Skip to main content
SUPERVISOR
Nafiseh Soltanizadeh,Amir Hosein Goli
نفیسه سلطانی زاده (استاد راهنما) سیدامیرحسین گلی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Shahrzad Sharifimehr
شهرزاد شریفی مهر

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده کشاورزی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Effect of Nanocarrier Coating Containing Aloe vera and Eugenol on Quality Properties and Shelf-life of Fresh and Fried Shrimp
Shrimp is known as a rich source of nutrients but it has a limited shelf life because of its severe perishability. In this study the effect of shrimp coating with edible nanoemulsion containing different concentrations of eugenol and Aloe vera on physicochemical properties of shrimp during cold storage and deep fat frying was evaluated. Hereupon, the mixtures containing 0%, 1% and 2% Aloe vera, 0%, 1.5% and 3% eugenol and Tween 80 as an emulsifier were prepared and treated with ultrasound at frequency of 20 kHz and power of 300 W during 30 min to produce nanoemulsion. Then experiments were continued in three parts. First, the properties of nanoemulsions such as pH, particle size, viscosity, color, turbidity and antioxidant activity were evaluated. Then, shrimps were coated with nanoemulsions and some physicochemical properties including pH, drip loss, cooking loss, color, texture and Thiobarbitoric acid index of shrimp in 1, 3, 5 and 7 days after storage at 4?C were investigated. At last coated shrimps were fried at 160?C for 6 min and cooking loss, fat absorption, texture, color, peroxide and Thiobarbitoric acid index were studied at first, second and third months of storage at -18?C. The results of this study showed that production of nanoemulsions from eugenol and Aloe vera caused significance increase in antioxidant activity of both compounds (p 0.05). Also by increasing Aloe vera concentration, pH and lightness of nanoemulsion decreased significantly while redness, yellowness, turbidity and antioxidant activity considerably increased (p 0.05). On the other hand, by increasing eugenol concentration in nanoemulsion, viscosity, antioxidant activity, turbidity and yellowness increased remarkably (p 0.05) and particle size, lightness and redness decreased (p 0.05). After coating of shrimp with the nanoemulsions, it specified that drip loss of coated shrimps decreased severely during storage at 4?C. Also changing in pH, oxidation, color and texture were much slower in coated shrimps than that of uncoated (p 0.05). Overall, the best results were related to the coated samples with nanoemulsion containing 3% eugenol and 2% Aloe vera . Besides, the application of coating for fried shrimps caused significance reduction in lightness and fat absorption during frying. Also, the rate of peroxide and TBA value increase slowed down during frozen storage (p 0.05). These coating increased a* and b* as well as all texture parameters (p 0.05).Altogether, according to the results, the best nanoemulsion coating was containing 3% eugenol and 2% Aloe vera which improved shrimp properties during cold storage, frying and frozen storage.
میگو به عنوان یکی از منابع سرشار از مواد مغذی شناخته می شود ولی به دلیل فسادپذیری زیاد از عمر ماندگاری کمی برخوردار است. مطالعه حاضر به ارزیابی اثرات پوشش دهی میگو با استفاده از پوشش خوراکی حاوی نانوامولسیون اوژنول و آلوئه ورا در غلظت های مختلف و بررسی اثر آن طی نگهداری به صورت سرد و پس از سرخ کردن به عنوان روشی جدید برای افزایش عمر نگهداری این محصول می پردازد. در این راستا از سه غلظت 0، 1 و 2 درصد آلوئه ورا و سه غلظت 0، 5/1 و 3 درصد اوژنول همراه با امولسیفایر توئین 80 استفاده گردید. مخلوط های ذکر شده پس از تولید با استفاده از اولتراسونیک با فرکانس 20 کیلوهرتز، توان 300 وات به مدت 30 دقیقه به صورت نانوامولسیون در آمدند. سپس آزمایشات در سه بخش ادامه یافت. در بخش اول ویژگی های نانوامولسیون های تولیدی از جمله pH اندازه و توزیع ذرات، ویسکوزیته، رنگ، کدورت و خاصیت آنتی اکسیدانی آنها مورد بررسی قرار گرفت. در بخش بعد پس از پوشش دهی میگوها با نانوامولسیون های تولیدی، ویژگی هایی از جمله pH، خروج خونابه، افت پخت، رنگ، بافت و شاخص تیوباربیتوریک اسید میگوها در روزهای اول، سوم،پنجم و هفتم انبارداری در دمای 4 درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت میگوهای پوشش دهی شده در دمای 160 درجه سانتی گراد به مدت 6 دقیقه سرخ شده و میزان افت پخت، جذب روغن، بافت، رنگ، عدد پراکسید و شاخص تیوباربیتوریک اسید در ماه های اول، دوم و سوم نگهداری در دمای 18- درجه سانتی گراد ارزیابی گردیدند. نتایج این مطالعه نشان داد که تولید نانوامولسیون از اوژنول و آلوئه ورا سبب افزایش قابل توجه خاصیت آنتی اکسیدانی این دو ترکیب شد (05/0 p). همچنین با افزیش غلظت آلوئه ورا، میزان pH و شدت روشنایی نانوامولسیون ها به طور معنی داری کاهش و شدت قرمزی، زردی، کدورت و خاصیت آنتی اکسیدانی به طور معنی داری افزایش یافت (05/0 p). از سوی دیگر با افزایش غلظت اوژنول در نانوامولسیون ها، ویسکوزیته، خاصیت آنتی اکسیدانی، کدورت و زردی به میزان قابل توجهی افزایش (05/0 p) و اندازه ذرات، روشنایی و قرمزی کاهش یافت (05/0 p). پس از پوشش دهی میگوها با نانوامولسیون های تولیدی نیز مشخص گردید طی انبارداری در دمای 4 درجه سانتی گراد، میزان خروج خونابه در میگوهای پوشش دهی شده به شدت کاهش می یابد. همچنین تغییرات pH، اکسیداسیون، تغییرات رنگ و بافت با شدت بسیار کمتری در میگوهای پوشش دهی شده نسبت به انواع بدون پوشش به وقوع می پیوندد (05/0 p). به طور کلی بهترین نتایج مربوط به پوشش حاوی 3 درصد اوژنول و 2 درصد آلوئه ورا بود. از سوی دیگر، استفاده از پوشش‌های یاد شده بر میگوهای سرخ شده و نگهداری شده به صورت منجمد نیز به صورت قابل توجهی باعث کاهش جذب روغن حین سرخ کردن و پارامتر روشنایی شد و توانست روند افزایش عددپراکسید و TBA را کندتر نماید (05/0 p). این پوشش ها باعث افزایش a* و b* و تمامی پارامترهای بافت شدند (05/0 p). در مجموع با توجه به نتایج بدست آمده استفاده از نانومولسیون حاوی 3 درصد اوژنول و 2درصد آلوئه ورا بهترین پوشش تهیه شده در این تحقیق برای بهبود خصوصیات میگو چه به صورت نگهداری سرد و چه به صورت سرخ شده می باشد. کلمات کلیدی: نانوامولسیون، پوشش دهی، میگو، اوژنول، آلوئه ورا

ارتقاء امنیت وب با وف بومی