هر تیمار). تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل: 1) گروه کنترل با ارائه شیر به میزان 4 کیلوگرم در روز به طور ثابت تا زمان شیرگیری (روش سنتی)، 2) ارائه شیر بصورت الگوی کاهش تدریجی (6 لیتر تا 30 روزگی، 4 لیتر تا 45 روزگی و 2 لیتر تا 56 روزگی) و 3) ارائه شیر بصورت الگوی افزایشی – کاهشی (6 لیتر تا 5 روزگی، 8 لیتر تا 15 روزگی، 10 لیتر تا 35 روزگی، 8 لیتر تا 42 روزگی، 6 لیتر تا 47 روزگی، 4 لیتر تا 50 روزگی و 2 لیتر تا 56 روزگی ) بودند. گوساله‌های تازه متولد شده تا 3 روزگی با مقدار کافی آغوز تغذیه شده و سپس در جایگاه های انفرادی قرار داده شدند. شیر در 2 وعده به گوساله ها ارائه می شد و خوراک آغازین برای تمامی تیمارها مشابه بود. خوراک آغازین مصرفی بصورت هفتگی ثبت ‌می گردید و کلیه گوساله ها در سن 56 روزگی از شیر گرفته شدند. وزن کشی به صورت هفتگی و اندازه گیری رشد اسکلتی در روزهای 1، 56 و 70 آزمایش انجام شد.آنالیز آماری فراسنجه‌های اندازه گیری شده برای 3 دوره انجام شد: قبل از شیرگیری (1 تا 8 هفتگی)، بعد از شیرگیری( 8 تا 10 هفتگی) و کل دوره ( 1 تا 10 هفتگی) انجام پذیرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که ماده ی خشک مصرفی در تیمارهای کاهشی و کاهشی – افزایشی مرحله ای بیشتراز تیمار کنترل بود(05/0 P ). افزایش وزن روزانه در دوره ی قبل از شیرگیری، بعد از شیرگیری و در کل دوره برای تیمارهای کاهشی و کاهشی – افزایشی مرحله ای در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود (01/0 P ). بازده مصرف خوراک برای گوساله های تیمار الگوی کاهشی و الگوی افزایشی – کاهشی مرحله ای در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود (01/0 P ). مصرف استارتر برای گوساله های تیمار الگوی افزایشی – کاهشی در دوره قبل از شیرگیری و کل دوره در مقایسه با دیگرگروهها بالاتر بود(05/0 P ). طول بدن، دور سینه، ارتفاع جدوگاه و ارتفاع کپل گوساله های تیمار افزایشی- کاهشی که شیر بیشتری دریافت کرده بودند در مقایسه با گوساله های گروه کنترل و الگوی کاهشی بیشتر بود (01/0 P ). نمره مدفوع، روزهای ابتلا به اسهال و دمای رکتوم تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. پروتئین کل و بتاهیدروکسی بوتیرات برای تیمار کاهشی در دوره قبل از شیرگیری و کل دوره پایین تر بود (05/0 P )، اما برای گلوکز و آلبومین اختلافی بین تیمارها مشاهده نشد. در کل نتایج این تحقیق نشان می دهد که روشهای شیردهی نوین در مقایسه با الگوی ارائه محدود شیر منجر به بهبود عملکرد گوساله های شیرخوار می شود. کلمات کلیدی: گوساله شیرخوار، الگوی تغذیه شیر، مصرف خوراک آغازین، افزایش وزن روزانه.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی