SUPERVISOR
Issa Ebrahimi dorcheh,Omidvar Farhadian
عیسی ابراهیمی درچه (استاد مشاور) امیدوار فرهادیان (استاد راهنما)
STUDENT
Leila Daghighi
لیلا دقیقی
FACULTY - DEPARTMENT
دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1388
TITLE
Culture of Euchlanis dilatata as Live Food in Aquaculture Industry
Use of live foods for mass production of fish larvae is one of the most important practices in aquaculture industry due to better survival and growth rate as well as resistance to stress conditions. Indeed, fishes throughout their life time both in nature and in aquaculture systems are mostly dependent on small aquatic invertebrates such as zooplankton and zoobenthos. Therefore, production of cheap and adequate live foods with high quality seems to be necessary to enhance survival and growth of fish and shrimp larvae in aquaculture industry. Although artificial foods are widely used as starter food in aquaculture, planktonic organisms, especially rotifers, cladocerans and copepods are more important at the beginning of larval rearing. Rotifers are known as the smallest metazoan and apply as live food for both freshwater and marine larvae. They are very important zooplankton in feeding of larvae because of their high species diversity, easy access, small and appropriate size, relatively slow moving, fast reproduction, suitable nutritional value and ingestion of microalgae. Of rotifers, the main freshwater zooplankton assembelages, the species of Euchlanis dilatata (Family: Euchlanidae) is cosmopolitan. This species inhabits eutrophic freshwaters. Generally, E. dilatata has a lorica length of 204 µm and lorica width of 158 µm. Therefore, this research aims to investigate E. dilatata as live food in aquaculture industry. Thus, in this research three experiments were designed. In the first experiment, we studied effects of different diets (10 dietry treatments containing Scenedesmus quadricauda , Chlorella vulgaris , yeast ( Saccharomyces cerevisiae ), alfalfa meal ( Medicago .), cattle manure, poultry manure, mixture of cattle manure and poultry manure, mixture of C.vulgaris and yeast, mixture of S. quadricauda and yeast, mixture of C. vulgaris , S. quadricauda and yeast, in the same ratio by nitrogen weight) on population growth of E. dilatata as completely randomized design with three replicates. In the second experiment, the effects of different concentrations of microalgae C. vulgaris and S. quadricauda (six diets including high algal comcentration (10×10 6 cell/ml), medium algal concentration (1×10 6 cell/ml) and low algal comcentration (0.1×10 6 cell/ml) on production and growth rate of E. dilatata were investigated. In the third experiment, mass cultivation of E. dilatata (at two culture volume of 10L and 25L) carried out using two microalgae of C. vulgaris and S. quadricauda . In all experiments, population density, specific growth rate and doubling time were determined, separately. The results showed that maximum population E. dilatata density (160 ind./ml) was obtained fed on C. vulgaris following by poultry manure and S. quadricauda . In addition, E. dilatata fed on yeast and C. vulgaris had highest lorica length (153 µm) and lowest lorica length (108 µm) in population, respectively. Results also showed that microalgal type and concentration had significant effect on E. dilatata population (P 0.05). The E. dilatata fed on C. vulgaris at concentration of 10×10 6 cell/ml had the highest population density (391 ind./ml), maximum specific growth rate (0.48 day -1 ) and shortest population doubling time (1.44 day). Mass culture of E. dilatata showed that this species reached a density between 3.56 and 285.5 ind./ml depend on culture volume and diet. In conclusion, based on production and growth rate, E. dilatata could be used as a suitable live food for aquaculture industry. Keywords: Euchlanis dilatata , Freshwater rotifer, food diets, Scenedesmus quadricauda , Chlorella vulgaris
