Skip to main content
SUPERVISOR
محسن سلیمانی امین آبادی (استاد راهنما) قدرت اله سعیدی (استاد مشاور) علیرضا سفیانیان (استاد راهنما) سعید پورمنافی (استاد مشاور)
 
STUDENT
Omid Iranpour mobarekeh
امید ایران پورمبارکه

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1390
Optimum using of natural resources is an important issue because of resource limitation and population growth as well as decreasing the suitable lands for agricultural activities. Inappropriate use of environmental resources during four recent decades indicates their destruction and if this continues, we will seriously face food poverty in future. So to prevent this problem we need a comprehensive land use planning in which various land uses are selected according to a specified framework in a reasonable manner considering the potential of environment. In a global scale, agriculture as a land use accounting for the highest area than other uses, causing large environmental impacts so that evaluation of farm lands is essential. In fact, the selection of agricultural land uses without consideration of land ecological potential will create environmental and socio-economic problems. The current study was conducted in framework of Iranian agriculture land use ecological model (irrigated and non-irrigated (dry farming) and range lands) to find the agriculture land use potential in Lenjan region located in Isfahan province considering multi-criteria evaluation method (MCE) including analytic network process (ANP), Bolean Logic (BL), weighted and linear combination (WLC) using various softwares including ArcGIS 9.3 Super Decision 2.1.4 and Excel 2010. Since agricultural activities in Lenjan have a great deal of importance in Isfahan province, this region was selected as the study area. The most effective ecological parameters in evaluation of land use potential including slop, climate, soil erosion, soil development and soil texture were selected. Since annual rainfall in this area is less than 400 mm, then there is only irrigated farming in the area. Mapping the criteria was done using geographical information system. Then, the weights of the layers were obtained using analytic network process considering the study purpose in which the slope and soil development had the highest values. Finally, the potential of area was evaluated through BL (without weighting) and WLC seperately. The first agriculture land use dir=ltr Keywords : Multi criteria evaluation (MCE), Agricultural land use capability, Lenjan Region, GIS, Bolean logic, Analytic network process.
محدود بودن منابع کره زمین و افزایش جمعیت بشر از یک طرف و کاهش سطح زمین‌های قابل کشت از طرف دیگر، ضرورت استفاده بهینه از منابع را بیش از پیش مطرح ساخته است. روند بهره‌گیری از محیط‌زیست در چهار دهه اخیر نشان‌دهنده از بین رفتن منابع به دلیل استفاده نادرست از آن‌ها بوده و چنانچه این روند ادامه داشته باشد در آینده‌ای نه چندان دور با بحران جدی فقر غذایی مواجه خواهیم شد. برای مقابله با این وضیعت نیازمند یک برنامه جامع استفاده از سرزمین (آب و زمین) می‌باشد،که در آن کاربری‌ها در یک چارچوب مشخص و متناسب با توان محیط انتخاب شوند. بخش کشاورزی یکی از مهمترین بخش‌های تولیدی در هر کشور است. این کاربری بیشترین مساحت را نسبت به کاربری‌های دیگر دارد از این‌رو یکی از مهمترین کاربری ها در جهان محسوب می‌شود. ارزیابی توان اکولوژیکی اراضی کشاورزی بر اساس اطلاعات موجود برای برنامه‌ریزی کاربری اراضی ضروری است و انجام توسعه این کاربری بدون توجه به توان اکولوژیک سرزمین باعث مشکلات زیست‌محیطی و اقتصادی – اجتماعی می‌شود. این مطالعه در چارچوب مدل اکولوژیک کاربری کشاورزی ایران (دیم، آبی و مرتع داری) و با بهره‌گیری از روش‌های ارزیابی چند معیاره (MCE) مانند فرآیند تحلیل شبکه‌ای (ANP)، منطق بولین، ترکیب خطی وزنی (WLC) با کمک نرم‌افزارهای ArcGIS 9.3، Super Decision 2.1.4، و Excel 2010، با هدف تعیین نقاطی که بالقوه دارای توان کاربری کشاورزی در منطقه لنجان هستند، صورت پذیرفت. منطقه لنجان از آنجا که در استان اصفهان از نظر کشاورزی جایگاه ویژه‌ای دارد به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب شد. از پارامترهای اکولوژیک تأثیرگذار در ارزیابی توان این کاربری می‌توان شیب، اقلیم، فرسایش خاک، بافت خاک و... را نام برد. از آنجا که بارندگی سالانه در این منطقه کمتر از 400 میلی‌متر بود لذا در منطقه فقط کشت آبی وجود دارد. نقشه سازی این معیارها با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام گرفت. در مرحله بعد با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه‌ای (ANP) وزن این لایه‌ها با توجه به هدف مطالعه بدست آمد. در مرحله آخر با تلفیق لایه‌ها با روش‌های منطق بولین (بدون وزن دهی)، WLC (روش‌ مبتنی بر وزن معیارها)، ارزیابی منطقه صورت گرفت. در روش بولین طبقه اول کاربری کشاورزی (مستعد کشاورزی آبی با توان بالا) موجود نبود ولی سایر طبقات در منطقه بدست آمد. در روش WLC، نقشه نهایی نشان‌دهنده وجود همه طبقات کشاورزی در منطقه مورد مطالعه بود که نشان از انعطاف پذیری بیشتر این روش است. مشاهدات میدانی در منطقه نشان داد که روش WLC نسبت به روش بولین با واقعیت تطابق بیشتری دارد. کلید واژه: ارزیابی چند معیاره (MCE) ، ارزیابی توان اراضی کشاورزی، منطقه لنجان، GIS

ارتقاء امنیت وب با وف بومی