Skip to main content
SUPERVISOR
Sayedamirhossein Mahdavi,Mehdi Rahim malek,Hamid reza Rahmani
سیدامیرحسین مهدوی (استاد راهنما) مهدی رحیم ملک (استاد مشاور) حمیدرضا رحمانی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Mohammad Rahimi hossein abadi
محمد رحیمی حسین آبادی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Evaluation of the Synergism Effects of Artemisia dracunculus, Myrtus communis and Ducrosia anethifolia–Extract Residues on Antioxidant Indices, Immunological Responses and Performance of Laying Hens
The current study was conducted to evaluate the synergistic effect of Artemisia dracunculus , Myrtus communis and Ducrosiaanethifolia extract residues on performance, egg quality, blood biochemistry parameters, ileal bacterial enumeration, intestinal histology, immunological responses, antioxidant indices of blood and liver, and fatty liver indices in laying hens. In this study, 180 Hy-line W-36 Leghorn hens of 52 weeks of age were randomly assigned among 9 treatments with 4 cages of 5 birds each. Dietary treatments consisted of positive control (basal diet with 20 ppm vitamin E), negative control (NC, basal diet without vitamin E or residues), NC with 50 g/kg Myrtus residues, NC with 50 g/kg tarragon residues, NC with 50 g/kg D. anethifolia residues, NC with 25 g/kg Myrtus and 25 g/kg D. anethifolia residues, NC with 25 g/kg Tarragon and 25 g/kg D. anethifolia residues, NC with 25 g/kg Myrtus and 25 g/kg tarragon residues and NC with 16.6 g/kg Myrtus , 16.6 g/kg tarragon and 16.6 g/kg D. anethifolia residues, that fed during a 80 d feeding trial including 10 days for adaptation period and 70 days as main recording period. Performance parameters including feed intake, feed conversion ratio, egg production percentage, egg weight, egg mass and also egg quality were calculated on d 35, and 70 of experiment. To investigate the immunological response, sheep red blood cells (SRBC) were injected in twice with 10 d interval; thereby, hens were bled 6 and 12 d after the first and second injection, respectively. Moreover, Newcastle disease virus was injected and then sera were taken 6 d after injection. In addition, differential leukocyte counts were evaluated at the end of experiment. At the end of experiment, two birds of each cage were exsanguinated to evaluate the relative weight of liver, spleen as well as pancreas, and also to sample ileal content and jejunal morphology. The results of this experiment showed that administration of the mixture of Myrtus and D. anethifolia -residues resulted in increased villus height to crypt depth ratio (P 0.05), improved antibody titer against SRBC (P=0.07) and Newcastle disease virus (P 0.05) and spleen weight (P 0.001), caused a decrease in heterophil to lymphocyte ratio (P 0.05) and a reduction in hepatic and serum MDA concentration. Moreover, dietary supplementation of the mixture of tarragon and D. anethifolia residues led to a decrease in the ileal Escherichia coli enumeration (P 0.01), an improvement in performance indices like egg production percentage (P 0.001), egg production efficiency (P 0.0001), feed conversion ratio (P 0.001) and egg shell thickness (P 0.01). Additionally tarragon residues resulted in decreased serum triglyceride (P 0.05) and cholesterol (P 0.0001) concentration. In general, results indicate that the best immunological and histological responses were observed when 50 g/kg of Myrtus and D. anethifolia -residues were supplemented in
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات هم کوشی پسماند ترخون، مورد و مشکک بر عملکرد، صفات کیفی تخم‌مرغ، فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون، شمارش میکروبی محتویات ایلیوم، هیستولوژی روده کوچک، پاسخ‌های ایمونولوژیک، شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی خون و کبد و نیز شاخص‌های کبد چرب در مرغ‌های تخم‌گذار انجام گردید. این آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 9 تیمار، 4 تکرار و 5 پرنده در هر تکرار انجام گرفت. تیمارها به ترتیب شامل 1- کنترل مثبت (جیره حاوی 20 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین E)، 2- کنترل منفی (جیره بدون ویتامین Eو پسماند)، 3، 4 و 5- کنترل منفی با 50 میلی گرم بر کیلوگرم پسماند مورد، ترخون و مشکک، 6، 7 و 8- دارای نسبت 25 میلی گرم بر کیلوگرم از هر پسماند و 9- 6/16 میلی گرم بر کیلوگرم از هر پسماند را دارا بودند. طول دوره آزمایش 70 روز بود و 10 روز نیز به عنوان دوره عادت پذیری در نظر گرفته شد. فراسنجه‌های عملکردی شامل خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک، درصد تولید، وزن و بازده تولید تخم‌مرغ در سه بازه زمانی شامل 35 روز اول، 35 روز دوم و کل دوره محاسبه گردید و شاخص‌های کیفی تخم‌مرغ در پایان دوره اول و دوم مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور بررسی پاسخ‌های ایمنی پرندگان، تزریق گلبول‌های قرمز گوسفندی (SRBC) در دو زمان به فاصله 10 روز انجام و 6 روز پس از تزریق اول و 12 روز پس از تزریق دوم نمونه‌گیری خون صورت گرفت. هم‌چنین 10 روز قبل از اولین تزریق SRBC واکسن نیوکاسل تجویز شد و نمونه‌گیری از خون 6 روز پس از آن صورت گرفت. شمارش تفکیکی گلبول‌های سفید در پایان مرحله دوم آزمایش انجام شد. در پایان دوره آزمایش دو پرنده از هر قفس به منظور بررسی وزن نسبی کبد، قلب، طحال و پانکراس و هم‌چنین نمونه‌برداری از محتویات ایلیوم و بافت مخاطی ژژنوم کشتار شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از پسماند مورد و مشکک علاوه بر افزایش نسبت طول پرز به عمق کریپت (05/0p ) و بهبود پاسخ‌های هومورال ثانویه (07/0p=) علیه SRBC، تیتر آنتی بادی علیه ویروس نیوکاسل (05/0p ) و وزن نسبی طحال (001/0p )، موجب کاهش نسبت هتروفیل به لنفوسیت (05/0p ) و نیز کاهش غلظت MDA کبدی (05/0p ) و خون (09/0p=)گردید. استفاده از پسماند ترخون و مشکک نیز علاوه بر کاهش جمعیت اشرشیاکلی محتویات ایلیومی (01/0p )، موجب بهبود شاخص های عملکردی همچون درصد تولید تخم مرغ (001/0p )، بازده تولید تخم مرغ (0001/0p )، ضریب تبدیل غذا (001/0p ) و ضخامت پوسته (01/0p ) گردید. همچنین پسماند ترخون موجب کاهش غلظت تری گلیسرید (05/0p ) و کلسترول (0001/0p ) پلاسما شد. لذا یافته های مطالعه حاضر بیانگر آن است که بهترین پاسخ های ایمنولوژیک و هیستولوژیک مرغ های تخم گذار زمانی مشاهده می گردد که از مقدار 50 میلی گرم بر کیلوگرم مخلوط پسماند مورد و مشکک در جیره مرغ های تخم گذار استفاده شود؛ حال آن که بهترین پاسخ های عملکردی متعلق به پرندگانی بود که از مخلوط پسماند ترخون و مشکک استفاده کردند. این نتایج وجود رابطه هم کوشی بین مواد موثره گیاهی را بر بهبود پاسخ های فیزیولوژیک تقویت می نماید.

ارتقاء امنیت وب با وف بومی