Skip to main content
SUPERVISOR
Sima Fakheran,Saeed Pourmanafi,Alireza Safianian
سیما فاخران اصفهانی (استاد راهنما) سعید پورمنافی (استاد مشاور) علیرضا سفیانیان (استاد راهنما)
 
STUDENT
Niloofar Mehdipour Dastjerdi
نیلوفر مهدی پوردستجردی

FACULTY - DEPARTMENT

دانشکده منابع طبیعی
DEGREE
Master of Science (MSc)
YEAR
1394

TITLE

Identifying road less areas for spatial conservation prioritization in protected areas network in western part of Isfahan province
Despite the large global efforts for conserving biodiversity and ecological phenomenon, there are many activities such as land-use/cover changes, climate change, habitat fragmentation due to linear infrastructures, and other anthropogenic activities that threaten natural area and habitats. Increasing road networks makes us to protect roadless areas that have conservation values. These areas are important for maintaining biodiversity and conserving natural areas but these days are in the conflicts of conservation and development uses. In recent years, the concept roadless areas conservation has been applied at different spatial scales and in different disciplines, such as Environmental Impact Assessment and conservation planning. In this research first the landscape changes were quantified in both absence of roads and presence of roads in the western part of Isfahan (including Delijan, Mahalat, Shahrekord, Chadegan, Fereydan,Khansar, Golpayegan, Kashan, Natanz, Shanhin shahr, Meymeh, Najaf abad, Khomeini shahr and Tiran o karvan counties)that surrounding Ghamishlu national park and wildlife refuge, Muteh protected area, Dalankuh protected area and Palan gallon hunting prohibited area. The result of land scape quantifying in western part of Isfahan shows; increasing in the number of landscape degree of division and splitting index respectively19/37 % and85/13 % and decreasing the number of effective mesh size about 13/98%. These changes show increasing in landscape fragmentation and decreasing in integrity of landscape and subsequently decreasing the probability of facing tow individuals. The results also show that the landscape fragmentation is more in Ghamishlu national park and wildlife refuge and Muteh protected area that is because of Isfahan western bypass and Muteh-Golpayegan road that divided Muteh protected area into 2 separate parts. Then the key factors for determining the Environmental Value Index of Roadless Area (EVIRA) were divided into two main groups including 1) natural criteria (such as roadless areas, patch connectivities, habitat suitability, plant density, protected area adjacent and slope), and 2) anthropogenic criteria (such as road distance, mine distance and industries distance and population center distance). This research proposes an integrated use of GIS–based Analytic Hierarchy Process (AHP) for identifying the EVIRA. The final map was obtained by overlaying the normalized layer using WLC (weighted linear combination) method and the study area was ranked into different dir=rtl Key words : Landscape Change, Fragmentation, Road Networks, Roadless Areas, Environmental Value Index of Roadless Area.
