Skip to main content
SUPERVISOR
Norolah Mirghafari,Mansoureh Malekian
نوراله میرغفاری (استاد مشاور) منصوره ملکیان (استاد راهنما)
 
STUDENT
Zahra Hosseinpoormohammadabadi
زهرا حسین پورمحمدآبادی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1388

TITLE

Mercury Bio-accumulation in the Organs of Birds from Some Regions of Isfahan Province
Mercury is one of the heavy metals that enter the environment through natural and anthropogenic processes. Birds have been used as biological indicators for mercury contaminations in the environment due to their direct contact to aquatic environments for water and food and birds are particularly useful as bioindicatorsof pollution because they are often high in the food chain. In birds, organs including liver and kidney are best to show the presence of mercury and these organs accumulate the mercury through time. Feathers have been also used to show the mercury contaminations. In this study, bio-accumulation of mercury in birds in three organs including liver, kidney and hyperpnoea at three sites in Isfahan was investigated. Forty samples of birds from Landfyl, Shahin Shahr wastewater treatment area and Zayandehrood River were collected in winter 1389 and spring 1390. These regions supports diverse ecosystems and biota in need of remediation and protection, and metal data from these regions is needed. Biometric measurements were conducted on the samples, samples dried in the oven and then the amount of mercury was measured after digestion twice by atomic absorption spectroscopy. The software (Version 16) was utilized to analyze data. Mercury levels in the liver, kidney and hyperpnoea were 8 to 68880 , 0 to 7817 and 0 to 8978 respectively. Amount of mercury in these three organs without significant differences was hyperpnoea liver kidney. According to the results, in these three organs, Zayanderod samples showed more contaminations than other sites. The lowest mercury levels were recorded in vegetarian birds. The average mercury value in liver was 1543 , which is less than the amount of mercury (125-49 ppm) which can cause death in birds. The average value in kidney was 1284 and less than the amount of mercury (5-13 ppm) which can cause nephron toxicity. However four samples of aquatic and animal consumers showed more mercury than the above. The average value obtained for hyperpnea was 2002/2 , less than the amount of mercury (5 ppm) which reported harmful for health and reproduction of birds. However, in five samples of Zayandehrood, mercury was recorded more than this value. The average amount of mercury in the three organs was correlated to body weight. It seems that although these values in all organs were less than legal values, these mercury values in Zayandehrood River are alarming. More research in this area is recommended to understand the mercury resources and its accumulation processes in the environment. The average mercury value in breast feather was 2061/25 that mercury level was 296 to 5934 . Keywords : bio- accumulation, mercury, birds, liver, kidney, hyperpnea, Isfahan
جیوه یکی از فلزات سنگین است که از طریق فرایندهای طبیعی و انسانی وارد محیط زیست می شود. پرندگان به دلیل تماس مستقیم با آب و غذای آلوده، در معرض مواد شیمیایی و از جمله جیوه قرار دارند بنابراین می توانند اندیکاتورهای زیستی مناسبی باشند. اندام هایی که در پرندگان بیشترین تجمع زیستی جیوه را نشان می دهد کبد و کلیه می باشد. پردم نیز به دلیل سهولت جمع آوری و نگهداری و به این دلیل که بار آلودگی جیوه را به خوبی نشان می دهد مورد توجه است. بنایراین در این مطالعه تجمع زیستی جیوه در سه عضو کبد، کلیه و پر دم در استان اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است. چهل نمونه پرنده در زمستان سال 89 و بهار سال 90 از سه منطقه لندفیل اصفهان و تصفیه خانه فاضلاب شاهین شهر و اطراف رودخانه زاینده رود برای این منظور جمع آوری گردید. پس از اندازه گیری های بیومتری نمونه ها در آون خشک شد و مقدار جیوه آنها پس از هضم توسط دستگاه جذب اتمی، روش جذب اتمی بخار سرد جیوه، با دو بار تکرار اندازه گیری شد. مقادیر جیوه بدست آمده از کبد در دامنه 8 تا 68880 ، در کلیه در دامنه صفر تا 7817 بوده و در پردم در دامنه صفر تا 8978 بود. غلظت مقادیر جیوه در اعضاء بدون تفاوت معنی دار در سطح 05/0 بدین قرار است: پردم کبد کلیه. با توجه به نتایج بدست آمده بیشترین آلودگی در هر سه عضو مورد بررسی مربوط به نمونه های صید شده از منطقه اطراف زاینده رود بود. در تمام عضوهای مورد بررسی مقادیر جیوه در پرندگان وابسته به آب بدون وجود تفاوت معنی دار بیشتر از پرندگان غیروابسته به آب بود.در تقسیم بندی پرندگان برحسب رژیم غذایی در تمام عضوهای بررسی شده مقادیر جیوه با تفاوت معنی دار در جانورخوران بیشترین مقدار بود و کمترین مقادیر جیوه بدست آمده در پرندگان گیاهخوار مشاهده شد. میانگین مقادیر جیوه بدست آمده برای کبد 1543 می باشد که از حدود بیان شده که موجب مرگ می شود، یعنی ppm 125-49 خیلی کمتر است. میانگین جیوه بدست آمده برای پردم 2002 می باشد که از حدود بیان شده که مضر برای سلامتی و دارای اثرات منفی تولید مثلی است یعنی m5 کمتر می باشد اما پنج عدد از نمونه ها دارای مقدار جیوه بیش از حدود بیان شده می باشد که همه آنها متعلق به نمونه های صید شده از اطراف زاینده رود بوده که سه عدد آنها متعلق به پرندگان جانورخوار بوده ودو عدد آنها متعلق به پرندگان استفاده کننده از مواد حیوانی وگیاهی می باشد. میانگین مقادیر جیوه بدست آمده برای کلیه نیز 1284 است که از حدود بیان شده برای سمیت نفرونی و آسیب به کلیه که میزانppm 13-5 بیان شده است، کمتر است اما چهار عدد از نمونه ها مقدار جیوه بیشتر از حدود مجاز داشته اند که همگی نمونه های صید شده از منطقه زاینده رود، پرندگان وابسته به آب و عمدتا جانورخوار هستند. میانگین مقادیر جیوه بدست آمده در کبد و پردم و کلیه با وزن پرنده همبستگی داشت،که خطی نیست. گرچه میانگین مقادیر بدست آمده در هر سه عضو مورد بررسی کمتر از حدود مجاز بود، اما این مقادیر در منطقه زاینده رود نگران کننده می باشد. کلمات کلیدی : جیوه،پرنده، کبد، کلیه، پردم، اصفهان

ارتقاء امنیت وب با وف بومی