استفاده از غذاهای زنده برای تولید انبوه لارو ماهیان یکی از مهمترین فعالیت ها در صنعت آبزی پروری است. در پرورش گونههای مختلف ماهیان، تولید انبوه لارو یک مشکل عمده به حساب میآید. به منظور تولید لاروهایی با میزان رشد بالا، بازماندگی مناسب و همچنین مقاومت در برابر شرایط استرس زا، غذاهای زنده اهمیت بسیاری دارند. ماهی ها در تمام طول زندگی شان هم در طبیعت و هم در سیستم های آبزی پروری وابسته به بی مهرگان کوچک از جمله زئوپلانکتون ها و کف زیان جانوری هستند. بنابراین تولید کافی، با کیفیت و کم هزینه ارگانیسم های زنده غذایی، برای افزایش بقاء و رشد مراحل اولیه لاروی ماهی و میگو در صنعت آبزی پروری ضروری به نظر میرسد. اگرچه غذاهای مصنوعی به عنوان غذای آغازین، استفاده ی گسترده ای در آبزی پروری دارند اما زئوپلانکتون ها به ویژه روتیفر ها، آنتن منشعب ها و پاروپایان اهمیت زیادتری در آغاز پرورش لارو دارند. روتیفرها به عنوان کوچکترین متازو شناخته شده و از غذاهای زنده هم در پرورش لارو ماهیان آب شور و هم آب شیرین محسوب می شوند. آن ها به دلیل تنوع گونه ای زیاد، دسترسی آسان، اندازه کوچک و مناسب، حرکت نسبتاً آرام، تولید مثل سریع، ارزش غذایی مناسب و قابلیت هضم ریزجلبک ها در تغذیه لارو آبزیان پرورشی اهمیت بالایی دارند. در بین روتیفرها که مهمترین اجتماعات زئوپلانکتونی هستند، گونه dilatata Euchlanis (از خانواده Euchlanidae) در تمام جهان پراکنش دارد. این گونه در آبهای شیرین یوتروفیک زندگی می نماید. عموماً گونه E. dilatata دارای طولی در حدود 204 میکرون و عرض 158 میکرون میباشد. این تحقیق با هدف بررسی E. dilatata برای استفاده به عنوان غذای زنده در پرورش لارو آبزیان انجام شد. بدین منظور سه آزمایش طراحی شد. آزمایش اول، تأثیر جیره های غذایی مختلف (10 تیمار غذایی شامل جلبک Scenedesmus quadricauda ، Chlorella vulgaris ، مخمر ( Saccharomyces cerevisiae )، پودر یونجه( Medicago .)، کود گاوی، کود مرغی، مخلوط کود گاوی+ کود مرغی، مخلوط جلبک کلرلا+مخمر، مخلوط جلبک سندسموس+مخمر و مخلوط جلبک کلرلا+سندسموس+مخمر) بر تولید و رشد گونه E. dilatata در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرارتحقیق شد. در آزمایش دوم، تأثیر غلظت های مختلف دو جلبک کلرلا و سندسموس بر میزان تولید و رشد E. dilatata (6 تیمار غذایی شامل جلبک کلرلا و سندسموس در سطح زیاد 10 6 ×10 سلول در میلی لیتر ، متوسط 10 6 ×1 سلول در میلی لیتر و کم 10 6 ×1/0 سلول در میلی لیتر) بررسی گردید و آزمایش سوم، کشت انبوه E. dilatata (در دو حجم 10 لیتر و 25 لیتر) با دو ریز جلبک C. vulgaris و S . quadricauda انجام گردید. در هر سه آزمایش تراکم جمعیت، میزان رشد ویژه و مدت زمان دو برابر شدن جمعیت به طور مجزا محاسبه شد. نتایج نشان داد که بالاترین تراکم (160 فرد در میلی لیتر) با جلبک C. vulgaris و به دنبال آن با کود مرغی و جلبک سندسموس به دست آمد. E. dilatata تغذیه شده با مخمر و کلرلا بیشترین (153 میکرون) و کمترین طول لوریکا (108 میکرون) را داشتند. از سوی دیگر، نتایج نشان داد که نوع و غلظت جلبک تاثیر معنی داری را بر روی جمعیت E. dilatata داشت (05/0 P) . بالاترین میزان تراکم (391 فرد در میلی لیتر)، بیشترین میزان رشد ویژه (48/0 در روز) و کوتاهترین زمان دو برابر شدن جمعیت (44/1 روز) در تغذیه با جلبک کلرلا در سطح زیاد به دست آمد. پرورش انبوه این گونه نشان داد که تراکم جمعیت بین 56/3 و 5/285 فرد در میلی لیتر بسته به نوع جیره و حجم کشت متفاوت است. در مجموع، بر اساس میزان تولید و رشد ویژه E. dilatata می تواند به عنوان غذای زنده مناسب در آبزی پروری استفاده شود. کلمات کلیدی: Euchlanis dilatata ، روتیفر آب شیرین، جیره های غذایی، Scenedesmus quadricauda ، Chlorella vulgaris