باوجود تلاش‌های بسیار در راستای حفاظت از تنوع زیستی و فرایندهای اکولوژی، تغییرات کاربری و پوشش تغییرات اقلیمی وتکه تکه شدن زیستگاه‌ها به دنبال احداث زیرساخت‌های خطی همچون شبکه جاده‌ها، ازجمله فعالیت‌هایی است که مناطق طبیعی و زیستگا‌ه‌های حساس را تهدید می‌نماید. گسترش شبکه جاده‌ها باعث شده که به سمت حفاظت از مناطق فاقد جاده‌ای که دارای ارزش حفاظتی هستند، برویم. مناطق فاقد جاده برای نگهداشت تنوع زیستی و حفاظت از مناطق بکر و طبیعی حائز اهمیت است بااین‌حال امروزه این مناطق در تضاد بین حفاظت و کاربری‌های توسعه قرارگرفته‌اند. در سال‌های اخیر، مناطق بدون جاده در مقیاس‌های مختلف مکانی و در شاخه‌های مختلف ازجمله ارزیابی ارزش زیست‌محیطی و برنامه‌ریزی حفاظت بکارگرفته شده است. در این پژوهش، ابتدا با استفاده از متریک‌های اندازه مؤثر شبکه، درجه تقسیم سیمای سرزمین و شاخص از هم شکافتگی، به کمی سازی الگوهای مکانی در دو حالت حضور و عدم حضور شبکه‌ی جاده در سیمای سرزمین غرب استان اصفهان (شامل شهرستان‌های دلیجان، محلات، شهرکرد، چادگان، فریدن، خوانسار، گلپایگان، کاشان، نطنز، برخوار، شاهین‌شهر و میمه، نجف‌آباد، خمینی‌شهر و تیران و کرون) که شامل مناطق حفاظت شده‌ایازجمله پارک ملی و پناهگاه حیات‌وحش قمشلو، منطقه حفاظت شده دالانکوه، پارک ملی موته و منطقه شکارممنوع پلنگ‌گالون می‌باشد، پرداخته شد. نتایج حاصل از کمی سازی تغییرات ساختاری ناشی از احداث جاده‌ها در سیمای سرزمین غرب استان اصفهان، بیانگر افزایش عددی دو متریک درجه تقسیم سیمای سرزمین و شاخص از هم شکافتگی به ترتیب به میزان 19/37 درصد و 85/13 درصد و کاهش مقدار عددی متریک اندازه مؤثر شبکه به میزان 98/13 درصد می‌باشد. این تغییرات بیانگر افزایش ازهم‌گسیختگی و کاهش یکپارچگی سیمای سرزمین و کاهش احتمال رویارویی می‌باشد. بعلاوه نتایج نشان می‌دهد میزان اینقطعه قطعه شدگی، در پارک ملی و پناهگاه حیات‌وحش قمیشلو و پارک ملیموته بیشتر است؛ که می‌تواند به دلیل عبور کنارگذر غرب اصفهان از پناهگاه حیات‌وحش قمیشلو و عبور جاده آسفالته از قلب پارک ملیموته باشد. در مرحله بعد عوامل تأثیرگذار در تعیین ارزش محیط زیستی مناطق بدون جاده، منطقه مطالعه به دو دسته عوامل طبیعی (شامل مساحت مناطق بدون جاده، ارتباط بین مناطق بدون جاده، مطلوبیت زیستگاه‌های جانوری، تراکم پوشش گیاهی، شیب و نزدیکی به مناطق حفاظت شده موجود) و عوامل انسانی (شامل فاصله از جاده‌ها، فاصله از صنایع و معادن و فاصله از مراکز جمعیتی) تقسیم شدند. به منظور تعیین شاخص ارزش محیط زیستی مناطق بدون جاده (EVIRA) با استفاده ترکیبی از سیستم اطلاعات جغرافیایی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، به تعیین شاخص EVIRA در مقیاس کلان پرداخته شد نقشه نهایی از رویهم‌گذاری لایه‌های استانداردشده با استفاده از روش ترکیب خطی وزنی (WLC) بدست آمد و شاخص EVIRA منطقه مطالعه در 4 کلاس کم تا خیلی زیاد رتبه‌بندی شد.نتایج حاصل نشان داد که مقادیر این شاخص در دامنه 0 تا 09/3 می‌باشد و نزدیک به 30 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه دارای ارزش محیط زیستی متوسط تا زیاد می‌باشد. با توجه به موقعیت قرارگیری مناطق با شاخص بالای EVIRA این مناطق پتانسیل پیوستن به شبکه مناطق تحت حفاظت در استان اصفهان و همچنین استفاده به عنوان کریدورهای حفاظتی را دارند. واژگان کلیدی: استراتژی حفاظتی،تغییرات سیمای سرزمین، شبکه جاده‌ها،قطعه قطعه شدن، مناطق بدون جاده، EVIRA

ارتقاء امنیت وب با وف بومی