Skip to main content
SUPERVISOR
Ebrahim Ghasemi,Gholam-Reza Ghorbani,Masoud Alikhani,Saeed Ansari
ابراهیم قاسمی (استاد راهنما) غلامرضا قربانی خراجی (استاد مشاور) مسعود علیخانی (استاد راهنما) سعید انصاری مهیاری (استاد مشاور)
 
STUDENT
Saman Rashidi
سامان رشیدی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1395

TITLE

Effect of increasing wheat straw particle size on rumen fermentation, chewing activity and performance of lactating dairy cows
The aim of this study was to investigate the effects of straw particle size on rumen fermentation, chewing activity and performance of Holstein dairy cows in early lactation. Twelve Holstein dairy cows (114.09± 11.76 DIM, 48.69 ± 3.24 kg milk yield, 600±18 kg BW and 2.66± 0.26 BCS (average± SD)) were used in a replicated Latin square design with 3 treatments and 3 periods in 28 days. Treatments contained 10% wheat straw with different particle sizes: 1) Fine particle size. 2) Medium particle size. 3) Coarse particle size which were 6.9, 13.3 and 22 mm, respectively. Diets were similar in energy and protein concentration and cows were fed adlibitum with a forage concentrate ratio 32 to 68. Geometric mean particle size of rations with fine, medium and large, straw were 3.38, 3.68 and 4.29 mm, respectively. In experimental diets with increasing straw particle size, retained DM on 19 mm increased on the sieve and that of 8 and 1.18 sieve decreased. However, physical effective fiber was not affected by experimental treatments. By increasing the particle length of straw, cows tended to consume large particles (19 mm), especially in the early hours (4 hours), although at the end of the day, the cows receiving small and medium sized straw consumed the same level of large particles. Intake of large straw also took long particles and consumed a large percentage of fine particles (concentrates). The yield of milk production and the efficiency of milk production and the production of milk compounds were not affected by the treatments. Digestion of DM, OM and NDF increased with increasing straw particle size. Feed intake was similar among diets, but eating time linearly increased, and ruminating time tended to decrease. No significant different was not observed for rumen and fecal pH. Blood urea was affected by experimental treatments along with particle size enhancement (p 0.05). The results of this study show that increasing the straw particle size in high concentrate diets did not have a positive effect on yield, but because of the selection activity against long particles (increased concentrate intake), cows tended to spend less rumination as well as had lower fiber digestibility. Key words : Straw Particle Size, PeNDF, Sorting, Dairy Cow Performance.
هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اندازه ذرات کاه گندم بر تخمیر شکمبه، فعالیت جویدن و عملکرد گاوهای شیرده هنگام تغذیه با جیره‌های پر کنسانتره بود. در این آزمایش از 12 رأس گاو هلشتاین شیرده (روزهای شیردهی 8/11 ± 114 روز، تولید شیر 2/3 ± 7/4? کیلوگرم، وزن بدن 18 ± 600 کیلوگرم و نمره بدنی 26/0 ± 64/2، میانگین ± انحراف معیار) در قالب طرح مربع لاتین 3×3 تکرار شونده با 4 مربع و 3 تیمار و 3 دوره 28 روزه انجام شد. جیره‌های آزمایشی شامل10 درصد کاه گندم (بر اساس ماده خشک) شامل اندازه ذرات 1) ریز (میانگین هندسی 9/6)، 2) متوسط (میانگین هندسی3/13) و 3) درشت (میانگین هندسی 22 میلی‌متر) بود. اجزای جیره‌ها و غلظت مواد مغذی بین جیره‌ها یکسان بود. جیره ها براساس انرژی و پروتئین متوازن شدند. تغذیه گاوها به صورت انتخاب آزاد با جیره‌های با نسبت علوفه به کنسانتره 32 به 68 انجام شد. میانگین هندسی برای جیره‌های حاوی کاه ریز، متوسط و درشت به ترتیب 4/3، 7/3 و 3/4 میلی‌متر بود. در جیره های آزمایشی با افزایش اندازه ذرات کاه، ذرات باقیمانده روی الک 19 میلی‌متر افزایش و روی الک‌های 8 و 18/1 بطور خطی کاهش یافت. در کل ضریب و سطح موثر فیزیکی در سامانه دو الکی و سه الکی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند. با افزایش اندازه ذرات کاه، گاوها تمایل به مصرف ذرات درشت (19 میلی‌متر) بخصوص در ساعت اولیه (4 ساعت) داشتند هرچند در پایان روز گاوهای دریافت کننده کاه ریز و متوسط سطح مشابهی از ذرات درشت را مصرف می‌کردند با این وجود گاوهای مصرف کننده کاه درشت نیز ذرات درشت را پس‌زده و درصد بیشتری از ذرات ریز را (کنسانتره) مصرف می‌کردند. عملکرد تولید شیر و کارآیی تولید شیر و تولید ترکیبات شیر تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. گوارش‌پذیری ماده خشک، ماده آلی و بخصوص NDF با افزایش اندازه ذرات افزایش یافتند. مصرف خوراک بین جیره‌های آزمایشی یکسان بود اما زمان صرف شده صرف خوردن به شکل خطی افزایش ولی زمان صرف شده نشخوار تمایل به کاهش داشت. pH شکمبه، مدفوع و پارامترهای خونی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند اما اوره خون افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که افزایش اندازه ذرات کاه در جیره‌های پر کنسانتره نه تنها تاثیر مثبتی بر عملکرد نداشت بلکه بدلیل فعالیت انتخاب علیه ذرات درشت گاوها تمایل به نشخوار کمتر البته خوردن بیشتر شد و همچنین قابلیت هضم الیاف کمتر و مصرف کنسانتره بیشتر داشتند. کلمات کلیدی : اندازه ذرات کاه، الیاف موثر فیزیکی، فعالیت انتخاب، عملکرد گاوهای شیری

ارتقاء امنیت وب با وف بومی