Skip to main content
SUPERVISOR
Mohammad Fazilati,Mansoureh Malekian,Mohamoud-Reza Hemami
محمد فضیلتی (استاد مشاور) منصوره ملکیان (استاد راهنما) محمودرضا همامی (استاد راهنما)
 
STUDENT
Fershteh Ghaderi
فرشته قادری

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1386

TITLE

The phylogenetic relationships and conservation status of Dipodidae ( Genus : Allactaga) in Iran
Phylogenetic relationships among Iranian species of Allactaga genus (Dipodidae) were studied using motochondrial cytochrome b and cranial measurements. Six species of the genus Allactaga occur in Iran : A euphratica, A firouzi, A hotsoni, A williamsi, A elater and A toussi . There has been debate on the taxonomy of these species and the status of A firouzi as a valid species has been in question. Genetic specimens from the type locality of A firouzi along with samples collected from other parts of Isfahan province (Shahreza, Varzaneh, Hanna, Ramsheh) were used for genetic analyses. Pcr reaction was performed with special primer of cytb and produced a segment with 977 bp lenght. Phylogenetic trees were generated using Neigborhood joining, Minimum evolution, Maximum parsimony and Bayesian method. To examine inter-family evolutionary relationship, cytochrome b gene code of other species of Dipodidae (Eozapus, Napaeozapus, Jaculus, Dipusthat) obtained from NCBI were used in phylogenetic analyses. Mus musculus and Rattus norvegicus were used as outgroups. A firouzi was separated from A hotsoni in the phylogenetic tree. However, principal component analysis performed on the cranial measurements of the Allactaga species could not separate A firouzi from A hotsoni . This emphasizes the importance of genetic studies for understanding the evolutionary relationship among species of Dipodidae. Key words: Dipodidae family, allactaga, cytochrome b gene, phylogeny, taxonomy
جنس Allactaga از تیره Dipodidae در ایران شامل شش گونه A euphratica ، A firouzi ، A hotsoni ، A williamsi ، A elater و A toussi است که در مورد وضعیت تاکسونومی و فیلوژنی این گونه ها به ویژه دوپای فیروز هنوز ابهام وجود دارد. در مطالعات پیشین صورت گرفته بر روی این گونه ها غالبا از مقایسه صفات ریختی و جمجمه استفاده شده و گونه دوپای فیروز را با گونه دوپای بلوچی به عنوان یک گونه معرفی نموده اند. در این پژوهش به منظور بررسی ارتباط فیلوژنتیک بین این گونه ها در ایران، تعداد6 نمونه از گونه های مذکور جمع آوری شد. جهت انجام مطالعه فیلوژنی گونه های این جنس قطعه977 bp از ژن میتوکندریایی سیتوکرومb با آغازگرهای اختصاصی طراحی شده و با استفاده از تکنیک Pcr تکثیر شد. پس از توالی یابی قطعه مذکور درخت فیلوژنی با استفاده از روش های نزدیکترین همسایه، حداقل تکامل، حداکثر پارسیمونی و روش بیزین ترسیم شد. به منظور بررسی روابط تکاملی درون خانواده و افزایش اطمینان، توالی ژن سیتوکرومb دوپای کوچک و گونه های موجود از سایر جنس های خانواده دوپا شامل Eozapus، Napaeozapus، Jaculus و Dipus از مرکز ملی اطلاعات و فن آوری زیستی (NCBI) استخراج و در تحلیل های فیلوژنتیک استفاده شد. توالی ژن سیتوکروم b موش خانگی و صحرایی ( Rattus norvegicus و Mus musculus ) از NCBI استخراج و به عنوان برون گروه استفاده شد. نتایج فیلوژنتیک این تحقیق جدایی گونه دوپای فیروز از دوپای بلوچی را نشان داد. بررسی صفات جمجمه ای گونه های فوق در این پژوهش نشان داد که گونه های فیروزی و بلوچی را نمی توان بر اساس اختلاف در اندازه های جمجمه از یکدیگرتفکیک نمود که همین امر نشان دهنده ی ضرورت انجام مطالعات ژنتیکی برای مشخص نمودن وضعیت تاکسونومی در این گونه ها است. کلمات کلیدی: تیره موش های جهنده، دوپا، ژن سیتوکرومb، فیلوژنی، تاکسونومی

ارتقاء امنیت وب با وف بومی