Skip to main content
SUPERVISOR
Mohamoud-Reza Hemami,Mansoureh Malekian
محمودرضا همامی (استاد راهنما) منصوره ملکیان (استاد راهنما)
 
STUDENT
Babak Basmenji
بابک باسمنجی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1387

TITLE

Estimating Population Density and Habitat Use of Houbara Bustard Chlamydotis macqueenii in Abbas Abad WildLife Refuge
Asiatic houbara bustard (recently proposed as a full species, Chlamydotis macqueenii , previously suecies Chlamydotis undulate macqueenii ) is one of the valuable species of arid and semi-arid regions of Iran, which is distance sampling line transect for density estimation in Dasht-e Abbasabad (31500 ha), Where in located in northern part of the Abbas-Abad Wildlife Refuge. Houbara density was estimated at 0.34 individual Km -2 (confidence intervals: 0.21-0.57).Three habitat types were recognized in Dasht-e Abbasabad based on vegetation types including, Artemisia, Artemisia-Zygophylum and Haloxylon. Habitat variables including species richness, total vegetation percent cover, percent cover of dominant bush and shrub species and percent cover of gravel and bare soil were measured using randomly placed 10×10 m plots. Mean vegetation percent cover ± [SD] was 8.6±0.11 for Artemisia, 10.7±0.14 for Artemisia-Zygophylum and 8.6±0.12 for Haloxylon vegetation type. To assess habitat use, plots were located in all of houbara presence points and also pellet index and paired plots were located approximately about 500 m of them. Results of habitat use indicated that houbara pellet density in Artemisia-Zygophylum habitat types was less than Artemisia or Haloxylon, suggesting houbara prefers low vegetation density at fine-scale. In order to better understand species density in the area, raw data collected by Hemami et al. in 2007 were also analysed. These data were collected from 15 plains in Nain, Khour-o-Biyabanak and Ardestan in an area of about 200,000 hectares. The plains were divided into three habitat types based on vegetation types including Artemisia, Artemisia-zygophylum and Haloxylon and houbara density was calculated in each types. Results showed that houbara density in Artemisia was 0.5± (Confidence interval 0.32-0.76), in Artemisia-Zygophylum was 0.47± (Confidence interval 0.32-0.76) and in Haloxylon was 0.26± (Confidence interval 0.15-0.45) individual per Km 2 . Also data of Abbas-Abad in 2007 analyzed separately for comparison with 2009. Results showed that houbara density in 2007 in Abbas-Abad plains was 0.61 ± (Confidence interval 0.36-1.03) individual per Km 2 . Further, group size of houbara decreased from 2.8 in 2007 to 1.68 in 2009. Severe winter in 2008 may have been the main cause of the population decline. Increasing the size of the protected area and increasing the number of the guards especially during the breeding season may also be necessary in order to improve the protection of the species in the region. Keywords: Asian houbara, population estimate, habitat use, Abbas-Abad Wildlife Refuge
هوبره آسیایی ( Chlamydotis macqueenii ) یکی از گونه‌های باارزش مناطق بیابانی و نیمه بیابانی است که به عنوان گونه‌ای آسیب‌پذیر توسط اتحادیه جهانی حفاظت، فهرست شده‌است. در دهه اخیر جمعیت هوبره در اکثر مناطق پراکنش آن کاهش یافته است. تخریب زیستگاه مهمترین دلیل این کاهش جمعیت هوبره در مناطق زمستان گذرانی و جوجه‌آوری است. ایران از جمله کشورهایی است که سالانه پذیرای جمعیت‌های بزرگ زمستان‌گذران این گونه می‌باشد. با وجود این اطلاعات اندکی در مورد فراوانی این گونه در دشت‌های مرکزی ایران وجود دارد. آگاهی از تراکم جمعیت و نیازهای زیستگاهی گونه های در معرض خطر، از جهت حفاظت و برنامه‌ریزی بلند مدت برای آنها کاملا ضروری است. هدف از این مطالعه، برآورد تراکم جمعیت و استفاده از زیستگاه هوبره در پناهگاه حیات‌وحش عباس‌آباد نائین بوده‌است. در این مطالعه با استفاده از روش‌های نمونه‌برداری فاصله‌ای (ترانسکت خطی)، برآورد تراکم جمعیت و استفاده از زیستگاه هوبره در قسمتی از شمال پناهگاه حیات وحش عباس آباد نائین به نام دشت عباس آباد و در مساحتی معادل 31500 هکتار صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که تراکم هوبره‌ها 34/0 (با حدود اعتماد 21/0 تا 57/0) فرد در کیلومترمربع است. برای مطالعه نحوه استفاده از زیستگاه، دشت عباس آباد بر اساس نوع پوشش گیاهی، به سه تیپ زیستگاهی درمنه، درمنه– قیچ و تاغ تقسیم شد. سپس با استفاده 60 پلات با ابعاد 10×10 متر مربع که بطور تصادفی مستقر شدند، متغیرهای زیستگاهی شامل غنای گونه‌ای، درصد پوشش گونه‌های گیاهی و درصد متغیرهای خاک اندازه‌گیری شد تا متوسطی از ساختار زیستگاه به دست آید. درصد پوشش گیاهی در این تیپ‌ها به ترتیب برابر با 11/0 ± 6/8 ، 14/0 ± 7/10 و 12/0 ± 6/8 درصد بود. در تمام نقاط حضور هوبره و نقاط وجود نمایه فضولات نیز پلات‌ها مستقر شدند و به فاصله حدودا 500 متری از آنها پلات‌های جفتی قرار گرفت. نتایج استفاده از زیستگاه نشان داد که تراکم فضولات هوبره در تیپ زیستگاهی درمنه- قیچ کمتر از درمنه‌زار و تاغ‌زار بود. و می‌توان گفت هوبره در مقیاس خرد مناطقی را ترجیح می‌دهد که درصد پوشش گیاهی پائین‌تری داشته‌باشند. علاوه بر داده‌های جمع آوری شده، به منظور درک بهتر از وضعیت تراکم گونه، داده‌های خام جمع‌آوری شده توسط همامی و همکاران در سال 86 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. این داده‌ها از 15 دشت در محدوده شهرستان‌های نائین، خوروبیابانک و اردستان، به مساحت کلی بالغ بر 200هزار هکتار جمع‌آوری شده بود. دشت‌ها بر اساس نوع پوشش گیاهی در سه تیپ زیستگاهی درمنه، قیچ- درمنه و تاغ مرتب شدند و تراکم هوبره در هر تیپ به دست آمد. نتایج نشان داد که تراکم هوبره در تیپ زیستگاهی درمنه 5/0 (با حدود اعتماد 32/0 تا 76/0)، در درمنه- قیچ 47/0 ( با حدود اعتماد 32/0 تا 7/0) و در تاغ برابر با 26/0 ( با حدود اعتماد 15/0 تا 45/0) فرد در هر کیلومترمربع می‌باشد. داده‌های دشت عباس آباد در سال 86 هم بطور جداگانه تحلیل شد تا با نتایج سال 88 مقایسه گردد. نتایج نشان داد که تراکم هوبره در سال 86 در دشت عباس آباد 61/0 (با حدود اعتماد 36/0 تا 03/1) فرد در هر کیلومترمربع بوده‌است. علاوه بر آن اندازه گروه‌ها نیز از 8/2 هوبره در سال 86 به 68/1 کلمات کلیدی: هوبره آسیایی، برآورد تراکم جمعیت، استفاده از زیستگاه، عباس آباد نائین

ارتقاء امنیت وب با وف بومی