Skip to main content
SUPERVISOR
Ali Nasirpour,Javad Keramat,Amir Hosein Goli
علی نصیرپور (استاد مشاور) جواد کرامت (استاد راهنما) سیدامیرحسین گلی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Zahed Abdi
زاهد عبدی کردکندی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1391

TITLE

Production of Red Grape Juice-Milk Drink and Evaluation of Its Physicochemical and Organoleptic Properties
Due to high nutritional value, dairy products especially milk are widely consumed by people which persuade manufacture to produce various products. Milk-juice beverage is a type of acidified milk drink which has been produced from milk, fruit juice, sugar and stabilizer mixtures. Red grape juice is considered as one of the most delicious drinks that Iranian people consume particulary in the summer time as a blood purgation and reduction hypertension. This juice contains organic acids (malic acid, tartaric acid and ascorbic acid); phenolic compounds and anthocyanins. Whey separation is a common problem in production and storage of acidified milk drinks (AMDs) which is due to the casein instability and sedimentation at low pH (4.6?.) To prevent or reduce protein aggregation, different stabilizers are used. In this study, pectin, tragacanth and their mixture (at 50:50 ratio) at concentrations such as 0.2, 0.3 and 0.4% w/w were used to improve stability of milk-red grape juice drink. The effect of red grape juice content was also evaluated at concentrations of 40, 50 and 60%. The parameters of sedimentation and whey separation of the treatments were determined after 12 days storage. The results showed that treatments containing 0.2, 0.3 and 0.4 pectin with 60% red grape juice, had the highest stability, respectively. After that, the optimal formulation was prepared and stored at refrigerator for 30 days and its physicochemical properties were investigated. The results showed that the effect of milk, red grape juice and pectin contents on sedimentation and whey separation were significant (p?0.05). The amount of anthocyanins, total phenolic compounds and antioxidant capacity of all the samples were increased over the storage. Those samples containing 60% red grape juice, 10% milk, 30% water and 0.2% pectin was selected as the best product wich showed the lowest sedimentation and whey separation. The results revealed that the production of milk-red grape juice drink with the lowest sedimentation and whey separation could be feasible by using pectin. Keywords: Red grape juice, Hydrocolloids, Milk-juice beverage, Milk-red grape juice
محصولات لبنی و به خصوص شیر به علت ارزش تغذیه ای فراوان به وفور مورد مصرف اکثر افراد جامعه قرار می گیرند که این حجم زیاد استقبال موجب گردیده است که تولیدکنندگان صنایع لبنی تلاش دوچندانی برای ایجاد تنوع در فرمولاسیون انجام دهند. نوشیدنی شیر-آب میوه نوعی نوشیدنی شیر اسیدی است که از مخلوط شیر و آب میوه و اضافه کردن شکر و پایدارکننده حاصل می شود. آب انگور قرمز یکی از نوشیدنی های گوارا به شمار می آید که مردم ایران به عنوان تصفیه کننده خون و کاهنده فشار خون می نوشند. این آب میوه دارای اسیدهای آلی (اسیدمالیک، اسید تارتاریک و اسید آسکوربیک)، ترکیبات فنولیک و رنگدانه های آنتوسیانینی است. نوشیدنی شیر-آب انگور قرمز نوعی نوشیدنی شیر اسیدی است که مهمترین موضوع در تولید چنین محصولی ایجاد پایداری مناسب آن به دلیل pH پایین (6/4?) می باشد که باعث رسوب کازئین موجود در شیر در این pH و دوفازی شدن آن می شود. برای پایداری این محصولات می توان از صمغ استفاده کرد که در این تحقیق از صمغ های پکتین، کتیرا و مخلوط آن ها (به نسبت 50:50) در غلظت های 2/0، 3/0 و 4/0 درصد جهت پایدار کردن نوشیدنی شیر-آب انگور استفاده شد. همچنین اثر غلظت آب انگور در 3 سطح 40، 50 و 60 درصد نیز در پایداری محصول بررسی شد. پایداری شیر-آب انگور بعد از 12 روز انبارداری و با اندازه گیری درصد رسوب و درصد دوفازی شدن تعیین شد. بر اساس یافته های این تحقیق تیمارهای حاوی پکتین 2/0، 3/0 و 4/0 به ترتیب بالاترین پایداری را در محصول ایجاد کردند. کمترین درصد دوفازی شدن و رسوب در محصولی با 60% آب انگور مشاهده شد. به منظور بررسی عمر ماندگاری محصولات، فرمولاسیون بهینه نوشیدنی شیر-آب انگور به مدت 30 روز در دمای یخچال نگهداری و خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر میزان آب انگور/شیر و میزان پکتین و اثر متقابل بین متغیرها بر میزان رسوب و دوفازی نوشیدنی معنی دار بود. در هر 6 تیمار انتخاب شده میزان آنتوسیانین، ترکیبات فنولیک و ظرفیت آنتی اکسیدانی در انتهای انبارداری به نسبت ابتدای تولید بیشتر شد. به طوری که تنها عاملی که باعث تفکیک بین آن ها برای انتخاب بهترین محصول شد میزان رسوب و دوفازی آن ها بود. تیمار حاوی 60 درصد آب انگور، 10 درصد شیر و 2/0% پکتین به دلیل کمترین رسوب و دوفازی به عنوان بهترین محصول انتخاب شد. یافته ها نشان داد که تولید نوشیدنی شیر-آب انگور قرمز با کمترین رسوب و دوفاز شدن با استفاده از پکتین امکان پذیر می باشد. واژه های کلیدی : آب انگور قرمز، شیر- آب میوه، شیر-آب انگور، پایداری

ارتقاء امنیت وب با وف بومی